به گزارش اسپوتنیک، روز گذشته ترکیه عملیاتی با عنوان "پنجه شمشیر" را طبق ماده 51 منشور سازمان ملل متحد در شمال سوریه و عراق شروع کرده تا گروه هایی که در ترکیه دست به عملیات تروریستی می زنند را هدف قرار دهد.
ماده ۵۱ منشور، به دولت‌های عضو سازمان ملل این اجازه را داده است تا هنگامی که "شورای امنیت"، اقدام لازمی را در جهت بازگرداندن صلح و امنیت در یک وضعیت جنگی انجام نداده است؛ از خود "دفاع" کنند.
به این معنا که کشورهای عضو، می‌‌توانند در برابر تجاوز‌های نظامی سایر قدرت‌ها، "در لحظه" از خود دفاع کنند و منتظر تصمیم و اقدام‌هایِ زمان‌بر شورای امنیت نماند.
به دلیل ضعف سیطره دولت مرکزی عراق بر منطقه کردستان عراق و همچنین همکاری های تنگاتنگ این منطقه با آمریکا و اسرائیل و ... امروزه این منطقه به چالشی برای دیگر همسایگان عراق مانند ایران نیز تبدیل شده و مشاهده می کنیم که در حوادث اخیر در ایران گروه های تروریستی از منطقه اقلیم کردستان عراق وارد خاک ایران شده اند ودست به اعمال تروریستی زده اند.
با توجه به اینکه سازمان ملل متحد و شورای امنیت امروزه در اختیار آمریکا قرار دارند و مجامع بین المللی بدون اجازه آمریکا حتی آب هم نمی خورند به نظر می رسد ایران هم مجبور می باشد که برای دفاع از امنیت ملی خود مانند ترکیه دست به عملیات نظامی بر علیه گروه های موجود در این اقلیم بزند.
البته ایران طی چند هفته اخیر چندین بار مواضع این گروه ها را در اقلیم کردستان عراق هدف قرار داد ولی همه کارشناسان نظامی متفق القول هستند که این بمباران بیش از اینکه با هدف نابود کردن یک منطقه از اقلیم کردستان باشد با هدف اخطار بوده چون همه به توانمندی ایران واقف هستند و اگر ایران میخواست به راحتی می توانست به جای یک یا چهار پنج موشک صدها موشک پرتاب کند و کل منطقه را با خاک یکسان کند.
توجه داشته باشید طبق همه قوانین بین المللی کشورها حق دارند در چهارچوب مرزهای خود هرگونه فعالیتی را می خواهند داشته باشند و حق دارند با هی کشوری که می خواهند رابطه داشته باشند "اما" مشروط بر اینکه این تحرکات به امنیت ملی کشورهای همسایه لطمه نزند، در غیر این صورت این کشورها می توانند از شکایت بردن به مجامع بین المللی گرفته تا واکنش نظامی نشان دادن، هر کدام را صلاح بدانند انجام دهند.
درباره ایران هم ایران چندین بار تلاش کرد که به دلیل رابطه صمیمی ای که با دولت مرکزی عراق و همچنین رابطه ای که با مسئولین اقلیم کردستان دارد مدارک و مستندات حضور گروه های تروریستی مخالف ایران در این منطقه را ارائه دهد و از آنها بخواهد که خود دست به کار شوند و جلوی اینها را بگیرند.
به نظر می رسد چون دولت مرکزی قدرت چندانی ندارد و همچنین برخی مقامات اقلیم تمایلی به همکاری در این زمینه ندارند نه فقط حضور این گروه ها محدود نشده بلکه حتی شدت هم پیدا کرده و امروزه اینها تهدید امنیتی برای ایران تلقی می گردند.
به همین دلیل همانگونه که ترکیه امروزه از ماده 51 منشور سازمان ملل متحد استفاده کرده این احتمال وجود دارد ایران هم از همین ماده استفاده کند و کار فراتر از حمله توپخانه ای و یا موشکی برود.
حتی برخی پیش بینی می کنند که احتمال دارد ایران و ترکیه دست به عملیات مشترک نظامی بر علیه این گروه ها بزنند تا کاری کنند اینها از مرزهایشان دور شوند.
در صورتی که چنین اتفاقی رخ دهد احتمال اینکه دیگر بسیاری از کردها که در حال حاضر در مناطق مرزی با ایران و ترکیه زندگی می کنند مجبور شوند از مرزها کوچ کنند بسیار زیاد می باشد.
با توجه به این شرایط می توان گفت امروزه برخی سیاست های اقلیم کردستان که دیکته شده توسط آمریکا و اسرائیل است موجودیت کردها در سرزمین های آبا و اجدادی شان به خطر افتاده و این ماجراجویی بسیار به ضرر مردم کردستان تمام خواهد شد.
البته مساله فقط محصور به منطقه اقلیم کردستان عراق نمی باشد بلکه در منطقه شمال سوریه هم مشاهده می کنیم که کردها با همکاری آمریکا تشکیلاتی به نام قسد (نیروهای دمکراتیک سوریه) راه انداخته اند واین تشکیلات نیز فضای نا امنی برای کشور همسایه ترکیه ایجاد کرده.
به همین دلیل می توان گفت وقت آن رسیده که ریش سفید ها و سیاست مداران کرد بنشینند و فکر کنند منافع ملت کرد در کجا قرار دارد، تعامل با کشورهای همسایه و همزیستی مسالمت آمیز و یا ایجاد چتر حمایتی برای گروه های جدایی طلب و تروریستی که می تواند جان همه مردم این مناطق را به خطر بیاندازد.
در پایان هم باید گفت بحث حق ایران در استفاده از ماده 51 منشور سازمان ملل متحد محصور به منطقه اقلیم کردستان نیست، طی دو ماه اخیر مشاهده کردیم که برخی دیگر کشورهای منطقه نیز زمینه حضور گروه های تروریستی بر علیه ایران را فراهم کرده اند واگر اینها به فکر اخراج تروریست ها نباشند قطعا با واکنش ایران مواجه خواهند شد.