نکته بسیار مهمی که رهبری به آن اشاره کردند این بود که ماجرای فوت خانم مهسا امینی برای ایشان هم ناراحت کننده بود و اینگونه نیست که وی بی تفاوت از این ماجرا گذشته باشند همچنین ایشان اشاره کردند که نباید افراد کم حجاب یا به قول برخی بد حجاب را در زمره افراد ضد انقلاب و نظام قرار داد.
رهبری به نکته بسیار حساس و اساسی اشاره کردند و آن این بود که انقلاب و نظام مربوط به همه ایرانی ها است و اینگونه نیست که برخی تصور کنند خودشان صاحب کشور و یا انقلاب و یا نظام هستند و دیگران چون مثل آنها فکر نمی کنند صاحب کشور ویا انقلاب و یا نظام نیستند.
رهبری به اقتضای موضوع روز شاید به بحث حجاب اشاره کردند اما باید توجه داشت که مشکل عمیق تر از آن است که به یک مساله بحث "آزادی حجاب و یا اجبار حجاب" خلاصه شود، بحث امروزه هدف گرفتن اصل نظام است، نظامی که مورد حمایت اکثریت قاطع مردم ایران می باشد اما برخی تلاش می کنند دیگری را به بهانه ضد انقلاب و ضد نظام بودن از فضای سیاسی جامعه حذف کنند و در نهایت وقتی که افرادی خود را طرد شده ساختار سیاسی می بینند و برخی دیگر می بینند که از طریق راه هایی که قانون اساسی برای انجام تغییرات باز کرده نمی توانند به نتیجه برسد ونمی توانند تغییرات مورد علاقه خود برای پیشرفت مملکت را انجام دهند، آنچه می بینیم رخ می دهد.
آقای حداد عادل در صحبت های خود در دانشگاه تهران به نکته جالبی اشاره کرد.
برخی امروزه صد در صد اینطرفی شده اند و برخی صد در صد آنطرفی، آن بخش میانی که در جامعه وجود داشت در میان این دو در حال نابود شدن است.
این در حالی است که اصولا در یک جامعه باید آن قشر وسط و یا مصطلحا میانی حد اکثر جامعه را تشکیل دهد تا تعادل برقرار گردد.
هر وقت یک سمت سعی می کند همه را وادار کند که به زور به سمت او بروند قطعا قشر میانی از ترس هم که شده به سمت مقابل می رود.
این عبارت اخیر هم چیزی نیست که نیاز به دانش فلسفی داشته باشد تاریخ تمدن بشریت و تاریخ همه کشورها این را ثابت کرده در تاریخ و در همه کشورها اینگونه بوده و هست.
برخی جوامع هستند که به نوعی فرهنگ قبیله سالاری دارند و کلا مردمان آنها بر اساس آن فرهنگ ها زندگی می کنند و برخی دیگر فرهنگ تمدن سالاری دارند و تفکر مردم آنها پویا است و خوب روز به روز به دنبال پیشرفت تمدنی می باشند.
در واقع تفاوت فرهنگی ایرانی ها و همسایگانشان هم روی همین دو محور است، نکته ای که بسیاری از سیاستمداران در کشورهای استعمارگر متوجه آن نبودند وتصور می کردند که چون ایرانی ها با عرب ها و ترک ها و هندی ها و... همسایه هستند پس یک سیاست در قبال همه شان پاسخگو خواهد بود.
اما عموما اگر شما به شرایط منطقه ای نگاه کنید می بینید بسیاری از کشورهای منطقه فرهنگ قبیله سالاری دارند اما ایرانیها از قدیم الایام مردمان تمدن سالار بودند و امکان ندارد همان سیاست و یا تفکری که مثلا در عربستان سعودی و یا عراق و یا افغانستان ویا ترکیه پیاده می شود در ایران جواب دهد.
در واقع به همین دلیل هم هست که همه تحریم های کذایی آمریکا بر علیه ملت ایران نتوانسته جواب دهد چون ایرانی ها مانند دیگران نیستند که در تحریم و فشار سر خم کنند بلکه از تحریم به عنوان یک فرصت استفاده می کنند.
وخوب مشاهده می کنیم همین که دست ایرانی ها برای پیشرفت فنی و تکنولوژی باز شد طی یکی دو دهه موفق شدند فاصله عقب افتادگی چند صد ساله خود را جبران کنند.
همین توانمندی ایرانی ها در تولید انواع و اقسام تسلیحات بازدارنده که در مقابل پیشرفته ترین فناوری های آمریکایی موفق شده معادله توازن قوا ایجاد کند خود بهترین مثال در این باره است.
اما متاسفانه ما طی چند دهه اخیر فقط روی جبران ما به التفاوت عقب افتادگی علوم فنی خود با دیگران تمرکز کردیم و متوجه نبودیم که در زمینه های علوم اجتماعی آنها نیز پیشرفت هایی دارند که ما از آن غافل می باشیم و آنها وقتی که نمی توانند با ما در زمینه علوم و فناوری رقابت کنند از آن ابزار بهره می برند تا به ما ضربه بزنند.
آنها با راه اندازی جنگ روانی و رسانه ای کاری کرده اند که دانشمندان ما را بدزدند و در واقع پشت فنی ما را خالی کنند.
توجه داشته باشید که پر کردن فاصله فنی میان ایران و دیگر کشورها فقط زمانی مقدور می باشد که روند ادامه دار باشد نه اینکه به یکباره به جایی برسیم که دیگر نخبگانی در اختیار نداریم که این فاصله را پر کنند.
آنها همچنین با استفاده از جنگ روانی و رسانه ای به دنبال آن هستند که به اصول فرهنگی وتمدنی ما نیز ضربه بزنند.
توجه داشته باشید که جامعه ما یک جامعه پویا است و مردم می خواهند با تغییرات اجتماعی پیشرفت کنند در حالی که شاید برخی جوامع دیگر مثل کشورهای همسایه ما اصلا به این مسایل توجه نداشته باشند.
مشکل اصلی ما هم این است که ما اتاق های فکر لازم برای تحلیل نیازهای جامعه را تشکیل نداده ایم.
اینجا وقتی که می گویم "اتاق های فکر لازم" منظور اتاق های فکری است که افراد و کارشناسان و متخصصین از همه طیف های فکری واجتماعی و فرهنگی در آن حضور داشته باشند نه اتاق های فکری که یک طیف در آن حضور داشته باشند چون طبیعتا خروجی آن اتاق فکری که در اختیار یک طیف فکری است قطعا بر مبنای خواسته و تفکر همان طیف خواهد بود.
گو اینکه برخی شاید این مساله را بسیار ساده بگیرند اما واقعیت امر این است که دشمن در حال پیاده سازی دقیق همان نقشه هایی که در سوریه و لیبی اجرا کرد در ایران می باشد.
به قول معروف واو به واو، دقیقا دارند همان کار را می کنند، اگر باور ندارد به اخبار و مطالب مربوط به شرایط راه افتادن جنگ داخلی در لیبی و سپس در سوریه نگاه کنید تا ببینید اینها آنجا چه کار کردند.
امروزه بسیاری از نخبگان لیبی و سوریه که در زمره مخالفان بشار الاسد و معمر القذافی قرار دارند را وقتی که می بینید همه شان گریه می کنند که خودمان چه بلایی سر خودمان آوردیم و چگونه گول فضاسازی رسانه ای و روانی دشمنان را خوردیم و متوجه نشدیم که آنها چه نقشه های شومی را برای کشور ما کشیده اند اما دیگر کار از کارگذشته.
همه شان هم متحد القول هستند که اگر حکومتها در همان زمان اتاق های فکری تشکیل داده بودند تا به فکر مقابله با این هجمه های دشمنان باشند و خواسته های جامعه را برآورده کنند و با جامعه تعامل کنند شاید کار به اینجا نمی کشید.
توجه داشته باشید که نقشه دشمنان ملت ایران برای آنچه ما امروزه شاهد اش هستیم طرحی که یک سال یا دو سال روی آن کار کرده باشند نیست بلکه یک نقشه تفصیلی است که اینها سالها روی آن کار کرده اند و هزینه کرده اند و امروزه به دنبال برداشت از آن هستند.
فقط کافی است که به بودجه هایی که اینها برای جنگ رسانه ای بر علیه جمهوری اسلامی ایران پرداخت می کنند توجه داشته باشید و ببینید اینها چند سال است این هزینه ها را انجام می دهند وچگونه عوامل رسانه ای حرفه ای را خریده اند تا سالها بر علیه ایران فعالیت رسانه ای کنند امروزه هم پس از اینکه مسیر ارسال تروریستها مانند داعش به ایران شکست خورده و پس از اینکه اینها در گفتگوهای وین برای زیر سلطه بردن ایران ناکام ماندند از ابزار به تشنج کشیدن خیابان ها برای فشار بر نظام استفاده می کنند.
در پرانتز فقط بد نیست به این نکته اشاره کنم که شاید ذهن مخاطب متوجه جریان شود، البته این را در مقاله دیگری هم گفته ام ولی می خواهم دوباره به آن اشاره کنم.
همین چند ماه پیش بود که وزارت خارجه آمریکا در تفریغ بودجه خود در کنگره به حقوقی که به یک خانم مزدور اشاره شده بود و در آن آمده بود که ایشان فقط از وزارت خارجه آمریکا سالانه 670 هزار دلار حقوق دریافت می کند، این در حالی است که حقوق رئیس جمهوری آمریکا 400 هزار دلار در سال است.
البته این مبلغ فقط حقوق رسمی است که این خانم دریافت می کند بقیه پولهایی که از مجامع اطلاعاتی آمریکا و دیگر کشورها به صورت مستقیم و یا غیر مستقیم دریافت می کند در این حساب و کتاب نیامده.
همه هم احتمالا فایل صوتی یکی دیگر از رسانه ای های دشمن که در گفتگویی تلفنی با دوستش به پستی وپلیدی این خانم اشاره می کرد و چگونه برای دریافت مبلغی از رسانه آنها حاضر شده جان یک زن ساده لوح در ایران را به خطر بیاندازد را نیز شنیده اید.
همین بس کافی است که متوجه شد جریان از کجاها آب میخورد.
اگر ما توانستیم در مقابل اینها در جنگ با تروریستها در منطقه پیروز شویم به این دلیل بود که افرادی مانند شهید سلیمانی داشتیم که در میدان به مقابله با آنها پرداختند، دست آنها را خوانده بودند و جنگجویانی داشتیم که بلد بودند با این تروریست ها چگونه بجنگند و آنها را نابود کنند.
شاید ما شانس آوردیم ترامپ گاف داد و از توافق هسته ای خارج شد و ما موفق شدیم امروزه برگه های برنده را داشته باشیم اما قطعا اگر افرادی را نداشتیم که بلد باشند چگونه از این گاف ترامپ بهره ببرند نمی توانستیم به این نتیجه برسیم.
مقابله با جنگ رسانه ای و فرهنگی هم نیاز به مبارزه از همان نوع دارد، یعنی مبارزه رسانه ای و فرهنگی و در این راستا ما برای بقای مملکت هم که شده باید راه را برای مبارزین ای که در این راستا حرفه ای هستند باز کنیم.
امروزه هرچه ضربه می خوریم به این دلیل است که در زمینه های فرهنگی و رسانه ای قصور شدید داشتیم و برخی سیاستمداران جنگجویان متخصص در جنگ فرهنگی و رسانه ای کنار گذاشته اند و به آماتورهای چسبیده اند چون فکر می کنند فقط اینها طرفدار نظام هستند.