طبق برنامه ریزی های قبلی آقای رئیسی امروز با ایمانیویل مکرون رئیس جمهوری فرانسه ملاقاتی خصوصی داشت و احتمالا با مقامات آلمان و انگلیس هم ملاقات داشته باشد و طی هفته گذشته هم با جناب آقای پوتین رئیس جمهوری روسیه و جناب آقای شی جین پینگ رئیس جمهوری چین در سمرقند ملاقات و مذاکراتی داشتند.
یعنی عملا می توان گفت عالیترین مقامات کشورهای عضو برجام با هم ملاقات داشته اند و یا خواهند داشت و قطعا آقای رئیسی در این ملاقات ها مواضع به حق جمهوری اسلامی ایران را تبیین کرده و یا تبیین خواهد کرد و تلاش خواهد داشت تا موضع کشورهای عضو برجام در قبال زیاده خواهی های ایالات متحده خارج برجام را یک دست کند.
محور سیاست جناب آقای رئیسی در سفر به نیویورک تشویق کشورهای دیگر به پذیرش فعالیت جهت ایجاد چند قطبی اقتصادی می باشد، امری که کشورهای عضو اتحادیه اروپا، علیرغم روابط بسیار صمیمی اعضای این اتحادیه با آمریکا، هم تمایل دارند اتفاق افتد و از زیر سلطه تک قطبی آمریکا خارج شوند.
به هر حال بر کسی پوشیده نیست که امروزه به دلیل سیاست های سلطه گرایانه ایالات متحده این شهروندان کشورهای اروپایی هستند که مجبور می باشند هزینه ماجراجویی ها و طمع آمریکایی ها را بپردازند و علاوه بر اینکه هزینه انرژی به آنها 8 تا 10 برابر قیمت های سابق تحمیل می گردد، آمریکا به صورت تصنعی قیمت ارز خود را افزایش داده تا عملا چیزی حدود 25% ما یملک شهروندان اروپایی را از دست شان خارج کند و با وادار کردن آنها به هزینه سرمایه های خود برای خرید تسلیحات آمریکایی، آمریکا در صدد است که این کشورها را وارد چالش جدیدی که می تواند منجر به راه افتادن جنگ جهانی سوم و یا حتی جنگ فیما بین خودشان گردد، نماید.
همه اینها به کنار، امروزه اگر توافق هسته ای محقق نشود و اگر فضای روانی بازار جهانی آرام نگیرد طبق همه پیش بینی ها اروپا شاهد زمستانی بسیار سخت خواهد بود و به احتمال زیاد مردم کشورهای اروپایی بر علیه سیاست های سیاست مداران این کشورها در همراهی با ماجراجویی های آمریکا واکنش شدید نشان خواهند داد.
فعلا مقامات اروپایی فقط با استفاده از ابزار رسانه موفق شده اند مقداری فضای عمومی را تسکین دهند.
خوب در این شرایط می توان گفت کشورهای عضو اتحادیه اروپا تلاش دارند همه فشارهایی که می توانند بر ایران و آمریکا وارد کنند تا هر دو به برجام برگردند و شاید کشورهای عضو اتحادیه اروپا بتوانند این زمستان را سر کنند.
همه هیاهویی که اینها طی یک ماه اخیر بر علیه ایران راه انداخته بودند هم به این دلیل بود که امیدوار بودند بتوانند با تهدید ایرانی ها را وادار کنند تا کوتاه بیایند و به خواسته های آمریکایی ها تن دهند.
واکنش ایران بسیار محکم بود و آنها امروزه متوجه شده اند که مجبور هستند راه دوم را پیش بگیرند، چون طرف ضعیف تر در این ماجرا آمریکا است و نه آمریکا.
به همین دلیل اخیرا ظاهرا آژانس بین المللی انرژی هسته ای پیغام و پسغام هایی برای ایرانی ها فرستاده که حاضر است برای بستن پرونده های مورد اختلاف فیما بین همکاری کند و دو پرونده ظاهرا کاملا بسته خواهد شد و دو پرونده دیگر نیز طی مذاکراتی میان ایران و آژانس منجر به توافق فیما بین خواهد شد.
امری که قطعا اگر فشار اروپایی ها و رضایت آمریکایی ها پشت اش نبود اتفاق نمی افتاد و قطعا اگر طرف های مقابل اصرار ایران بر بسته شدن این پروندها را مشاهده نمی کردند و متوجه نمی شدند که ایران تا کجا حاضر است برای احقاق حق خود پیش برود، اقدام به انجام آن نمی کردند.
امروزه اگر با دقت صحبت های جناب آقای رئیسی مخصوصا در گفتگوهای رسانه ای اش را موشکافی کنید متوجه می شوید که وی در سخنان خود فقط روی بحث تضمین ها مانور می دهد.
یعنی عملا ایران بحث آژانس را بسته شده تلقی کرده و ایران به مرحله بعدی و آن اخذ تضمین ها از آمریکا رفته.
می توان گفت امروزه امید بزرگی هست که سفر نیویورک جناب آقای رئیسی با موفقیت موجب آن شود تا گشایشی در کار انجام شود و خودداری مقامات اروپایی و یا اعضای برجام و آمریکای غیر عضو برجام از اظهار نظرهای مثبت یا منفی را می توان در راستای ترس و واهمه از گره خوردن مجدد کار دانست.