اسپوتنیک با استناد به نشریه نشنال اینترست می نویسد: در 2 سپتامبر، وزیران دارایی کشورهای G7 - کانادا، فرانسه، آلمان، ایتالیا، ژاپن، بریتانیا و ایالات متحده - بیانیه مشترکی صادر کردند و برنامه های خود را برای اعمال سقف برای قیمت نفت و فرآورده های نفتی روسیه تایید نمودند.
هدف آنها این است که از قدرت خود در بیمه و خدمات حمل و نقل استفاده کنند تا شرکت ها را از حمل نفت بالاتر از سقف قیمتی که هنوز تعیین نشده است جلوگیری کنند. به این ترتیب، روسیه نیز باید از مقررات پیروی کند. کشورهای G7 امیدوارند در 5 دسامبر آنها بتوانند محدودیتی بر نفت خام روسیه و دو ماه بعد بر فرآورده های نفتی آن اعمال کنند.
جانت یلن، وزیر خزانه داری آمریکا گفت که این یک گام تعیین کننده به سوی اهداف دوگانه کاهش قیمت جهانی انرژی و محروم کردن رئیس جمهور پوتین از درآمد برای جنگ در اوکراین خواهد بود.
تاکنون اقتصاد روسیه با فروش نفت توانسته است سرپا بماند. بر اساس گزارش وال استریت ژورنال، مسکو تنها در ماه ژوئیه امسال 74 میلیارد دلار حاصله از فروش نفت درآمد داشته است. سقف قیمت، سود روسیه را محدود کرده و قیمت نفت را نسبتاً ثابت نگه می‌دارد. این اقدام حد وسطی بین وضعیت فعلی و ممنوعیت کامل بیمه نفت روسیه است که منجر به رشد سریع تر قیمت تا پایان سال می‌شود.
با این حال تردیدها همچنان باقی است. مهمترین سوال - پاسخ مسکو است. انتظار می رود روسیه قوانین جدید را رعایت کند، زیرا این کار بهتر از نبود درآمد است. اما این اصلا تضمین شده نیست. سرگئی واکولِنکو، تحلیلگر مستقل انرژی و رئیس سابق استراتژی و نوآوری گازپروم نفت، در مقاله ای در ماه ژوئیه برای نشریه Carnegie Politika نوشت: روسیه یک بازیکن استراتژیک است. مسکو ممکن است به جای سقفی برای نفت خود، حد پایین
تری تعیین کند و صادرات زیر این حد را ممنوع کند. و سپس مسکو فقط باید منتظر بماند تا فراریان از کارتل خریداران درب آن را بزنند.
پوتین هم اینک به مجازات کشورهایی که از محدود کردن قیمت نفت حمایت می‌کنند، هشدار داد. پوتین و متحدانش احتمالاً در حال بررسی چگونگی دور زدن محدودیت‌های آتی هستند - برای مثال، با سپردن صادرات نفت به بیمه گران روسی یا آسیایی.
عامل مهم دیگر- واکنش سایر سهامداران و بازیگران کلیدی (مثلا اوپک) است. تابستان امسال، رئیس جمهور جو بایدن از عربستان سعودی دیدن کرد و سعی کرد ریاض را متقاعد کند که نفت بیشتری تولید کند. اما حتی در آن زمان نیز این کار تقریباً غیرممکن تلقی می شد، زیرا تحویلات عربستان حتی در آن زمان به حداکثر رسیده بود.
علاوه بر این، کمک به غرب برای تعیین سقف برای قیمت نفت روسیه برای اوپک ممکن است سودآور نباشد. این امر از تعیین قیمت جهانی نفت توسط اوپک جلوگیری می کند. واکولنکو می نویسد: "شاید متناقض به نظر برسد، اما روسیه می تواند روی کشورهای اوپک حساب کند. از دیدگاه آنها، کارتل خریداران تهدید به دستکاری کل بازار نفت و قیمت های جهانی است. بنابراین مهم نیست که عربستان ذخایر نفتی اضافی داشته باشد یا نه، در هر صورت ریاض ممکن است از افزایش صادرات خودداری کند. پس از کاهش اخیر قیمت نفت، این سازمان تصمیم به کاهش تولید گرفت.
در نهایت، برای موفقیت کامل این کار، گروه G7به حمایت چین و هند نیاز دارد. با آغاز عملیات ویژه در اوکراین، آنها بیش از نیمی از کل صادرات دریایی روسیه را تشکیل می دهند.
وزیر نفت هند، شری هاردیپ سینگ پوری، گفت که در مورد آن فکر خواهد کرد، اما خاطرنشان کرد که هیچ تناقض اخلاقی در معاملات با روسیه نمی بیند: "برعکس، من نسبت به مصرف کنندگان خود تعهد اخلاقی دارم."
پکن امیدوار است که "کشورهای مربوطه تلاش های سازنده ای برای کاهش تنش وضعیت از طریق گفتگو و مشورت انجام دهند."
اگر پوتین صادرات به کشورهایی را که از این محدودیت حمایت می کنند، متوقف کند، قیمت نفت دوباره افزایش خواهد یافت و این امر به درد سر بایدن در آستانه انتخابات میان دوره ای تبدیل خواهد شد.
بنابراین، اگرچه مقاصد روشن است، اما عملی کردن آنها دشوار خواهد بود. بسیاری از طرف های دارای منافع متضاد در این قضیه درگیر هستند. اگر G7 ، روسیه و اوپک تصمیم بگیرند روی موضع خود بایستند، جنگ فرسایشی بین مسکو و غرب آغاز خواهد شد.