به گزارش اسپوتنیک به نقل از "ایسنا"، دکتر هوشنگ قمرنیا، استاد تمام گروه مهندسی آب دانشگاه رازی از بالا بودن غلظت آرسنیک از حد استاندارد شرب در سد تالوار خبر داد و اعلام کرد در مراحل مختلف تصفیه آب برای شرب مصرفکنندگان باید تمهیدات لازم برای حذف این عنصر خطرناک درنظر گرفته شود.
وی پیرامون وجود بیش از اندازه "آرسنیک" در آب سد تالوار که قرار است برای آب شرب مردم همدان استفاده شود، اظهار کرد: "این وظیفه مشاور طراح است که قبل از طراحی هر پروژهای کیفیت منابع آب موجود را از لحاظ مختلف مورد ارزیابی قرار دهد اما طبق بررسیهای بنده، گزارشی از مشاور، مبنی بر پایین بودن کیفیت آب رودخانه تالوار و آلودگی آن به آرسنیک و رد امکان استفاده از آب رودخانه تالوار به منظور شرب، منتشر نشده است.
برای اثبات آرسنیکی بودن آب رودخانه تالوار به یکی از تحقیقات انجام شده توسط عظیم ربیعیمصباح و همکارانشان در گروه علوم محیط زیست دانشگاه زنجان به صورت خیلی مختصر اشاره میکنم؛ نتایج منتشر شده بیانگر آن است که آرسنیک موجود در آب رودخانه تالوار در دوره کمآبی تقریباً ۱۰ برابر و پرآبی ۱۴ برابر میزان غلظت مجاز آرسنیک از حد استاندارد شرب است.
براساس نتایج به دست آمده در سال ۱۴۰۰ از پایان نامه کارشناسی ارشد دانشجویان خدابخشی، جوهری و محمدی در دانشکده منابع طبیعی استان کردستان، غلظت فلزات سنگین شامل آرسنیک، سرب، کادمیوم و کروم در بافتهای ماهیچه و کبد ماهیان Squalius cephalus و Capoeta gracilis دریاچه سد تالوار، بالاتر از استاندارد است.
آرسنیک شبه فلزی سمی و مضر برای انسانها، حیوانات و گیاهان است. حد مجاز میزان آرسنیک در آب آشامیدنی براساس استاندارد سازمان بهداشت جهانی ۱۰ صدم میلیگرم در لیتر و معادل ۲۰ میلی گرم در هر یک کیلوگرم خاک عنوان شده است.
آب آلوده به آرسنیک در درازمدت سلامت انسانها را به خطر میاندازد. این مسئله موجب بروز انواع مختلف سرطانها و ضایعات پوستی میشود همچنین وجود سطح بالای آرسنیک در آبهای آشامیدنی برای طولانی مدت، سبب ضخامت و رنگ پریدگی پوست، اسهال، تهوع، کاهش تولید سلولهای خون، اختلال در ضربان قلب و بیحسی در دستها و پاها میشود و به رگهای خونی آسیب میرساند.
آرسنیک در کوتاه مدت نیز منجر به حساسیتهای معدهای و رودهای، سخت شدن عمل بلع، تشنگی، کاهش غیرطبیعی فشارخون و تشنج میشود. نارسائی و کاهش ضربان قلب که در نهایت منجر به مرگ خواهد شد نیز ممکن است در موارد حادتر مشاهده شود.
قسمت زیادی از تأسیسات انتقال آب شرب به طرف همدان با صرف هزاران میلیارد تومان به اجرا رفته و در حال تکمیل است در حالیکه کیفیت آب رودخانه از لحاظ غلظت آرسنیک موجود در آن مناسب شرب تشخیص داده نمیشود مگر اینکه در مراحل مختلف تصفیه آب برای شرب تمهیدات لازم برای حذف این عنصر خطرناک درنظر گرفته شده باشد".