به گزارش اسپوتنیک، رویداد ۲۴ در گزارشی به اینکه مدتهاست که اعتیاد از بزرگسالان جامعه ایران به کوچکترها رسیده و حالا کودکان و نوجوانان هم درگیر آن شدهاند به نحوی که آموزش و پرورش دیگر نمیتواند این موضوع را انکار کند، پرداخته است.
اصغر باقرزاده، معاون پرورشی و فرهنگی وزارت آموزش و پرورش اعلام کرده است که آمار مصرف دانشآموزان به مواد مخدر نگرانکننده است و علت این موضوع را نیز تسهیل دسترسی به این مواد عنوان کرده است. موضوعی که از نظر او در همه جهان وجود دارد. با این حال او گفته است که آمار دقیقی از تعداد دانشآموزان مبتلا به مواد مخدر وجود ندارد، اما اینگونه نیست که کار از کار گذشته باشد.
سالهاست که ابراز نگرانیهایی درباره ابتلای دانشآموزان به اعتیاد وجود دارد مسالهای که سالهای از سوی آموزش و پرورش انکار میشد، اما بالاخره کار به جایی رسید که انکار به کناری گذاشته شد با این حال هنوز نه آماری دقیق از مصرف مواد مخدر در میان کودکان و نوجوانان وجود دارد و نه تمهیدات ویژهای برای درمان این گروه.
دکتر سعید صفاتیان، تحلیلگر اعتیاد که خود سابقه سیاستگذاری در حوزه اعتیاد را داشته است درباره اعتیاد کودکان و نوجوان به رویداد۲۴ گفت: «در کشور ما آمار تفکیک شدهای درباره درصد و تعداد کودکان و نوجوانان معتاد وجود ندارد در واقع این آمار برای مسئولان مربوطه اهمیت زیادی ندارد در نتیجه برنامهریزی هم صورت نمیگیرد. وقتی هم برنامهریزی نباشد، سن اعتیاد پایین میآید و به نوجوانی میرسد؛ موضوعی که درجامعه کاملا مشهود است، کافی است نگاهی به پارکها انداخته یا با خانوادهها صحبت کنید.»
صفاتیان همچنین درباره اعتیاد در میان دختربچهها به تحقیقاتی که در سال ۹۰ در کشور درباره اعتیاد انجام شد اشاره کرده و گفت: «آن تحقیق نشان داد که از ١٠٠ درصد معتادان ۵ درصدشان زن و ٩۵ درصد مرد بودند. اما در سال ٩٧ تحقیقات دیگری صورت گرفت که نشان میداد آمار اعتیاد زنان از ۵ درصد به ١٠ درصد رسیده و ٢ برابر شده است. به نظر من اگر الان این آمار را بگیریم این عدد حداقل به ١۵ درصد رسیده است و این نشان میدهد که اعتیاد در خانمها به دلایل مختلف در حال رشد است.»
این تحلیلگر با اشاره به کودکان دارای والدین معتاد گفت: «اعتیاد چند دلیل اصلی دارد دلایل جسمانی، اجتماعی و خانوادگی. کودکی که مصرف مواد توسط والدین و دوستانشان را میبیند با هر ۳ عامل اعتیاد مواجه شده و در نتیجه ریسک مصرف مواد در او بیشتر است. شخصیت چنین کودکی در آینده متزلزل و ضد اجتماعی میشود و اگر در بهترین حالت بتوانیم اعتیادش را کنترل کنیم که بعید است، درمان شخصیت ضداجتماعی او بسیار سخت خواهد بود و احتمال بالایی دارد که در آینده تبدیل به فردی بزهکار شود.»
به باور این درمانگر اعتیاد برنامههای پیشگیری از اعتیاد هزینهها آن را در آینده کاهش میدهد، اما این برنامهها طولانیمدت هستند مسالهای که باعث شده مدیران حوزه پیشگیری از اعتیاد از این برنامهها دوری کنند.