اسپوتنیک به نقل از رسانه واشنگتن پست، نوشته های کاترینا وندن هیول ستون نویس و سردبیر مجله "نِیشن" چاپ آمریکا را درج کرده است.
کاترینا وندن هیول نوشت: وقت آن فرا رسیده است که از نادیده گرفتن چیزهای بدیهی دست برداریم. عملیات نظامی روسیه برای چهارمین ماه است که ادامه دارد. این امر عمیقاً بر اروپا، جنوب جهانی و سایر نقاط جهان تأثیر گذاشته است. موضوع تغییرات آب و هوایی کنار گذاشته شده است و وابستگی به سوخت‌های فسیلی در حال قوی تر شدن است. کمبود مواد غذایی و کمبود منابع دیگر قیمت ها را بالا می برد و گرسنگی جهان را تهدید می کند. تعداد پناهندگان و آوارگان داخلی از زمان جنگ جهانی دوم به اوج خود رسیده است.
با این وجود، دولت بایدن همچنان مصمم است روسیه را با ارسال تسلیحات در مقیاس بزرگ به اوکراین، تا موشک های ضد کشتی، "تضعیف" کند. معلوم شد که اطلاعات آمریکا با قدرت تمام به کی یف کمک می کند. برای همه کاملاً روشن می شود: ایالات متحده و ناتو در حال جنگ نیابتی با روسیه هستند.
یک نظم جهانی نظامی- سیاسی جدید در برابر چشمان ما در حال ظهور است. اما مطبوعات و نخبگان سیاسی آمریکا به جای تحلیل و بررسی سنجیده اوضاع، چیزی را به ما پیشنهاد می کنند که آنقدر یک طرفه است که حتی نمی توان آن را بحث نامید. به گفته روزنامه نگار مت تایبی به نظر می رسید که ما در "منطقه پرواز ممنوع فکری" هستیم.
کسانی که جرأت انحراف از دیدگاه عمومی را دارند، از رسانه های اصلی رانده می شوند. در نتیجه، نظرات جایگزین تقریباً وجود ندارد. گستردگی منطقه پرواز ممنوع فکری را می توان با اهریمن سازی و تحقیر شخصیت های برجسته ای مانند متفکر نوام چامسکی، جان میرشایمر، استاد دانشگاه شیکاگو و چاس فریمن، سفیر سابق آمریکا در عربستان قضاوت کرد. اما آنها به هیچ وجه اقدامات روسیه را توجیه نمی کنند. آنها در مورد چگونگی تسریع فاجعه اوکراین توسط غرب صحبت می کنند و دلایل قانع کننده ای در مورد این کار ارائه می دهند.
در دموکراسی آمریکایی، به نظر می رسد دگراندیشی ممنوع نیست. پس چرا تحلیلگران، دانشمندان و روزنامه نگاران تردید دارند که عرضه بی پایان تسلیحات به اوکراین چیز خوبی است؟ بحث در مورد خطرات مناقشه هسته ای کجاست؟ چرا آنها به انتقاد کننده گان از رادیکال های راست گرا و ملی گرایان اوکراینی حمله ی کنند؟ امروزه احیای نئونازیسم و فاشیسم مشکل بسیاری از کشورهای اروپایی و آمریکایی است. چرا آنها شهرت آسیب دیده اوکراین را مسکوت می گذارند؟
در همین حال، غول های تسلیحاتی آمریکایی در خط تغذیه صف کشیده اند. این جنگ جان بسیاری از اوکراینی‌ها و روس‌ها را خواهد گرفت، اما Raytheon ،Lockheed Martin و Northrop Grumman ثروتمند خواهند شد. و "کارشناسان" در اخبار و شبکه های کابلی مقامات نظامی سابق هستند، آنها مشاورانی هستند که مشتریان آنها برای تماشاچیان فاش نمی شود.
و در تلویزیون، اینترنت، و در کنگره دیدگاه های جایگزین به حد کافی وجود ندارد. نظر کسانی که سازش در مذاکرات را مصالحه نمی دانند، که خواستار دیپلماسی مداوم و سخت برای آتش بس، احیای اوکراین و تبدیل آن به یک قدرت مستقل و مرفه هستند، به اندازه کافی وجود ندارد.
ژنرال دیوید پترائوس چند ماه پس از جنگ تقریباً یک دهه ای در عراق به ریک اتکینسون، ستون نویس واشنگتن پست مراجعه کرده گفت: "حالا به من بگو که فکر می کنی این ماجرا چگونه تمام می شود؟" برای پایان دادن به جنگ کنونی، ایالات متحده به نواندیشی نیاز دارد که بتواند خرد متعارف را به چالش بکشد.
همانطور که روزنامه‌نگار محترم آمریکایی، والتر لیپمن، یک بار اظهار داشت: " اگر همه یکسان فکر می کنند، هیچ کس به طور خاص فکر نمی کند."