به گزارش اسپوتنیک به نقل از وبگاه " ناسا"، در روزهای اولیه عصر فضا، فضانوردان آپولو در یک طرح شرکت کردند و نمونههایی از مواد سطح ماه را که به نام سنگلیت شناخته میشود، به زمین برگرداندند تا بتوان آنها را با تجهیزات پیشرفته مطالعه و ذخیره کرد و برای تحقیقات آینده که هنوز تصورشان هم دشوار بود، مورد استفاده قرار بگیرند.
پنجاه سال بعد، در طلوع دوران آرتمیس و بازگشت فضایی به ماه، سه نوع از این نمونه ها برای رشد موفقیت آمیز گیاهان مورد استفاده قرار گرفتند. برای اولین بار، محققان گیاه آرابیدوپسیس تالیانا را که به خوبی مطالعه شده بود در خاکسنگ قمری فقیر از مواد مغذی پرورش دادند.
محققان دانشگاه فلوریدا اعلام کردند از ۱۲ گرم (به اندازه چند قاشق چایخوری) خاک ماه را در این آزمایش استفاده کردند. به گفته آنها خاک مذکور که از ناسا قرض گرفته شده در مأموریتهای آپول و۱۱، ۱۲ و ۱۷ از سطح ماه جمع آوری شده بود.
در مرحله بعد خاک با محلولی مغذی مرطوب شد و چند دانه گیاه رشادی گوش موشی ( Arabidopsis thaliana) به آنها اضافه شد. از آنجا که کد ژنتیکی این گیاه به طور کامل مشخص شده، به طور معمول در آزمایشهای علمی از آن استفاده میشود.
راب فرل یکی از مؤلفان پژوهش در بیانیه ای در این باره گفت که " میتوان درآینده و برای مأموریتهای فضایی طولانیتر از ماه به عنوان یک هاب یا پد پرتاب استفاده کرد. ما میخواهیم در خاک این سیاره گیاه پرورش دهیم.
برای کاوش بیشتر و یادگیری در مورد منظومه شمسی که در آن زندگی می کنیم، باید از آنچه در ماه است استفاده کنیم، بنابراین مجبور نیستیم همه آن را با خود ببریم. علاوه بر این، رشد گیاهان چیزی است که وقتی به آنجا برویم مطالعه خواهیم کرد. بنابراین، مطالعات روی زمین، امکانی را برای گسترش این تحقیقات توسط انسان های بعدی روی ماه ایجاد می کند".