به گزارش اسپوتنیک به نقل از ساینمگ، شایعترین سرطان مربوط به دهان، "کارسینوم سلول سنگفرشی دهان"(OSCC) نام دارد. آغاز آن شاید به صورت یک لکه سفید کوچک در دهان یا یک برآمدگی قرمز کوچک روی لثهها باشد. نادیده گرفتن و کماهمیت جلوه دادن آسان است اما پس از آن، همه چیز تغییر میکند.
بیمارانی که به اندازه کافی خوششانس هستند تا پیش از اینکه شرایط بدی پیش بیاید، به دندانپزشک مراجعه کنند، میتوانند از سرطانی شدن ضایعات جلوگیری کنند یا حداقل میتوانند مطمئن شوند که درمان از زمانی آغاز میشود که موثر باشد. از سوی دیگر، برای کسانی که خوششانس نیستند، چشمانداز تیرهای وجود دارد. احتمال بقای پنج ساله افراد مبتلا به کارسینوم سلول سنگفرشی دهان، حدود ۶۶ درصد است. سالانه بیش از ۱۰ هزار آمریکایی بر اثر ابتلا به سرطان دهان از دنیا میروند. افراد معتاد به سیگار و مشروبات الکلی، بیشترین آسیب را میبینند.
پژوهشگران دانشکده دندانپزشکی "هنری گلدمن"(Henry Goldman) در "دانشگاه بوستون"(Boston University)به این نتیجه رسیده اند که حذف ژنتیکی پروتئینی که به نظر میرسد باعث تحریک رشد سرطان میشود، ممکن است به محدود کردن رشد و گسترش تومور کمک کند. پژوهشگران میگویند که یافتههای آنها این پروتئین موسوم به "LSD1" را به یک هدف بالقوه برای داروسازی تبدیل میکند. پزشکان میتوانند طی شیمیدرمانی و ایمونوانکولوژی، این پروتئین را برای از بین بردن تومور هدف قرار دهند.
"مانیش بایس"(Manish Bais)، پژوهشگر ارشد این پروژه بیان داشت: این یافتهها پیامدهای مهمی را برای ارائه درمانهای جدید و مؤثرتر به بیماران مبتلا به سرطان دهان به همراه دارند. این پژوهش، گام مهمی به سوی توسعه درمانهای نوآورانه برای سرطان دهان است.
"ماریا کوکوروزینسکا"(Maria Kukuruzinska)، از پژوهشگران این پروژه گفت: در گذشته به ندرت پیش میآمد که دانشکدههای دندانپزشکی در زمینه علوم مربوط به سر و گردن مطالعه کنند و بیشتر این پژوهشها در مراکز سرطان انجام میشد اما این روند در حال تغییر است و دانشکدههای دندانپزشکی، مزایای بسیاری نسبت به مراکز سرطان برای پژوهش علمی در مورد کارسینوم سلول سنگفرشی دهان دارند. دلیل این امر این است که ما میتوانیم به ضایعات پیشسرطانی دسترسی پیدا کنیم اما مراکز سرطان فقط افرادی را بررسی میکنند که بیماری آنها کاملا توسعهیافته است.