به گزارش اسپوتنیک، این روانشناس خاطرنشان می کند: زن و مرد از دوستی انتظارات متفاوتی دارند و بر این اساس آن را مدیریت می کنند. مردم بیشتر با افرادی که به آنها اعتماد دارند دوست می شوند، با آنها خوش می گذرانند، در نزدیکی یکدیگر زندگی می کنند یا شبیه به هم به نظر می رسند. مک اندرو می افزاید که دوستی به ویژه برای کسانی که از خانواده جدا هستند، ارزش دارد.
در مورد تفاوت ها، به گفته این روانشناس، مردان اغلب به خود می بالند که دوستان زیادی دارند، اما فقط تعداد کمی از آنها را می توانند دوستان نزدیک بنامند. زنان در مفهوم "دوست" به معنای خاص تر سرمایه گذاری می کنند. بر اساس این مطالعه، مردان دوست دارند که دوستانشان ثروتمند باشند و موقعیت اجتماعی بالایی داشته باشند تا بتوانند در یافتن شریک زندگی به آنها کمک کنند. مک اندرو خاطرنشان می کند که برای زنان در دوستی، مهمترین چیز حمایت عاطفی به ویژه در حل و رفع تعارضات با شریک زندگی خود است.
به گفته این روانشناس، ریشه این ترجیحات در دوستی در گذشته های دور نهفته است. او توضیح می دهد که در زمان های قدیم مردان به صورت گروهی سفر می کردند، شکار می کردند و در یورش ها شرکت می کردند ، در حالی که زنان تمایل داشتند در خانه بمانند و غذا جمع کنند و از کودکان مراقبت کنند. بنابراین، به گفته وی ، مردان شروع به قدردانی از افراد قوی، شجاع و ترسناک در قبیله خود کردند. زنان باستانی با ورود به قبیله منتخب از بستگان خود جدا شده و مجبور بودند با سایر دوستان مشابه که از قبیله بومی خود جدا شده بودند ارتباط برقرار کنند. فرانک مک اندرو، پروفسور روانشناسی خاطرنشان می کند که بینش و توجه به جزئیات به یافتن فردی کمک می کرد که در زندگی روزمره و تربیت فرزندان کمک کند.
بقایای گذشته در دوستی زنانه را می توان در توجه دقیق به تاریخ های مهم، سورپرایزهای ناگهانی و نشانه های توجه مشاهده کرد. این کارشناس نتیجه می گیرد که مردان معمولاً به چنین چیزهای کوچک توجه نمی کنند.