به گزارش اسپوتنیک به نقل از خبرگزاری تسنیم، بارندگیهای ایران در سال 1400 به 40 درصد کمتر از میانگین بلندمدت رسید و یکی از خشکسالترین پدیدههای نیمقرن اخیر را در ایران رقم زد؛ بهطوریکه میزان بارندگی در استانهای هرمزگان، سیستان و بلوچستان، فارس، کرمان، خراسان رضوی و خراسان جنوبی در همان سال بین 50 تا 85 درصد گزارش شده است.
این خشکسالی غرب و جنوب غرب کشور را نیز تحت تأثیر قرار داد و کاهش بارندگی در استانهای کردستان، کرمانشاه، ایلام، لرستان و چهارمحال و بختیاری نیز محسوس بود که این میزان بارندگی در اسفند 1400 نسبت به مدت مشابه بلندمدت در لرستان 18 درصد کاهش یافت.
سالهای متمادی است که آب به یکی از بحرانیترین مسائل لرستان تبدیل شده است؛ ماجرایی که با وجود دو رودخانه کشکان و سیمره همسو با تغییرات اقلیمی و عدم وجود زیرساختهای بخش کشاورزی ابعاد گستردهتری به خود گرفته است.
بیآبی در دشتهای لرستان و فرونشست زمین در برخی از شهرستانهای این استان در حالی شتاب به خود گرفته است که لرستان طبق گزارش بارندگی تجمعی استانها منتشرشده از سوی وزارت نیرو با ثبت هزار و 143 میلیمتر بارندگی به عنوان پربارشترین استان کشور در اردیبهشت 1398 معرفی شد.
میانگین بارشهای لرستان از 4 تا 12 فروردینماه 1398 معادل 275 میلیمتر و در برخی از نقاط این استان به صورت نقطهای مثل ایستگاه کشور بیش از 400 میلیمتر گزارش شد و همین مقدار بارش کافی بود که سیلی با دبی بیش از 6 هزار مترمکعب در ثانیه بنیان شهرهای لرستان را برافکند.
کاهش میزان نزولات جوی و خشکی دشتهای لرستان را کمآب کرده و ساکنان تعدادی از روستاها و روستاهای استان مجبور به کوچ به سرزمینهای زمانی حاصلخیز شدهاند.