به گزارش اسپوتنیک، مطالعه جدید یک تیم تحقیقاتی بین‌المللی در Nature Communications منتشر شده است، که نشان می‌دهد یک بیمار مبتلا به اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS) به لطف ایمپلنت مغزی توانسته با خانواده و پرستاران خود ارتباط برقرار کند. اولین مطالعه‌ای است که با موفقیت در بیمارانی با چنین سطح از تخریب شدید نورون‌های عصبی مورد استفاده قرار گرفته می‌گیرد.
این ایمپلنت مغزی به بیمار که قادر به حرکت دادن عضله یا حتی باز کردن چشمانش نبود کمک کرد تا تنها با استفاده از فعالیت مغز خود با دنیای بیرون ارتباط برقرار کند. این بیماری یک اختلال تحلیل برنده و پیشرونده است که به تخریب آن دسته از سلول‌های عصبی می‌‌پردازد که وظیفه کنترل حرکات ارادی عضله را بر عهده دارند.
بیمار که مردی ۳۴ ساله است برای اولین بار در اوت ۲۰۱۵ با آتروفی عضلانی پیشرفته، یک نوع ALS، بیماری او تشخیص داده شد. بیماری که باعث انحطاط تدریجی سلول‌های مغزی درگیر در حرکت می‌شود. پیشرفت این بیماری سریع بود. او تا پایان سال ۲۰۱۵ قادر به راه رفتن یا صحبت کردن نبود، از یک سیستم ردیابی چشم برای برقراری ارتباط استفاده می‌کرد. چنین سیستم‌هایی به بیماران اجازه می‌دهند تا با یک صفحه کلید یا محیط نرم‌افزار تعامل داشته باشند، اما کاربرد محدود آن‌ها وابسته به عملکرد نورون‌هایی است که حرکت چشم را کنترل می‌کنند. در نهایت خانواده این بیمار با یک روش جراحی موافقت کرد که دو ریزتراشه در بخشی از مغز او که حرکت ماهیچه‌ها را کنترل می‌کند کاشته شود. و نتیجه این شد که این بیمار توانست کلمات و جملات کامل را از طریق سیگنال‌های مغزی شکل دهد.
کاربران بسیاری که در این زمینه مطالعه دارند امیدوارند این پیشرفت بتواند به سایر بیماران نیز کمک کند اگرچه بهره‌گیری از ریزتراشه‌ها نمی‌تواند تغییری در وضعیت سلامت جسمی این بیماران ایجاد کند؛ اما کمک خواهد کرد با برقراری امکان ارتباط با دیگران، شرایط روحی آن‌ها رو به بهبودی رود و زندگی با کیفیت‌تری داشته باشند.