اصطلاح مانگا در ژاپن برای اشاره به کمیک و کارتونیست استفاده می‌شود. در خارج از ژاپن، به‌طور معمول، این کلمه برای اشاره به کمیک‌هایی که نخستین بار در ژاپن منتشر می‌شود، استفاده می‌شود.
مانگا کمیک یا رمان گرافیکی است که از ژاپن نشات گرفته‌است. بیشتر مانگاها مطابق با سبک توسعه یافته در ژاپن در اواخر قرن نوزدهم هستند، و در هنر ژاپنی فرم روایت داستان در مانگا دارای پیشینه تاریخی طولانی است.
کلمه مانگا را می‌توان به معنی "تصاویر طنزآمیز" ترجمه کرد، و مشخصهٔ بارز آن شخصیت‌های کارتونی هستند که اغلب دارای ویژگی‌های خاصی هستند که از دیگر کاراکترها متمایز می‌شوند، همانند اغراق بیش از حد در اندام‌های بدن که در اکثریت آن‌ها چشم‌های بزرگ به‌همراه دهان و بینی کوچک مشاهده می‌شود و همچنین معمولاً دارای موهایی با رنگ‌های غیرطبیعی هستند.
شخصیت‌های مانگا معمولاً بیش از اندازه از خود احساسات اغراق‌آمیز نشان می‌دهند، هنگامی که شخصیتی گریه می‌کند، اشک‌هایش می‌توانند سطلی را پر از آب کند، زمانی که می‌خندد، دهان آن‌ها به اندازه چهره‌شان بزرگ شده و چشمانشان به صورت خطی صاف درمی‌آید، در هنگام عصبانیت صورت آن‌ها سرخ شده و بخار از سراسر بدن به ویژه سر آن‌ها بیرون می‌زند و در هنگام خجالت‌زدگی گونه‌هایشان به رنگ سرخ در می‌آید. به اختصار می توان گفت که اکثر مانگاکا ها از کلیشه های تقریبا مشابهی برای به تصویر کشیدن احساسات در کاراکتر ها استفاده می کنند.
در ابتدا مانگاها برای کودکان نوشته می‌شدند و در مجله‌های مختص کودکان چاپ می‌شدند، که با کارهای متفاوت تزوکا در سبک‌های مختلف باعث شد که ردهٔ سنی مخاطبین گسترش پیدا کنند. مانگاهای اولیه ارزش هنری زیادی نداشتند ولی با پیدایش سبک‌های جدید و با ارزش‌های هنری بیشتر (مثل Gekiga و غیره) ارزش هنری بیشتری پیدا کرد.
اصطلاح مانگا در ژاپن برای اشاره به کمیک و کارتونیست استفاده می‌شود. در خارج از ژاپن، به‌طور معمول، این کلمه برای اشاره به کمیک‌هایی که نخستین بار در ژاپن منتشر می‌شود، استفاده می‌شود.
در ابتدا مانگاها برای کودکان نوشته می‌شدند و در مجله‌های مختص کودکان چاپ می‌شدند، که با کارهای متفاوت تزوکا در سبک‌های مختلف باعث شد که ردهٔ سنی مخاطبین گسترش پیدا کنند. مانگاهای اولیه ارزش هنری زیادی نداشتند ولی با پیدایش سبک‌های جدید و با ارزش‌های هنری بیشتر (مثل Gekiga و غیره) ارزش هنری بیشتری پیدا کرد.
اصطلاح مانگا در ژاپن برای اشاره به کمیک و کارتونیست استفاده می‌شود. در خارج از ژاپن، به‌طور معمول، این کلمه برای اشاره به کمیک‌هایی که نخستین بار در ژاپن منتشر می‌شود، استفاده می‌شود.
شخصیت‌های مانگا معمولاً بیش از اندازه از خود احساسات اغراق‌آمیز نشان می‌دهند، هنگامی که شخصیتی گریه می‌کند، اشک‌هایش می‌توانند سطلی را پر از آب کند، زمانی که می‌خندد، دهان آن‌ها به اندازه چهره‌شان بزرگ شده و چشمانشان به صورت خطی صاف درمی‌آید، در هنگام عصبانیت صورت آن‌ها سرخ شده و بخار از سراسر بدن به ویژه سر آن‌ها بیرون می‌زند و در هنگام خجالت‌زدگی گونه‌هایشان به رنگ سرخ در می‌آید. به اختصار می توان گفت که اکثر مانگاکا ها از کلیشه های تقریبا مشابهی برای به تصویر کشیدن احساسات در کاراکتر ها استفاده می کنند.
مانگا کمیک یا رمان گرافیکی است که از ژاپن نشات گرفته‌است. بیشتر مانگاها مطابق با سبک توسعه یافته در ژاپن در اواخر قرن نوزدهم هستند، و در هنر ژاپنی فرم روایت داستان در مانگا دارای پیشینه تاریخی طولانی است.
شرکت کننده در مانگا شو پاریس به رقابت می پردازد.
شخصیت‌های مانگا معمولاً بیش از اندازه از خود احساسات اغراق‌آمیز نشان می‌دهند، هنگامی که شخصیتی گریه می‌کند، اشک‌هایش می‌توانند سطلی را پر از آب کند، زمانی که می‌خندد، دهان آن‌ها به اندازه چهره‌شان بزرگ شده و چشمانشان به صورت خطی صاف درمی‌آید، در هنگام عصبانیت صورت آن‌ها سرخ شده و بخار از سراسر بدن به ویژه سر آن‌ها بیرون می‌زند و در هنگام خجالت‌زدگی گونه‌هایشان به رنگ سرخ در می‌آید. به اختصار می توان گفت که اکثر مانگاکا ها از کلیشه های تقریبا مشابهی برای به تصویر کشیدن احساسات در کاراکتر ها استفاده می کنند.
در ابتدا مانگاها برای کودکان نوشته می‌شدند و در مجله‌های مختص کودکان چاپ می‌شدند، که با کارهای متفاوت تزوکا در سبک‌های مختلف باعث شد که ردهٔ سنی مخاطبین گسترش پیدا کنند. مانگاهای اولیه ارزش هنری زیادی نداشتند ولی با پیدایش سبک‌های جدید و با ارزش‌های هنری بیشتر (مثل Gekiga و غیره) ارزش هنری بیشتری پیدا کرد.