ند پرایس: آمریکا به دنبال جایگزینی نفت روسیه با نفت ایران نیست

ند پرایس سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا گفت: ایالات متحده صرف نظر از مسائل مربوط به احیای برجام، به دنبال جایگزینی نفت روسیه با صادرات نفت ایران نیست.

وی افزود: چه برجام وجود داشته باشد یا نباشد، موضع ما در قبال تحریم نفت ایران تغییر نخواهد کرد. نفت ایران را جایگزین نفت روسیه نخواهیم کرد. به عقیده وی محرومیت دائمی ایران از فرصت دستیابی به تسلیحات هسته‌ای به یک اندازه به نفع آمریکا و روسیه است.

خبرگزاری اسپوتنیک در این رابطه با سعید میرترابی حسینی، کارشناس اقتصاد سیاسی و نفت، عضو هیات علمی گروه علوم سیاسی دانشگاه خوارزمی به گفتگو نشست.

بازار نفت بازاری است که دو طرف عرضه و تقاضا دارد. ایران اگر بتواند محدودیتی که شامل تحریم ها است را در توافق احیای برجام بردارد در شرایط موجود می تواند به طور کامل به بازار نفت باز گردد. این حق طبیعی ایران است چون صادر کننده قابل توجهی بوده و مشتریان خاص خودش را هم دارد و با توجه به کششی که الان بازار نفت دارد قطعا ایران می تواند مشتریان خودش را پیدا کند.

البته فشارهای سیاسی هم می تواند تاثیر بگذارد ولی بنظرم موضع این مقام آمریکایی با هدف کاهش تنش ها در بازار انجام شده است. چون در بازار علاوه بر ساز و کارهای عرضه و تقاضا که از عوامل بنیادی بازار نفت است یک سری عوامل روانی هم در آن تاثیر می گذارد.

عوامل روانی مثل درگیری ها در اوکراین و حتی مواضعی که قدرت های بزرگ و تاثیر گذار در بازار نفت مطرح می کنند می تواند بر رفتار مخصوصا آنهایی که در بورس های نفتی فعالیت می کنند اثر بگذارد و از آن طریق روی قیمت ها تاثیر بگذارد. بنظرم در مجموع موضع این مقام آمریکایی به این خاطر بوده که تنش های موجود در بازار نفت را کمتر کند و یا اینکه این یک سیگنالی به روسیه بدهد که ما به شکل عملی دنبال جایگزینی نیستیم.

اگر بحث صرف انرژی باشد به هر حال انرژی هسته ای را قدرت های بزرگ و صنعتی در دهه هفتاد توسعه دادند به خاطر اینکه نفت گران شد و یک نوع جایگزینی برای کشورهای مصرف کننده به حساب می آمد که بخشی از نیازهای انرژی خودشان را از طریق انرژی هسته ای بدست بیاورند. واقعیت امروز این است که انرژی هسته ای انرژی نیست که بشه به آن رویکرد عمده ای داشته باشیم.

به هر حال خیلی از کشورها و کشورهای پیشرفته برنامه هایی که در حوزه انرژی اعلام می کنند، برنامه هایی است که فاصله بگیرند از انرژی هسته ای و نیروگاههای خودشان را ببندند چون نیروگاههایی که الان در کشورهای پیشرفته و صنعتی و حتی خود روسیه، اروپا و آمریکا سن نیروگاههایشان خیلی بالا است. معمولا می گویند که 40 سال یک نیروگاه هسته ای فعالیت می کند و با تدابیری می تواند 10 سال دیگر هم اضافه شود و به حداکثر 50 سال برسد. خیلی از نیروگاههای هسته ای جهان دهه 70-80 میلادی استارت خوردند الان به پایان عمرشان دارند نزدیک می شوند. آن چیزی که کشورهای اروپایی عمدتا گفتند این است که وقتی که این نیروگاه های هسته ای عمرشان تمام شود دیگر آنها را جایگزین نمی کنیم.

طبیعتا نه، این عزم و اراده ای که در حاکمیت جمهوری اسلامی هست این است که تحریم ها برداشته شوند. در بحث مواضع رسمی ما می گوییم که مقاومت کرده ایم ولی واقعیت این است که تحریم ها آثار بسیار منفی و شدیدی روی اقتصاد کشور می گذارد. برای کشوری که هدفش 8 درصد رشد اقتصادی در سال بوده است این ها خیلی آسیب های بزرگی است که طبیعتا هیات موجود روی آن توجه دارد و می خواهد که آن را حل کند. بخش بسیار زیادی سوتفاهم های بیخودی و الکی روی پرونده مطرح است و طبیعتا این اراده شکل گرفته که این تحریم ها را به هر شکلی توافقی شود و برداشته شود و بحث ابدی شدن نیست.