به گزارش اسپوتنیک، سرگئی ایوانوف، مدیر استراتژی محصول گروه تی-1، گفت: اکثر پیام رسان های محبوب از رمزگذاری به اصطلاح end-to-end استفاده می کنند که شامل ایجاد کلیدهای رمزنگاری در زمان اتصال و ذخیره آنها در تلفن مشترک است و نه در پلت فرم صاحب نرم افزار. با این حال برخی از این نرم افزارها همچنان می توانند ایمن تر در نظر گرفته شوند.
این متخصص توضیح می دهد که اول از همه، اینها پیام رسان هایی هستند که در آنها پیام ها با استفاده از پروتکل های بلوتوث و وای فای بدون اتصال به اینترنت یا استفاده از سایر خدمات مخابراتی اپراتور رد و بدل می شود. اینها برای مثال بریجفای، فایرچت و سورالمش هستند.
وی افزود: گروه دوم پیام رسان های خدماتی هستند که برای حل مشکلات داخلی شرکت ها ایجاد شده اند. حفاظت از آنها با اقدامات امنیتی شرکت افزایش می یابد. و در آخر پیامرسانهای کمتر محبوب نسبتاً ایمن هستند زیرا هکرها علاقهای به نفوذ به آنها برای دسترسی به حسابهای تنها چند صد نفر ندارند.