به گزارش اسپوتنیک به نقل از «مهر»، در استان تهران طبق اعلام سازمان زمین شناسی سالانه بین ۱۸ تا ۲۵ سانتی متر فرونشست زمین داریم، که بسیار فراتر از استاندارد جهانی است. فرونشست در حالی پنج میلیون نفر را در استان تهران به طور مستقیم تهدید می کند که کارشناسان راهکار کوتاه مدت مقابله با این پدیده را جلوگیری از مهاجرت به این استان می دانند.
مدیر حفاظت از منبع آب شرکت آب منطقه‌ای تهران اظهار داشت: «میانگین میزان افت سطح آب در سفره‌های زیرزمینی یک متر در سال است، اما در برخی مناطق این استان مانند دشت ورامین و شهریار این میزان بسیار بیشتر است، در حالی که استاندارد جهانی فرونشست زمین چهار میلی متر در سال است، اما در استان تهران طبق اعلام سازمان زمین شناسی سالانه بین ۱۸ تا ۲۵ سانتی متر فرونشست زمین داریم، که بسیار فراتر از استاندارد جهانی است، و قطعاً این فرونشست خطرات بسیار زیادی دارد.
استان تهران به دلیل بارگذاری جمعیتی از استان‌های فقیر به لحاظ سرانه آبی است و هیچ چاره‌ای جز افزایش بهره وری نداریم. استان تهران به دلیل بارگذاری جمعیتی از استان‌های فقیر به لحاظ سرانه آبی است و هیچ چاره‌ای جز افزایش بهره وری نداریم.
اولین خطر وارد آوردن آسیب به زیرساخت‌هایی مانند راه آهن، آزادراه‌ها، خطوط انتقال نفت، گاز و نیروگاه‌ها در منطقه است و نیز می‌تواند، شکاف‌های عمیقی در سطح زمین ایجاد کند، که آبیاری اراضی با مشکل روبرو شده و پدیده بیابان زایی را شاهد باشیم، در مناطقی که رودخانه داریم، فرونشست تغییر شیب ایجاد کرده و در مواقعی که سیلاب رخ دهد، این تغییر شیب بسیار ویرانگر و مخرب خواهد بود.
فرونشست در مناطق شهری به زلزله خاموش معروف است، چرا که تأسیسات شهری و ساختمان‌ها را دچار ترک‌های ریز می‌کند و اگر در این مناطق زلزله رخ دهد، این ترک‌ها مخاطرات زلزله را چند برابر می‌کنند».
استاد پژوهشکده زلزله‌شناسی ایران در این خصوص گفت: «فرونشست زمین در ۲۵ سال گذشته در مناطق جنوبی، جنوب غربی و جنوب شرقی تهران با سرعتی بیشتر از گذشته رخ داده است. در عمل آمار افت سطح آب زیر زمینی و فرونشست زمین طی ۵۰ سال گذشته در این منطقه قابل توجه است.
این پدیده یک منطقه ۵۲۵ کیلومتر مربعی با حداکثر مقدار اندازه گیری شده حدود ۲.۵ متر را تحت اثر قرار می‌دهد، میزان فرونشست در نقاط مختلف متفاوت است و حداکثر میزان سالانه فرونشست بین ۳۶ سانتی متر در سال در دشت شهریار تا ۴۰ سانتی متر در دشت ورامین اندازه گیری و گزارش شده است.
مناطق ۲۱، جنوب منطقه ۲۲، منطقه ۹ و ۱۰، مهرآباد و میدان آزادی، مناطق ۱۷، ۱۸ و ۱۹ شهرداری، فلاح و غیره تحت تأثیر فرونشست‌هایی حدود پنج الی ۱۰ سانتی متر در سال هستند. مجموع داده‌هایی که عمدتاً در خصوص خود لرزه خیزی منطقه است، نشان می‌دهد، که روند خود لرزه خیزی (زلزله‌هایی با بزرگای کمتر از چهار و یا حتی سه) با ریتم فرونشست ۵۰ سال اخیر در این مناطق همبستگی نشان می‌دهد.
این نوع همبستگی بین فرونشست و گسل فعال می‌تواند، ما را به این فکر وادارد، که ما اینجا در معرض زلزله‌هایی مانند زلزله لُرکا در اسپانیا در سال ۲۰۱۱ یا زلزله ۲۰۱۹ جنوب کالیفرنیا قرار داریم، که زلزله‌های شش و چهاردهم و نیز هفت و دو دهم ریشتر رخ داد، در واقع فرونشست زمین بر زندگی همه مردم استان‌های تهران و البرز اثر می‌گذارد، ولی خسارت‌های مستقیم آن بر زندگی حداقل پنج میلیون نفر در این ناحیه مؤثر است».