به گزارش اسپوتنیک، به نقل از همشهری، داروخانه‌ها همچنان با صف‌های طولانی برای خرید داروهای بیماران کرونایی مواجه‌اند؛ پیک پنجم به وضعیت نابسامان خرید داروها، دامن زده است. گزارش میدانی از داروخانه‌های منتخب تهران نشان می‌دهد که بازار رمدسیویر (داروی موثر در درمان کرونا) جای خود را به داروهای دیگری داده است؛ اکتمرا (نوع خارجی) و تمزیوا (نوع ایرانی).
شلوغی جمعیت مقابل داروخانه‌های هلال احمر، شهید کاظمی، ۲۹ فروردین و ۱۳ آبان تهران، ناشی از صف‌های طولانی برای خرید این داروهاست. مردم از شهرهای دیگر هم برای تهیه این داروها به تهران آمده‌اند و حالا سرگردان برای نجات جان بیمارشان، از یک داروخانه به داروخانه دیگر می‌روند. در این وضعیت، دلالان دارو با راه‌اندازی بازار سیاه در مقابل همین داروخانه‌ها، رونقی به کاسبی‌شان داده‌اند. شماره تلفن دلالان میان همین بیماران و خانواده‌هایشان دست به دست می‌شود و عده‌ای با وجود مشکلات مالی، تن به قیمت‌های چند ده میلیونی می‌دهند. دلالان داروی ۸۰۰ تا یک میلیون تومانی را ۱۲ میلیون تومان می‌فروشند. انتظارها برای تهیه این داروها چندین ساعته است؛ بدون این که افراد، اطمینانی برای دستیابی به دارویشان داشته باشند.
رئیس بخش عفونی بیمارستان مسیح دانشوری می‌گوید که این دارو کمبودی ندارد اما توزیع آن مشکل دارد. از روز گذشته، به میزان وسیع‌تری در داروخانه‌ها توزیع شده است. به گفته او این دو دارو، از قبل هم برای بیماران کرونایی تجویز می‌شد اما حالا میزان تجویزش بالا رفته است.
کاربران فراوانی ضمن اظهار تاسف از کمبود دارو و گرفتاری‌های بوجود آمده برای بسیاری از شهروندان ایرانی، خطاب به مسئولین عنوان می‌کنند این رنجی که مردم ایران می‌کشند بخاطر وجود بی‌کفایت آنهاست چراکه آمارها از ابتلا و جانباختن بسیاری از این مردم می‌گوید و تمام پاسخی که آنها برای مردم دارند این است که در حال پیگیری و بررسی هستیم و با تلاش بسیار، حقیقت بی‌توجهی‌شان را که بر همگان آشکار است پنهان می‌کنند.
این کاربران با کنایه عنوان می‌کنند صف روغن و مرغ کم بود و حالا مردم باید در صف‌های طولانی برای تهیه دارو برای درمان عزیزانشان بایستند که غالبا نیز با نبود دارو در داروخانه‌ها مواجهه می‌شوند. کاربران نتیجه‌ی این بی‌نظمی‌ها را مدیران بی‌کفایت و مسئولین بی‌تدبیر می‌دانند که با جان مردم بازی می‌کنند و از همان ابتدای دوران کرونا در حال پنهان کاری و سهل‌انگاری بودند.