به گزارش اسپوتنیک، این شی به افتخار دو کاشف پدرو برناردینلی فارغ التحصیل دانشگاه پنسیلوانیا و ستاره شناس گری برنشتاین، برناردینلی-برنشتاین نامگذاری شد.
بر اساس گزارش وب سایت رصدخانه لاس کامبرس نیوزیلند، دانشمندان در ابتدا توجه خود را به مه مبهم در حومه منظومه شمسی جلب کردند.
ستاره دنباله دار با نزدیک شدن به خورشید داغ می شود. متأسفانه برای دانشمندان، این دنباله دار خیلی به زمین نزدیک نخواهد شد، اما از مدار زحل عبور خواهد کرد.
در نزدیکترین نقطه به خورشید، دنباله دار در ژانویه ۲۰۳۱ در فاصله ۱۱ واحد نجومی خواهد بود - این میزان فاصله بیشتر از متوسط فاصله خورشید تا زحل است.
پیش از این گزارش شده بود که قُطر این دنباله دار می تواند از ۱۰۰ تا ۲۰۰ کیلومتر باشد. این حدود ده برابر بیشتر از موارد معمولی است. آخرین باری که این دنباله دار از قسمت داخلی منظومه شمسی بازدید کرده حدود ۳ میلیون سال پیش بوده است. این ستاره از ابر "اورت" ناشی می شود - دانشمندان معتقدند که در این قسمت دور از منظومه شمسی ممکن است دنباله دارهای بزرگ دیگری نیز وجود داشته باشند که تاکنون برای ستاره شناسان ناشناخته مانده است.