به گزارش اسپوتنیک با استناد به مقاله منتشره در مجله علمی Progress in Earth and Planetary Science، متخصصان نجوم از دانشگاه «مریلند» آمریکا و دانشگاه «توهوکو» ژاپن توضیح دیگر دلیل بزرگی هسته عطارد نسبت به «گوشت» آن را ارائه دادند. قبلا علت این پدیده غیرعادی با برخورد به دیگر اجسام فضایی در اولین مراحل موجودیت منظمومه شمسی توضیح داده شده بود که در نتیجه این تصادم بیشترین « گوشت» آن باید از بین رفته باشد. اما مدل جدید نشان می دهد که موضوع از این قرار نیست.
دانشمندان به این نتیجه رسیدند که تراکم، وزن و وجود آهن در هسته سیاره صخره‌ای به فاصله آن از مدار میدان مغناطیسی خورشید وابسته است. به گفته متخصصان، شیبی وجود دارد که تحت آن مقدار موجود آهن در هسته با فاصله سیاره از ستاره مادر بستگی دارد.
دانشمندان برای تأیید این فرضیه باید سیستم سیاره ای دیگر صخره ای را پیدا کنند که در فاصله دوری از ستارگان مادر قرار دارند. اگر تراکم سیاره همخوان با فاصله باشد، همانطور که در سیستم خورشیدی رخ داده است، محققان می توانند به نتیجه نهایی برسند که میدان مغناطیسی بر شکلگیری سیاره تأثیر می گذارد.
گفتنی است عطارد، کوچکترین سیاره در منظومه شمسی و نزدیک به خورشید است. درست است که شباهت زیادی با زمین ندارد، اما درون عطارد متفاوت است. برای مدتهای طولانی عطارد، مثل زمین با هسته بیرونی فلزی مایع شناخته شده بود.
چرخش عطارد بسیار آهسته‌تر از زمین است – یک روز عطارد برابر با 58 روز زمینی است. درون عطارد به دلیل هسته مذابی که میدان مغناطیسی ضعیف سیاره را نسبت به زمین افزایش می‌دهد، هنوز فعال است. داخل عطارد خیلی سریعتر از زمین سرد شده است. چنین انجماد پیشرفته‌ای از هسته نشان می‌دهد که عمیق‌ترین قسمت عطارد شبیه به زمین است.