به گزارش اسپوتنیک، سرویس مطبوعاتی دانشگاه ملبورن و با استناد به مقاله ای در ژورنال Nature، اطلاع داد: دانشمندان استرالیایی هنگام مطالعه در مورد انفجار پرتوی گاما که در صورت فلکی گروس در اواخر قرن گذشته بوجود آمد، برای اولین بار یک سیاه چاله بزرگ غیرمعمول، که ۵۵ هزار برابر جرم خورشید است، کشف کردند.
وی تصریح کرد: این جسم نوعی یادگار کیهانی است، سیاه چاله اولیه که در اولین لحظات حیات جهان بوجود آمد، حتی قبل از شعله ور شدن اولین ستاره ها.
اریک ترین استاد دانشگاه موناش در ملبورن، گفت: همتایان آن "دانه های" سیاهچاله های عظیم که امروز در مرکز اکثریت قریب به اتفاق کهکشان ها وجود دارند.
تقریباً همه دانشمندان بر این باورند که یک سیاه چاله بزرگ در مرکز هر کهکشان زندگی می کند و به طور مداوم گاز داغ و گرد و غبار را در بر می گیرد. بخشی از این ماده با جاذبه آن به صورت پرتوهای نازک گاز تسریع شده تقریباً به سرعت نور خارج می شود، این ساختارها که جت نامیده می شوند، مقدار زیادی اشعه ایکس، اشعه گاما و گرما از خود ساطع می کنند.
در گذشته دانشمندان بر این باور بودند که این جرم های سنگین فضایی نتیجه ادغام های متعدد سیاه چاله های جرم ستاره ای است.
در سالهای اخیر، هابل و دیگر رصدخانه های فضایی دهها سیاه چاله غول پیکر را در اولین کهکشان های جهان کشف کرده اند، که در مدت زمان ناممکن کوتاه و کمتر از ۱ میلیارد سال به جرم چندین میلیارد خورشید رسیده است.
به همین دلیل، دانشمندان اظهار داشتند که قدیمی ترین سیاه چاله های بزرگ در مناطق به خصوص متراکم جهان وجود دارد، جایی که تراکم ماده برای تولد سیاه چاله های جرم میانی به اندازه کافی زیاد بود، اجسامی با جرم ده ها هزاران برابر خورشید منظومه ما؛ تاکنون ستاره شناسان نتوانسته اند شواهد بدون ابهامی از وجود آنها کشف کنند.
"پژواک" نور یک سیاهچاله
پروفسور ترین و همکارانش اولین نمونه از وجود چنین اجسامی را کشف کردند، که نشان می دهد نیروی جاذبه ایجاد شده توسط سیاهچاله های جرم متوسط به روشی خاص تابش انفجارهای اشعه گاما را که در کنار آنها در مسیر زمین قرار دارد خم و تقویت می کند.
این فعل و انفعالات بین تابش پرانرژی و سیاهچاله، همانطور که توسط محاسبات دانشمندان نشان داده شده است باید منجر به تشکیل نوعی "پژواک" نور شود.
کمی دیرتر از انفجار اشعه گاما به زمین خواهد رسید و از تأخیر بین این دو تابش نور، می توانید جرم سیاهچاله را به طور دقیق تعیین کنید.
با ملاحظات مشابه، منجمان ۳۰۰۰ انفجار پرتوی گاما را که توسط رصدخانه مدار کامپتون در فاصله سالهای ۱۹۹۱ تا ۲۰۰۰ ثبت شده است، مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند.
همانطور که مشخص شد، فقط یک رویداد از کل این مجموعه، تابش GRB ۹۵۰۸۳۰، که در اواخر آگوست ۱۹۹۵ در صورت فلکی گروس ثبت شده است، حاوی نور واضح "پژواک" است.
دانشمندان با مطالعه خواص آن به این نتیجه رسیدند که در مسیر رسیدن به زمین، این انفجار پرتوی گاما از مجاورت یک سیاهچاله عبور می کند که جرم آن حدود ۵۵ هزار برابر بیش از جرم خورشید است. این بدون ابهام به ما اجازه می دهد تا آن را به عنوان یک سیاهچاله از جرم میانی طبقه بندی کنیم و نشانگر وجود اشیا از این نوع است.
دانشمندان هنوز نمی توانند بگویند که این سیاهچاله در چه فاصله ای از زمین است، اما کشف آن نشان می دهد که تعداد چنین "جنین" چاله های عظیم در مجاورت راه شیری بسیار زیاد است.
طبق برآوردهای فعلی پروفسور ترین و همکارانش، بیش از ۴۶ هزار مورد در اجرام فضایی بین کهکشانی وجود دارد که امید به کشف سیاهچاله های دیگر جرم میانی در مشاهدات بعدی انفجارهای اشعه گاما را فراهم می کند.