به گزارش اسپوتنیک به نقل از «ریزرچگیت»، پژوهشگران آمریکایی در بررسی اخیر خود توانستند روش جدیدی را برای رساندن درمان به سلول کشف کنند.
پژوهشگران بخش شیمی دانشگاه «مینهسوتا» (U of M)، پلیمر جدیدی را برای رساندن درمانهای مبتنی بر DNA و RNA ابداع کردهاند. پژوهشگران برای نخستین بار توانستند نحوه تعامل پلیمرها با سلولهای انسان را هنگام رساندن دارو به بدن، با دقت ببینند. این پژوهش، راه را برای کاربرد گستردهتر پلیمرها در ژندرمانی و ابداع واکسن هموار میسازد.
ژندرمانی، تغییر ژنهای درون سلول برای درمان بیماریها است. ژندرمانی، به یک حامل نیاز دارد که DNA را برای انتقال به سلول بستهبندی میکند. بستهبندی نوکلئیک اسیدها نیز در واکسنهایی مانند واکسن کووید-۱۹ آرانای پیامرسان که اخیرا ابداع شده و در لیپید محصور شده است، مورد استفاده قرار میگیرد.
پژوهشگران در این پروژه، پلیمرهایی را که مولکولهای زنجیره بلند هستند و پلاستیکها را تشکیل میدهند، ساختند تا از آنها برای بستهبندی نوکلئیک اسیدها استفاده شود. این پژوهش میتواند عدم اطمینان در مورد نحوه تعامل پلیمر و سلول را برطرف کند. پژوهشگران با استفاده از روش طیفسنجی رامان دریافتند که پروتئینهای خود سلول، در باز کردن بستهبندی اسید نوکلئیک هنگام ورود حامل پلیمر به سلول، نقش اصلی را بر عهده دارند.
دارورسانی مبتنی بر پلیمر، به مراتب سادهتر از به کار بردن ویروسها است، به ویژه برای ژندرمانی که هر تزریق آن میتواند تا دو میلیون دلار هزینه داشته باشد. با وجود این، مانع اصلی جلوگیری از کاربرد گسترده پلیمر، این بود که دانشمندان، اطلاعات زیادی در مورد نحوه تعامل بسته پلیمر با سلولهای بدن نداشتند.