به گزارش اسپوتنیک، نشریه آمریکایی نشنال اینترست در گزارشی ایران را دارای بزرگترین نیروی موشکی منطقه غرب آسیا دانسته و می‌نویسد که این کشور در حال به روز رسانی فناوری موشکی خود است.
نشنال اینترست در توصیف پیشرفت ایران در ساخت موشک می‌نویسد که اولین تجربه جمهوری اسلامی ایران در ساخت موشک بومی، شهاب یک بود که در برنامه موشک‌های کوتاه‌برد ایران قرار دارد و دارای بردی معادل ۳۰۰ کیلومتر است. این نشریه در ادامه به یک نسخه دیگر از این موشک به نام شهاب دو با بردی معادل حدود ۵۰۰ کیلومتر اشاره کرد.
این نشریه ادامه داد که شهاب ۳، دیگر موشک ساخت ایران، دارای کلاهک ۱۲۰۰ کیلویی و بردی بیش از یک هزار کیلومتر است و ایران اولین آزمایش موشک شهاب ۳ را در سال ۱۹۹۸ انجام داد و در سال ۲۰۰۳ عملیاتی شد.
نشنال اینترست سپس به ساخت موشک "قادر ۱" اشاره کرده و می‌نویسد: گرچه این موشک در مقایسه با شهاب سه برد کوتاه‌تری دارد اما از دقت بیشتری برخوردار است و ایران با ساخت موشک عماد ثبات، قدرت مانور و دقت موشک‌های بالستیک میان‌برد خود را تقویت کرد. این گزارش ادامه می‌دهد که توسعه موشکی ایران با به میدان آمدن موشک میان‌برد سجیل جهشی عظیم پیدا کرد و برخلاف موشک‌های قبلی ایران که با سوخت مایع کار می‌کردند، موشک سجیل با سوخت جامد کار می‌کند.
سجیل اولین بار در سال ۲۰۰۸ آزمایش شد و یک کلاهک یک تا دو هزار پوندی حمل می‌کند و بردی مشابه موشک شهاب ۳ دارد و احتمالاً جایگزینی برای این موشک قدیمی‌تر باشد. طبق این گزارش، موشک سجیل ۲ در سال ۲۰۰۹ مورد آزمایش قرار گرفت و موشک سه مرحله‌ای سجیل ۳ با بردی نزدیک به چهار هزار کیلومتر در دست ساخت است.
نشریه نشنال اینترست در بخش پایانی این گزارش می‌نویسد که گرچه تهران در حال حاضر موشک بالستیک بین قاره‌ای ندارد، اما کشوری همچون کره شمالی ثابت کرد که حتی یک کشور مصمم با ابزار محدود قادر ساخت یک برنامه موشکی معتبر است.