به گزارش اسپوتنیک به نقل از «مهر»، سالانه ۱۴ میلیون تن LPG در کشور تولید می‌شود که از این مقدار تنها ۶ میلیون تن به عنوان مصرف داخل و صادرات است. ۸ میلیون تن باقیمانده نیز احتمالاً یا در خطوط لوله گاز طبیعی تزریق شده یا در فلرها می سوزد.
این مقدار گازمایع در حالی در فلرها سوخته یا در خط لوله تزریق می‌شود که در بسیاری از مناطق دنیا از جمله ترکیه، کره جنوبی، روسیه، ایتالیا. گازمایع به عنوان سوخت اول جایگزین بنزین مطرح است. از طرفی در ایران حدود یک میلیون از صاحبین خودروها بنا به دلایلی از جمله پیمایش زیاد و مقرون به صرفه بودن LPG، آن را به عنوان سوخت جایگزین بنزین برگزیده‌اند.
به دلیل تحریم‌های ایران، امکان صادرات LPG به اندازه کافی برای وزارت نفت فراهم نیست ولی ظاهراً این وزراتخانه حاضر است سوخت گازمایع را در فلرها بسوزاند اما به خودروها ندهد.
عده‌ای از کارشناسان معتقدند تعارض منافع وزارت نفت، مانع اصلی طرح استفاده از LPG در خودروها است. زیرا در صورت صادرات LPG، صد درصد درآمد آن متعلق به وزارت نفت خواهد بود و در واقع برای جبران هزینه‌های یکی از شرکت‌های ملی تابعه وزارت نفت یعنی شرکت گاز استفاده می‌شود. این درحالی است که اگر وزارت نفت گازمایع را برای مصارف داخلی کشور توزیع کند، طبق قانون برنامه ششم توسعه و طبق قانون الحاق (۲) هیچ بخشی از منافع حاصل از فروش به وزارت نفت نمی‌رسد و کل درآمد حاصله به حساب هدفمندی یارانه‌ها و خزانه دولت واریز می‌شود و در واقع از دست وزارت نفت خارج است.
دولت می‌تواند با توسعه زیرساخت استفاده از گازمایع در ناوگان حمل و نقل کشور و ایجاد جایگاه‌های رسمی و قانونی برای توزیع آن، زمینه صادرات بیشتر بنزین را فراهم کرده و به این طریق از ضرر ۳ میلیارد دلاری معادل ۶۰ هزار میلیارد تومانی در هر سال جلوگیری کند. این ضرر به دلیل عدم وجود محل مصرف مناسب داخلی برای LPG، بازار ضعیف صادراتی آن، کمبود وجود کشتی‌های خاص صادرات LPG، تفاوت قیمت و ارزان بودن ۱۰۰ دلاری LPG نسبت به بنزین در بازار فوب خلیج فارس و از طرف مقابل امکان صادرات آسان‌تر بنزین و عدم احتیاج به کشتی‌های خاص برای صادرات بنزین به وجود آمده است و انتظار می‌رود ایران نیز مشابه روسیه به تنوع سبد سوخت بپردازد. به گونه‌ای که روسیه به عنوان بزرگترین تولید کننده گاز طبیعی دنیا، ۳ میلیون تن گازمایع و ۳ میلیون تن گاز طبیعی را به طور تقریباً مساوی در جایگاه‌های LPG و CNG در صنعت حمل و نقل و خودرو استفاده می‌کند و این استدلال که سوخت اول و تنها سوخت جایگزین بنزین در ایران باید CNG باشد ظاهراً مبنای علمی ندارد.