به گزارش اسپوتنیک، وضعيت شاخص دسترسی به مسکن در ایران بسیار رنج‌آور است اما در ده استان تهران، مرکزی، اصفهان، آذربايجان شرقی، قم، خراسان رضوی، البرز، فارس، قزوين و گيلان این مسئله به مراتب بدتر از ساير نقاط کشور است. در شهر تهران در حال حاضر وضعيت شاخص دسترسی به مسکن با احتساب اختصاص ۱۰۰ درصد درآمد خانوار به امر خريد مسکن، طول دوره انتظار خانه‌دار شدن ۱۶ سال و چهار ماه محاسبه شده است. پس از شهر تهران، استان مرکزی دومین استان گران کشور برای خرید مسکن می‌باشد که با دوره انتظار هفت سال و پنج ماه، اصفهان با هفت سال و سه ماه و آذربايجان شرقی و قم هر يک با هفت سال، در مراتب بعدی شاخص دسترسی به مسکن قرار دارند و وضعيت نامساعدی را تجربه می‌کنند.
بسیاری از کاربران از قیمت‌های بالای اجاره‌بها و تورم گلایه می‌کنند و عنوان می‌کنند قیمت خانه با توجه به گرانی‌های هر روزه بسیار بالاتر از آن است که اجاره‌نشینان بخواهند به فکر خرید خانه باشند. کاربران معتقدند بی‌کفایتی مسئولان و عدم نظارت بر نحوه کار این صنف سبب شده است این چنین به هر بهانه قیمت مسکن سیر صعودی طی کند و بر مشکلات بسیار مردم بیفزاید.
کاربران با نظرات متفاوت عنوان می‌کنند حتی اگر نه چیزی بخرند و نه چیزی بخورند باز هم توانایی خرید خانه را تا ۲۰ سال آینده با توجه به گرانی‌های پی در پی نخواهند داشت و این مسائل سبب شده است که امید به زندگی آنان نیز کمتر شود.