به گزارش اسپوتنیک، متخصصین کودک دانشگاه استرالیا، بعد از سلسله تحقیقات به این نظر رسیدند که در خانواده ای که کودک و سگ وجود داشته باشد، کودک از نگاه روحی و روانی بهتر رشد می نماید.
دانشمندان 1646 خانواده دارای کودک را از سن 2 تا 5 سال تحت پژوهش قرار دادند. در نتیجه معلوم شد در خانواده ای که سگ وجود دارد، کودک این خانواده تا 23% کمتر نسبت به دیگر کودکانان دچار مشکلات روحی و روانی و مشکلات در تعامل اجتماعی می شود، رفتار آنها بیشتر سنجیده شده است.
پروفسور هیلی کریستیان یکی از مؤلفین این تحقیقات اظهار داشته است: ما گمان داریم که موجودیت سگ در خانه، تفکر و حالت روانی کودک را تحت تاثیر مثبتی قرار می دهد.
مؤلفین این تحقیقات همچنان تصریح نمودند، کودکانی که حداقل هفته یک بار با پدر و مادر و همچنان سگ قدم می زند، به مراتب نسبت به کودکانی که فاقد سگ هستند، کمتر دچار مشکلات تعامل اجتماعی هستند.
در پایان می توان گفت که در خانه ای که سگ باشد و در آنجا کودک هم باشد، کودک خانواده هم از نگاه فکری، روحی و جسمی بهتر رشد می نمایند.