قطر این سیارک از دو تا سه کیلومتر بوده و در فاصله ای 6.3 میلیون کیلومتر از زمین قرار داشت. علیرغم این که اکنون این سیارک زمین را تهدیدی نمی کند، دانشمندان مدار آن را کنترل می کنند.
اسپوتنیک به نقل از نشریه "ال موندو" اسپانیا می نویسد: این سیارک در سال 2076 باز می گردد و آن وقت می تواند خطرناک باشد. کد سیارک 52768 1998 OR2 است و وقتی به زمین نزدیک شد، دانشمندان از این مورد استفاده کرده و مدار دقیق آن و دیگر مشخصات آن را مطالعه کردند. قطر آن از دو تا سه کیلومتر است و برای زمین خطر بالقوه دارد.
دانشمندان رصدخانه Arecibo در پورتوریکو از سیزدهم آوریل این سیارک را رصد کرده اند و می گویند که به خاطر ارتفاعات و فرورفتگی ها بر یک طرفش ، شکل آن به ماسک شبیه است. این سیارک نه تنها یک سیارک نزدیک به زمین بلکه یکی از دو هزار جسم آسمانی است که به طور بالقوه برای زمین خطرناک هستند. قطر آن بیش از 150 متر و فاصله بین مدار آن با مدار زمین 25 برابر کمتر از فاصله زمین تا ماه است.
رصدخانه هاله اکالا، واقع در هاوایی، در 24 ژوئیه سال 1998 این سیارک را کشف کرد. این بزرگترین سیارکی است که در سال های آینده به زمین نزدیک می شود. با این حال، این بدان معنی نیست که اکنون این یک خطر است، روز چهارشنبه این سیارک از فاصله 6.3 میلیون کیلومتری سیاره زمین گذشت. یعنی اینکه این سیارک هنوز از زمین خیلی دور است تا بر آن تأثیر بگذارد.
Paul Chodas ، مدیر مرکز تحقیقات سیارک های نزدیک زمین ناسا، طی یک کنفرانس ویدئویی در این آژانس فضایی توضیح داد: "ما بیش از 20 سال است که در حال مطالعه این سیارک هستیم و مدتهاست که در انتظار بودیم که 29 آوریل به زمین نزدیک شود. این سنگ آسمانی بزرگترین سیارک نزدیک به زمین است، بنابراین برای ما بسیار مهم است. اما از سیاره ما دور رد خواهد شد.
لیندلی جانسون مدیر برنامه دفاع سیاره ای ناسا در طول کنفرانس ویدئویی فوق الذکر گفت: "برای ما مهم است که هرچه سریعتر سیارکی از این کلاس را شناسایی کنیم، زیرا هرچه زمان بیشتری داشته باشیم می توانیم مشخص کنیم که آیا سیارک می تواند به دلیل وجود اینگونه مسیر زمین را تحت تأثیر قرار بدهد، تا زمان بیشتری برای آماده سازی و احتمالاً انجام کارها برای بهبود وضعیت داشته باشیم. به عنوان مثال از تصادف خودداری کنیم، برای هدایت یک سیارک دارای ماموریت بفرستیم. اگر سیارک را از قبل ردیابی کنیم، زمان انتخاب مناسب ترین گزینه را در دست خواهیم داشت.
به گفته دانشمندان، در سال 1998 ، OR2 در کمربند اصلی سیارک ها، منطقه بین مریخ و مشتری شکل گرفت که به اعتقاد وی، بیش از سه میلیون سیارک در آن وجود دارد که از آن ما کمی کمتر از یک میلیون سیارک را می شناسیم.
در بیانیه موسسه اخترفیزیک جزایر قناری آمده است: به دلایل مختلف، "معمولاً به دلیل تعامل با سیارات غول پیکر منظومه شمسی ، مشتری و زحل، این سیارک ها که معمولاً در کمربند بطور پایدار قرار دارند، می توانند مدارهای خود را تغییر داده و به درون منظومه شمسی بیفتند. در این هنگام است که سیارک ها به مدار زمین نزدیک می شوند و خطرناک تلقی می شوند.
طبق محاسبات دانشمندان، در سال 2076 سیارک 1998 OR2 به مسافت 3.5 - 4 برابر فاصله بین زمین و ماه نزدیک خواهد شد. حتی در این حالت نمی توان گفت که این سیارک خطرناک محسوب شود، اما ممکن است که در آینده ای دور مدار آن تغییر کند و احتمال برخورد نیز افزایش یابد.
خسارتی که یک سیارک می تواند در اثر برخورد با زمین ایجاد کند، به اندازه و محل سقوط آن بستگی دارد: "سیارکی با قطر حدود دو کیلومتر ، به عنوان مثال ، ORS ، می تواند بسته به اندازه آن ، یک شهر یا کشور را ویران کند و دهانه ای با پهنایی از 10 تا 30 کیلومتر برجا بگذارد. سقوط یک سیارک به درون آبهای اقیانوس می تواند منجر به سونامی شود. با این وجود، این احتمال وجود دارد که سیارک باعث مرگ بشر نشود.