اسپوتنیک — علیرضا پاکدل متولد سال ۱۳۶۰ از شهر مشهد، کارتونیست – کاریکاتوریست و تصویر ساز ایرانی است. او فعالیت هنری خود را در زمینه کاریکاتور از سال 73 و همکاری با نشریات گل آقا، بچه ها گل آقا، کیهان کاریکاتور و هفته نامه توانا آغاز کرده است. شروع فعالیت حرفه ای او از همکاری با بسیاری از روزنامه ها، خبرگزاری ها و نشریات آغاز شده است. او در ماهنامه های طنز و کارتون خط خطی، بچه مشهد، ستون آزاد، ضمیمه همشهری مسافر و روزنامه های قانون، شرق، جام جم، همشهری، اعتماد، فرهیختگان، آسمان آبی، قدس، شهرآرا و ماهنامه های صنعت و حمل و نقل و ماهنامه طنز و کاریکاتور مشرقیه، سایت تخصصی کارتون و کاریکاتور نیشخط، وب سایت خبری تحلیلی خبرآنلاین و هفته نامه جیم فعالیت کرده است. همچنین برپایی نمایشگاههای انفرادی و گروهی کارتون و کاریکاتور داخلی و بین المللی را در رزومه حرفه ای خود دارد. علیرضا پاکدل به عنوان طراح کاراکتر در پروژه های انیمیشن متعددی از جمله انیمیشن کوتاه تیر و رزق روزی و فصل پنجم فعالیت کرده است. او مدیر هنری هفته نامه طنز و کارتون پلخمون در روزنامه شهرآرا مشهد می باشد.
کسب بیش از ۱۰۰ جایزه داخلی و بین المللی در زمینه کارتون و کاریکاتور نیز در کارنامه او یافت می شود. از مهمترین این جوایز می توان به جایزه بزرگ سومین مسابقه بین المللی ورد پرس کارتون کشور پرتغال-سال ۲۰۱۷ و جایزه بزرگ سومین مسابقه بین المللی کارتون و کاریکاتور پیراسیکابای کشور برزیل-سال ۲۰۱۶ وجایزه ویژه از جشنواره جهانی ساتریکون کشور لهستان اشاره کرد. همچنین داوری در جشنواره های معتبر داخلی و خارجی از جمله عضو هیئت انتخاب و داوری بخش کاریکاتور ششمین جشنواره بین المللی هنرهای تجسمی فجر در سال ۱۳۹۲ و عضو هیئت داوران جشنواره بین المللی کارتون و کاریکاتور پیراسیکابای کشور برزیل-سال ۲۰۱۹ نیز از جمله فعالیت های این هنرمند ایرانی است. او همچنین در سالهای ۹۲ و ۹۶ بعنوان برترین کارتونیست و کاریکاتوریست از طرف انجمن کارتونیستهای تبریز انتخاب گردیده است.
مصاحبه گزارشگر اسپوتنیک را با این هنرمند کارتونیست – کاریکاتوریست ایرانی می خوانیم:
اسپوتنیک: چگونه یک کاریکاتوریست می تواند با موضوع کرونا مردم را تحت تاثیر قرار دهد، چرا که کاریکاتور اغلب حالت شوخی و تمسخر دارد اما ویروس کرونا مسئله ای بسیار جدی است؟
در هنر کاریکاتور، ما علاوه بر طنز اجتماعی که بیشتر در مطبوعات با آن روبه رو هستیم، طنز تلخ هم داریم که بیشتر مخاطب را درگیر می کند و جدی تر به مسائل می پردازد. من در این آثار سعی کردم از بخش فکاهی کار کمتر کنم و به مفاهیم جدی تر بپردازم که شاکله آن امید و زحمات کادر درمان و دیگر نیروهایی است که این روزها درگیر این بیماری هستند. فداکاری و از جان گذشتگی این افراد برای جامعه بسیار ارزشمند و حیاتی است. من به عنوان یک هنرمند سعی دارم در این آثار که شکل جهانی هم به خودش گرفته است، یادآور زحمات این عزیزان باشم و بتوانم با القای امید در جامعه و حتی در مدیوم بزرگتر جامعه جهانی، کمی از این حس تهدید و ترس که بواسطه شیوع این بیماری در مردم ایجاد شده است، کم کنم.
اسپوتنیک: چگونه این کار به روحیه پزشکان و بیماران کمک خواهد کرد؟
به نظرم یک کارتونیست می تواند با تولید آثاری با محتوای امید و حس مثبت به جامعه کمک کند. نشان دادن قدردانی از زحمات کادر درمانی در قالب مفاهیم هنری که برای مردم جامعه بسیار مهم و حیاتی است، تاثیر روانی مثبتی بر این عزیزان در این شرایط حساس خواهد داشت.
اسپوتنیک: چه عکس العمل هایی از سمت کادر درمان و بیماران دریافت کردید؟ آیا آنها ناراحت شدند یا اینکه برعکس عکس العمل های مثبتی دریافت کرده اید؟
وقتی که آثار منتشر می شوند، قطعا امکان دارد که سلیقه مخاطب با موضوع و کلیت کار متفاوت باشد. من شاهد عکس العمل های تند و بدی هم بوده ام اما در بیشتر موارد واکنش ها خوب و در حد مطلوبی بوده است. من سعی می کنم به همه نظرات احترام بگذارم. در این مورد، با اینکه نظرات مثبت بیشتر بوده است اما مردم ایرانی گاها ناراضی هستند و مفهوم کار هنری را نادیده میگیرند و بعضی از مردم به دنبال حواشی هستند. به عنوان مثال در نظرات دیده ام که بعضی عنوان کرده اند که چرا کاراکترها خانم و یا آقا هستند و به پیام اصلی کار توجهی ندارند و این موضوع را که آثار و کاراکترها سمبلیک هستند، مد نظر قرار نمی دهند. با همه این شرایط، واکنش های مثبت هم از طرف اقشار جامعه و هم کادر درمانی عزیزمان بی نظیر بوده است و من را برای تولید آثار بعدی ثابت قدم تر کرده است.
اسپوتنیک: آیا این کار برای خود شما با توجه به وضعیت دشوار در کشور ایران سخت است؟
با توجه به هدفی که در نظر دارم و آن هم سهیم بودن در ایجاد فضای مثبت و مطلوب در مواجهه با این بیماری است، سختی کار برای من زیاد مهم نبوده است. همچنین با توجه به شرایط قرنطینه که وجود دارد و همه درگیر آن هستیم، شرایط را بطور کامل درک می کنم. بنابراین سعی می کنم که به عنوان یک هنرمند، کاری را در حد خود درست و اصولی انجام بدهم و زحمات این روزهای کادر درمان هم برای استمرار و ادامه مسیر عامل بسیار مهمی بوده است.
اسپوتنیک: آیا شما نخستین بار است که با چنین موضوعی جدی در کاریکاتور روبرو می شوید؟
خیر، در طول دوران کاری من موضوعات مختلفی از جمله زلزله، سیل، آتش سوزی، جنگ و مهاجرت پناه جویان و دیگر مسائل سیاسی و فرهنگی و اجتماعی زیادی وجود داشته که در آن موارد نیز مانند قضیه کرونا ویروس ،بازتاب جهانی داشته است.
اسپوتنیک: چگونه ایمان خود را برای شکست زودهنگام کرونا ویروس حفظ می کنید در حالیکه در اطراف انرژی های منفی زیادی وجود دارد؟
قطعا در این شرایط داشتن امید و ایمان راهکار بسیار مناسبی می تواند باشد چرا که همه به ابعاد بحرانی این بیماری که دامن‌گیر جامعه جهانی شده است اشراف داریم و با نگاه و نگرش منفی اتفاق خاصی نمی افتد. من سعی کردم بتوانم مثبت اندیشی و حس خوب را در آثار خود بگنجانم. این کار مانند کار پزشکان است که در هنگام مواجه شدن با بیمار و بیماری به همه داشتن حس خوب و امید را بعنوان یکی از فاکتورهای درمانی توصیه می کنند. بسیار خوشحالم که این آثار نیز بازتاب جهانی داشته و واکنش بسیار زیادی از سرتاسر جهان در فضای مجازی دریافت کرده ام. همچنین خیل عظیمی از مخاطبان این آثار را دوست داشتند و با آنها ارتباط برقرار کرده اند.
تا به امروز، کادر درمانی در سایر کشورها هم پیام های محبت آمیزی نسبت به من داشته اند و از من برای ادامه این مسیر درخواست کردند. این کار حس و انرژی مضاعفی برای تولید آثار بعدی در من ایجاد کرده است و امیدوارم بتوانم به عنوان یک هنرمند موثر باشم.