اسپوتنیک — پروین زمانی بانویی است که در دانمارک تحصیلات خود را به پایان رسانده و در آنجا نیز به مدت ۲۲ سال شاغل بوده است. رشته او در کارشناسی مدیریت بازرگانی و در کارشناسی ارشد مهندسی الکترونیک گرایش مخابرات از دانشگاه پلی تکنیک دانمارک است. او در زمینه شبکه های تلفن همراه در دانمارک شاغل بود و درآمد مکفی نیز داشته و بواسطه شغل خود به کشورهای مختلف سفر کرده است. اما پس از مدتی او تصمیم می گیرد که به آمریکا مهاجرت کند و در آنجا موسسه همسرجون را راه اندازی می کند. تا امروز ۱۳ سال است که این موسسه در زمینه همسریابی و بهم رساندن قلب های تنها فعالیت دارد.
مصاحبه گزارشگر اسپوتنیک را با این بانوی پر تلاش می خوانیم:
اسپوتنیک: چگونه به فکر ایجاد چنین پروژه ای افتادید؟ انگیزه شما برای افتتاح این موسسه چه بود؟
من در دانمارک ساکن بودم و در آنجا در زمینه رشته تخصصی خودم مهندسی الکترونیک گرایش مخابرات، در قسمت تلفن های همراه مشغول بکار بودم اما بعد از مدتی از زندگی در دانمارک، به این علت که از آب و هوای آنجا راضی نبودم، تصمیم گرفتم که به آمریکا مهاجرت کنم و در سال ۲۰۰۵ در لس آنجلس ساکن شدم. من بواسطه کار خود در دانمارک توانستم از کشورهای بسیاری دیدن کنم اما زمانیکه به آمریکا آمدم احساس کردم که دیگر دوست ندارم در زمینه تکنیکال فعالیت کنم و بیشتر دوست دارم تا با آدم ها کار کنم. وقتی وارد جمع ایرانی ها شدم متوجه شدم بیش از نیمی از آنها طلاق گرفتند و تعداد مجردها بسیار زیاد است. از آنجا به این فکر افتادم که یک سرویس همسریابی تاسیس کنم و در سال ۲۰۰۷ این کار را انجام دادم. ابتدا یک وبسایت درست کردم و شروع به ارتباط گرفتن با ایرانی ها کردم. شخصی آگهی تیلیغاتی مرا دیده بود و به من پیشنهاد داد تا در تلویزیون برنامه اجرا کنم. پس از اینکه سرمایه ای دست و پا کردم برنامه تلویزیونی خود را در زمینه همسریابی و با عنوان همسرجون اجرا کردم و پس از آن تعداد مراجعین از سر تا سر دنیا به ویژه ایران بسیار زیاد شد. ابتدا قصد داشتم فقط در لس آنجلس کار کنم اما پس از مدتی دریافتم که این پتانسیل در من وجود دارد که مراجعین ایرانی از همه جای دنیا داشته باشم. من حتی متقاضی از آفریقای جنوبی هم داشته ام. البته سرویس ما فقط برای ایرانیان تحصیل کرده است.
اسپوتنیک: ساز و کار آژانس ازدواج شما چگونه است؟
پنهان ماندن اطلاعات از ارکان اصلی کار ماست. این سرویس فقط برای همسریابی و ازدواج طولانی مدت است و برای روابط دوستیابی و روابط کوتاه مدت نیست. روال کار به این صورت است که افراد در سایت ثبت نام می کنند و هزینه ای را بابت عضویت شارژ می کنند. سپس من با آنها در حدود ۲ ساعت و یا بیشتر مصاحبه می کنم تا با آنان آشنا شوم و شناخت مناسبی از آنان پیدا کنم. هدف از این مصاحبه این است که شخصی که وارد این سرویس شده است معیارها و شرایط اصلی من را داشته باشد. پس از انجام مصاحبه، یک بیوگرافی به همراه عکسی از آنان تهیه می کنم. سپس شخص مناسب او را پیدا کرده و به او معرفی می کنم. این سرویس برای ازدواج و مهاجرت نیز هست. شخص می تواند هم ازدواج خوبی داشته باشد و هم از کشور محل زندگی به جای دیگری مهاجرت کند.
اسپوتنیک: معیارهای اصلی انتخاب نامزدها چیست؟
شخص باید تحصیل کرده، راستگو، خردگرا و با معرفت باشد و اهل مواد مخدر یا سیگار نباشد. همچنین دیدن ظاهر افراد مسئله مهمی است تا بتوانم شخص مناسب آنان را برایشان پیدا کنم. مسئله بعدی تعادل روانی افراد است و قطعا افرادی که تعادل روحی و روانی ندارند در سرویس ما جایگاهی نخواهند داشت.
اسپوتنیک: استقبال از موسسه شما چگونه است؟
استقبال از این سرویس بسیار زیاد است. البته در گذشته مراجعین بیشتری به این سرویس مراجعه می کردند اما در حال حاضر بعلت وجود شبکه‌های اجتماعی و سرویس های دوست یابی آنلاین، استقبال کمی کمتر شده است. ۱۳ سال پیش که من این سرویس را آغاز کردم، ایده نسبتا نویی بود که با استقبال خوبی روبرو شد و خبر از شبکه های اجتماعی نبود. البته شرایط اقتصادی ایران هم عامل مهمی است که سبب شده است مراجعین کمتر شود. این اتفاق بر روی مراجعینی که در کشورهای خارجی هم زندگی می کنند نیز تاثیرگذار بود، چرا که وقتی دلار در ایران ارزشمندتر از قبل شده است شخص با خود فکر می کند که به جای اینکه این پول برای همسریابی هزینه کند، بهتر است که در ایران خرج نماید.
اسپوتنیک: افرادی که به شما رجوع می کنند بیشتر در چه حدود سنی هستند؟
من مرزی برای ثبت نام گذاشتم که بر طبق آن، دختران بالای ۲۱ سال و پسران بالای ۲۵ سال واجد شرایط ازدواج هستند. بیشتر مراجعین من در گروه دختران معمولا بالای ۳۰ سال هستند که البته این مسئله نگران کننده بوده و هست. چرا که دختران درگیر تحصیلات هستند و از ازدواج غافل می شوند اما به نظر من این تصمیم اشتباه است چرا که سبب می شود تا از سن ازدواج آنان بگذرد. گروه سنی بیشترین مراجعین من بین ۳۰ تا ۶۰ است. از نظر آماری افراد قبل از ۳۰ سال ۵ درصد و بعد از ۶۰ سال حدود ۱۰تا ۱۵ درصد هستند.
اسپوتنیک: سیاست مالی شما در این پروژه چگونه است؟
افراد مبلغی را جهت عضویت در سرویس شارژ می کنند که شامل مصاحبه چندین ساعته و تهیه بیوگرافی است. با توجه به بیوگرافی شخص، من مورد مناسب او را به او می فرستم و در صورت پسند کردن هر دو طرف، قبل از فرستادن شماره تلفن، هزینه آشنایی از سمت هر دو طرف پرداخت می شود. در صورت پسند نکردن هزینه ای پرداخت نمی شود و من مورد دیگری را معرفی می نمایم. این سرویس هرگز برای درآمد سازی نبوده است بلکه یک کار انسانی و فرهنگی بوده است که من دوست داشتم آن را راه اندازی کنم. از نظر مالی این سرویس قادر است هزینه های خود را پرداخت کند اما دیدگاه مالی به آن نداشته ام و گاهی از جیب خود نیز برای این سرویس هزینه کرده ام. در ضمن با بیشتر شدن مشکلات اقتصادی من مقدار شارژ را کمی کمتر کرده ام تا افراد قادر باشند در این موسسه عضو شوند.
اسپوتنیک: چند آژانس ازدواج موفق تا به حال انجام شده است؟
این مسئله قابل ارزیابی نیست و هیچ آژانس همسریابی قادر به ارائه این آمار نیست. چرا که کار ما تا ازدواج است و پس از ازدواج برنامه ای نداریم که میزان خوشبختی و یا سرنوشت آنان را دنبال کنیم و این آمار نیازمند وقت و هزینه بسیاری است. ما آماری از درصد موفقیت زوجین نداریم. به نظر من سرویس های دیگری که مثلا درصد موفقیت خود را ۸۰ یا بالای ۹۰ درصد عنوان می کنند نیز آمار درستی ارائه نمی کنند. چرا که افراد بعد ازدواج به دنبال زندگی خود می روند و پیدا کردن و اندازه گیری میزان موفقیت آنان کار مشکلی است.
اسپوتنیک: از نظر آماری چه تعداد مراجعه کننده تا به حال داشته اید؟
در این 13 سال در آرشیو من بالای چند ده هزار مراجعه کننده و عضو وجود دارد. اابته افراد در آرشیو من در گردش هستند. گاهی این گردش آهسته و گاهی تند است.
اسپوتنیک: شما بیشتر در چه کشورهایی برای ایجاد روابط ازدواج ایرانی ها کار می کنید؟
من با ایرانیان سراسر دنیا سر و کار دارم اما در کشورهای ایران آمریکا و کانادا بیشترین ازدواج ها را داشته ام.
اسپوتنیک: چگونه افزایش تنش در روابط سیاسی (تقابل) بین ایران و ایالات متحده بر کار و تجارت شما تأثیر می گذارد؟ به عنوان مثال ، آیا ترامپ محدودیت هایی در زمینه صدور ویزا به شهروندان ایرانی وضع کرده است؟ چگونه این دسته از مشکلات حل می شوند؟
صد در صد این مشکلات بر سر راه ما وجود دارد. مثلا آقایی که در آمریکا زندگی می کند و همسر او در ایران است در حال حاضر با توجه به شرایط سخت در آمریکا، قادر نیست او را به این کشور بیاورد. اگر هم به دلایلی و با تبصره هایی این کار امکان پذیر شود، سال ها طول می کشد. من در هنگام معرفی موارد به هم، خود این مسئله را مد نظر قرار می دهم که ترجیحا افراد در یک کشور را به هم معرفی کنم. همچنین در ابتدا به آنها در رابطه با سختی های مهاجرت نیز توصیه هایی می کنم. هدف من علاوه بر انجام ازدواج خوب، متقاعد کردن بعضی از افراد برای ماندن در ایران است، علی رغم اینکه مهاجرت و ازدواج آنان برای من نفع مالی دارد. من همیشه وظیفه خود دانستم که ایرانی ها را راهنمایی کنم که از سودای مهاجرت فاصله بگیرند چرا که بعضی از افراد در ایران شرایط و کار بسیار خوبی دارند که درست نیست در خارج از کشور از صفر شروع کنند. خیلی از افراد به سودای مهاجرت به این سایت مراجعه می کنند و فکر می کنند که شخصی با اسب سفید در خارج از مرزها منتظر آنهاست که این تفکر اشتباه است. در زمینه ازدواج و مهاجرت، شرط اول این است که شخص توانایی زندگی در خارج از کشور را داشته باشد و بتواند در حوزه تحصیلی خود کار کند تا سربار شخص دیگری در خارج از کشور نباشد. البته این موضوع فقط به ایران محدود نمی شود بلکه معرفی و آشنایی دو نفر از دو کشور مختلف، علی رغم اینکه در صورت انجام شدن بسیار جالب است اما مسئله ای چالش برانگیز است. چرا که ازدواج و مهاجرت دو نفر با دو فرهنگ متفاوت که به شرایط خود در آن کشور عادت کرده اند، با مشکلات همراه است.
اسپوتنیک: آیا پس از ترور ژنرال سلیمانی و تهدیدهای متقابل مقامات آمریکایی و ایرانی درباره آغاز عملیات نظامی واقعی، درخواست های مهاجرت و ازدواج بیشتر شده است؟ آیا افرادی به دلیل ترس از جنگ خواهان ترک کشور ایران بوده اند؟
من احساس نمی کنم که تمایل به ترک کشور ایران افزایش یافته بلکه یک موج تازه ایران گرایی بیشتر شده است. ما همیشه در ایران یک گروه غرب گرایی که من آنان را غرب گدا می نامم، داشته ایم اما دید بخش بزرگی از آنان عوض شده و این اتفاق به نظر من سبب ترس نشده است.
اسپوتنیک: آیا در ایران دفتر یا نمایندگی دارید؟
خیر، من در ایران یک کارمند دارم که تلفن های ایران را جواب می دهد و افراد را راهنمایی می کند. داشتن دفتر و نمایندگی کار هزینه برداری است.
اسپوتنیک: ویروس کرونا چه تاثیری بر کار شما داشته است؟
این مسئله یک مشکل جدیدی است و هنوز روی کار ما تاثیری نداشته است. اما قطعا محدودیت هایی بر روی سفرها می گذارد و بر روی سرویس همسرجون نیز تاثیر خواهد گذاشت. به نظر من کروناویروس از قبل برنامه ریزی شده بود و عمدی است که برای کشورهای ایران و چین ساخته شده است. هدف از ساخت آن نیز زمین زدن اقتصاد چین و ایجاد نارضایتی و فروپاشی نظام ایران است. این ویروس در کشورهای دیگر به خطرناکی این دو کشور نبوده است و چه بسا مانند یک آنفلونزای معمولی است. امیدوارم همان طور که در چین در حال مهار شدن است در ایران نیز مهار شود.
اسپوتنیک: چه آرزویی برای دلهای تنهایی به دنبال یکدیگر هستند دارید؟
من همیشه بر این عقیده هستم که انسان ها به دنیا آمدند که با انسان های دیگر باشند و هیچ کس نباید تنها بماند. در هر سن و سالی شخص می تواند یک همراه و هم سخن برای خود داشته باشد. برخی فکر می کنند که زمانی که طلاق گرفتند، آخر دنیاست و دیگر قادر به ازدواج دوباره نیستند اما آمارها نشان می دهد که مردان و زنانی که یک همسفر و همراه با آنان است هم کمتر مریض می شوند و هم عمر طولانی تری خواهند داشت. چقدر خوب است که افرادی که تنها هستند به دنبال همراه و همسفر خود باشند و به عقیده من این یک لذت بزرگ در زندگی است. تاثیر مثبت داشتن یک همسفر و همراه در سلامتی جسمی و روحی افراد بسیار زیاد است.