پژوهشگران داده های مربوط به تغییرات ثبت شده در 40 محیط آبی و زمینی را مورد مطالعه قرار دادند. معلوم شد که گرچه روند فروپاشی فاجعه بار در اکوسیستم های بزرگ طولانی تر بوده ، میزان تخریب آنها بسیار بیشتر از اکوسیستم های کوچک است . نتایج حاصله با این واقعیت توضیح داده می شود که محیط های طبیعی بزرگ از تعداد زیادی از سیستم های فرعی تشکیل شده که توسط گونه ها و زیستگاه های آنها ایجاد شده است. این پودمان یا مدولار در ابتدا مقاومت در برابر استرس را فراهم می کند ، اما پس از عبور از آستانه بحرانی ، باعث فروپاشی سریع محیط طبیعی می شود.
بنابراین ، اکوسیستم هایی که هزاران سال وجود داشته اند می توانند در کمتر از 50 سال از بین بروند. تاثیر اثر مخرب تغییرات در شرایط محیط ، به عنوان مثال ، در آتش سوزی ها در جنگل ها مشاهده می شود که بیشتر رابطه تغییرا جهانی آب و هوا رخ می دهند.