به گزارش اسپوتنیک به نقل از «تسنیم»، ایران از جایگاهی قابل اتکا در صنعت «هایتک» بین کشورهای معدود صاحب این فناوری برخوردار است.
صنایع فضایی بهعنوان یکی از اصلیترین صنایعِ «هایتک» که بهعنوان نماد توسعهیافتگی شناخته میشود برای ایران اهمیت زیادی دارد. با همین استدلالات ایران با تلاش زیاد در جمع 10 کشور فضایی جهان قرار گرفت.
از همان زمان تلاش شد تا برنامههای فضایی ایران به برنامههای هستهای اتصال پیدا کند تا بهانهای شود برای اعمال تحریم، چرا که فعالیت فضایی ایران قابل کنترل و ممانعت از جانب آمریکا نبود و راه خود را پیش میبرد. با تمام این حاشیهسازیها فعالیت فضایی ایران ادامه داشت. پس از انقلاب ماهواره مشترک مخابراتی بهنام «بدر» در مدار ژئو قرار گرفت. پس از این ماهواره، ماهواره سنجشی «نوید» بهمدت پنجاه و هفت روز در مدار قرار گرفت.
ایران هم بهدنبال کاهش تصدیگری دولتی در این عرصه علمی است. با همین نگاه برای ماهوارههای مخابراتی کشور پروانه اپراتوری صادر شده است و بستر ورود شرکتهای خصوص فراهم میشود تا بخشی از مشکلات بودجهای دولت را جبران کند.
ورود شرکتهای خصوصی به عرصه فناوریهای فضایی میتواند راهکاری برای سرعت بخشیدن در توسعه این صنایع باشد. در سال 92 نخستین مرکز ردگیری فضایی کشور، با هدف رصد اشیاء آسمانی در مدار زمین افتتاح شد.
بعد از افتتاح این مرکز، چهارمین ماهواره بومی ایران، با نام «فجر» به فضا پرتاب شد. وقتی موشک ماهوارهبر سیمرغ ایران به فضا پرتاب شد، تمام رسانههای ترکیه بهعنوان کشور همسایه ایران، بازتابدهنده این خبر بودند. موشک فضایی سیمرغ قادر است یک ماهواره 250کیلوگرمی را در فاصله 500کیلومتری از سطح زمین قرار دهد.
روند کند شدن این حرکت هم از زمانی آغاز شد که ایران به توافق کامل در 1+5 رسیده بود و از آن زمان تا کارشکنیهای اخیر دولت ترامپ در موضوع برجام خبر چندانی از پیشرفتهای فضایی نبود. از زمان کارشکنی آمریکا در برجام، دوباره روح تازهای در صنایع فضایی ایران دمیده شد و ماهواره «ناهید1» به صدر اخبار فضایی آمد.
در نهایت میتوان گفت جایگاهی که ایران، امروز در صنایع فضایی کسب کرده است نتیجه دو دهه تلاش دانشمندان کشور بوده است.