جناب آقای حسن روحانی رئیس جمهوری اسلامی ایران در سخنان اخیر خود شرایط مملکت را بسیار بحرانی توصیف کردند و اظهار می داشتند دلیل اصلی وجود بحران و مشکلات اقتصادی مربوط به ایران به این دلیل است که دشمنان ناتو از آب در آمدند و نامردی کردند.
البته اگر بنا بود ناتو و نامرد نباشند مقداری عجیب بود، چون به هر حال این از خصوصیات دشمنان ایران مخصوصا آمریکا و متحدین منطقه ای اش می باشد.
شاید بهتر بود که در مورد این صحبت می کردیم که چرا ما به آنها اطمینان کردیم و یا اینکه چرا با توجه به اینکه مطمئن بودیم آنها ناتو هستند و نامردی خواهند کرد به آنها اطمینان کردیم.
شاید هم بهتر باشد فکر کنیم که چه راهکارهایی در قبال ما است تا بتوانیم شرایطی ایجاد کنیم که تحت تاثیر بازی های دشمنان قرار نگیریم و گول ظاهر اتوکرده آنها را نخوریم.
یکی از مسایلی که ما در ایران بسیار با آن مواجه هستیم این است که در دوره های قبل از انقلاب تعداد زیادی از دانشجویان ایرانی به خارج کشور عزیمت کردند و به جای اینکه فرهنگ ایرانی را به دیگر کشورها منتقل کنند تحت تاثیر فرهنگ دیگر کشورها قرار گرفتند و خوب امروزه آنها تصور می کنند که مملکت هم باید مثل دیگر کشورهایی که آنها در آن تحصیل کرده اند اداره شود.
آنها متوجه نیستند که شرایط کشورهای دیگر چه اقتصادی چه اجتماعی چه سیاسی با ایران فرق دارد و هر کشوری باید ساختار حکومتی خاص خود را داشته باشد.
برخی شاید به یاد داشته باشند از همان ابتدا هم که می خواستند قانون اساسی ایران را تدوین کنند از ساختار های قانونی فرانسه تبعیت کردند و قانون اساسی ایران را به تبعیت از همان ساختار نوشتند، به دلیل اینکه برخی از حقوقدانان وقت فارغ التحصیل فرانسه بودند.
توجه داشته باشید که اولین قانون اساسی و اعلامیه حقوق بشر تاریخ انسانیت توسط ایرانی ها نوشته شده.
طی چهل سال اخیر هم ساختار قدرت مدام میان دو جناح در حال جابجایی بوده، جناح هایی که هیچ کدام تفکری برای اداره کشور ارائه نداده اند و فقط با هم در زمینه اینکه چه کسی چه پست و مقامی را در اختیار داشته باشند دعوا دارند.
اخیرا هم مردم ظاهرا به این نتیجه رسیده اند که این جناح یا آن جناح فایده ای ندارند و مشکل آنها را حل نمی کنند و دشمن هم از همین روزنه استفاده می کند تا مردم را متقاعد کند در انتخابات شرکت نکنند.
انتخابات مجلس جزو معدود انتخاباتی است که می تواند آتیه مملکت را تغییر دهد و قطعا اگر مردم انتخاب صحیح داشته باشند نمایندگان مجلس می توانند قوانین و مقرراتی را تدوین کنند که مشکلات آنها را حل وفصل کند.
اینکه مردم در انتخابات شرکت نکنند به هیچ وجه به این معنا نیست که انتخابات برگزار نمی شود و یا مجلس تشکیل نمی شود.
هم انتخابات برگزار می شود، هم مجلس جدید تشکیل می شود.
در شهرستان ها و شهرهای کوچک که اصلا مردم به جناح های سیاسی وابستگی ندارند و بیشتر به دلایل خویشاوندی و یا آشنایی با افراد رای می دهند و به همین دلیل ماجرای رای دادن یا ندادن بیشتر در شهرهای بزرگ تاثیر گذار است جایی که لیست های سیاسی ورود می کنند اما به هر حال مهم این است که مردم تصمیم بگیرند آیا باز هم می خواهند از جریان های سیاسی حمایت کنند یا از متخصصانی که می توانند مشکل گشای مشکلات آنها باشند.
معمولان جریان های سیاسی از توانمندی مالی و تبلیغاتی بالایی برخوردار می باشند و خوب طبیعتا می توانند تاثیر زیادی روی مخاطبین بگذارند.
برخی هم که وابسته به مافیاهای مالی و اقتصادی هستند قطعا توان مالی زیادی دارند تا حتی لیست های سیاسی را کاملا بخرند و خود آنگونه که منافع مافیایی شان اقتضا می کند روی دیگران تاثیر بگذارند.
پس مهم ترین مساله امروزه برای مردم این است که تلاش کنند میان افرادی که وابسته به مافیاهای قدرت و یا ثروت هستند و افرادی که توان خدمت و انجام کار را دارند بتوانند انتخاب کنند.
امروزه ما در ایران به یک مجلس که مصطلحا "فن سالار" هستند نیاز داریم، مجلسی که افرادی در آن حضور داشته باشند که در همه عرصه های مختلف سیاسی و اجتماعی توانمندی خود را نشان داده باشند و سوابق و تجربیات آنها ثابت کند که این افراد خود به خود افراد صاحب فن و توانمندی می باشند.
معمولا افرادی که در اجتماع افراد موفقی هستند و بدون نیاز به پارتی بازی و رانت و یا روابط فامیلی توانسته اند جایگاهی برای خود در اجتماع بسازند می توانند در صورتی که وارد مجلس هم بشوند از تجربیات موفق خود برای حل مشکلات مردم استفاده کنند.
این را من نمی گویم، بلکه اصول سیاست می گوید، زمانی که همه کارها گره می خورد نیاز به یک مجموعه هایی است که در مصطلح غربی به آنها "تکنوکرات" می گویند اما ما در ایران به آنها "فن سالار" می گوییم.
معمولا تنها راه خروج کشورهای از بحران ها این است که فن سالاران غیر وابسته به جناح های سیاسی در همه موارد اجتماع به میان بیایند وچون آنها تجربه دارند که چگونه باید با مشکلات موجود به صورت عملی دست و پنجه نرم کرد آنها هستند که می تواند راهکارهایی برای خروج از بحران پیدا کنند.
امروز سخنانی از امام خمینی (ره) در رادیو پخش می شد که من را بر آن داشت که تاسف بخورم چرا سیاست مداران ما حتی به سخنان امام راحل توجه نمی کنند، ایشان به صراحت گفته بودند: " سیاست مداران ممکن است با هم اختلاف نظر در مواردی داشته باشند و باید مانند طلبه ها در مورد این اختلاف نظر ها با هم بحث کنند اما نباید این اختلاف نظر ها را به خصومت و کینه شخصی تبدیل کنند وگرنه همه جهنمی می شوند"، آیا امروزه شرایط سیاست مداران ما اینگونه است؟
خوب توقع دارید که سیاست مداری که برای حب دنیا حاضر باشد به قول امام جهنمی شود، برای ما کاری کند.
بسیاری از ایرانی ها امروزه امیدوار هستند "فن سالاران" جلو بیایند و کمک کنند بحران هایی که مملکت با آن مواجه می باشد حل شود و قطعا اگر این "فن سالاران" بتوانند با هم ائتلاف کنند و به مردم ثابت کنند که می توانند مجموعه ای تشکیل دهند که مشکلات آنها را حل کند، قطعا مجلس آینده مجلس "فن سالاران" خواهد بود.