به گزارش اسپوتنیک به نقل از ساینس مگزین، محققان به روشی دست یافتند که نسبت به روش‌های موجود برای کشف مجرم دقتی 8 برابری دارد و می توان تنها با استفاده از یک تار موی 1 سانتی‌متری هویت افراد را شناسایی کرد.
دانشمندان پزشکی قانونی پیش‌تر برای دستیابی به اطلاعات معتبر از یک تار مو به دی.ان.ای پوستی که به فولیکول‌های مو چسبیده بود، نیاز داشتند. اما در این تکنیک جدید از تجزیه و تحلیل پروتئین‌های خود مو مانند کراتین برای این منظور استفاده می‌شود. از آنجایی که توالی آمینواسیدهای موجود در پروتئین‌ها با توجه به کد ژنتیکی آنها از فردی به فرد دیگر متفاوت است، از این اطلاعات می‌توان با دقت بالا و بدون نیاز به دی.ان.ای برای شناسایی افراد استفاده کرد.
دانشمندان موسسه ملی فناوری و استانداردها (NIST) برای این که در آنالیزهای خود به بیشترین مقدار پروتئین موجود در مو دست یابند، روشی را ابداع کردند که تنها یک مرحله داشت: حرارت دادن به تار مو در محلول شوینده. وقتی پژوهشگران از آنالیز طیف سنجی جرمی برای شناسایی آنچه از موی حل شده به دست آمده بود، استفاده کردند؛ دریافتند که نسبت به تکنیک‌های مشابه پروتئین بیشتری را از مو استخراج کرده‌اند. آنها همچنین از این راه واحدهای پروتئینی جدیدی موسوم به پپتیدهای متغیر ژنتیکی (GVPs) را شناسایی کردند که در بین افراد مختلف متفاوت است. این پپتیدهای متغیر ژنتیکی جدید به هزاران مورد موجود در کتابخانه توالی پپتیدی موسسه ملی فناوری و استانداردها اضافه می‌شوند. هنوز از این پپتیدها برای شناسایی افراد در پرونده‌های جنایی استفاده نشده است اما به گفته محققان چنین چیزی در آینده نزدیک اتفاق خواهد افتاد.
این روش دقیق، نقاط ضعف خود را نیز دارد. اگرچه توالی‌های پروتئینی تا حد زیادی منحصربه فرد هستند، به اندازه یک در میلیون یا حتی یک در 10 میلیون این شانس وجود دارد که دو نفر توالی‌های پروتئینی مشترکی داشته باشند. از طرف دیگر، استخراج پروتئین‌ها پس از حل شدن تار مو به زمان و تخصص بالایی نیاز دارد. دانشمندان برای به دست آوردن حجم موردنیاز از پروتئین برای ایجاد پروفایل شخصی برای هر فرد، به یک روز یا بیشتر زمان و تجربه بالا در روش‌های پیچیده در آنالیز پروتئین نیاز دارند.