چیزی که تا به حال حد اقل صحت آن تایید شده این است که دو موشک به این نفتکش اصابت کرده اند.
حال این موشک ها را چه طرفی به نفتکش ایرانی زده احتمالا سوالی است که همه به دنبال پاسخ آن می باشند.
بسیاری از اول صبح عربستان سعودی را متهم به انجام این حمله نمودند اما زمان نوشتن این مقاله خبری از طرف شرکت ملی نفت کش های ایران به اسپوتنیک رسید مبنی بر اینکه این شرکت تایید نمی کند این حمله از طرف عربستان سعودی انجام شده باشد.
جالب اینکه در این نقطه طی شش ماه اخیر این سومین حادثه ای است که نفتکش های ایرانی با آن مواجه می شوند و خود همین ماجرا به یک اما ی بزرگ تبدیل گشته.
در دو مورد سابق عربستان سعودی به نفتکش های ایرانی کمک کرد و حتی نفتکش دوم نیز در جده تعمیر شد و با دستور شخصی ملک سلمان مشکلات مالی آن نیز حل وفصل شد و بعد گزارش ها تاکید کرد که مشکل فنی برای نفتکش پیش آمده بوده.
اینبار بحث از حمله موشکی است که قطعا مساله را بسیار پیچیده می کند.
با توجه به اینکه طی چند هفته اخیر تماسهایی پشت پرده میان عربستان سعودی و ایران از کانال های مختلف دیپلماتیک انجام شده بود تا دو کشور اختلافاتشان را کنار بگذارند و پای میز گفتگو بنشینند و ایران هم پالس های مثبتی را در این راستا برای عربستان سعودی فرستاده بعید به نظر می آید سعودی ها که خود شروع کننده این جریان پشت پرده بودند بخواهند آن را به هم بزنند.
مضاف بر اینکه چند روز دیگر قرار است پرزیدنت پوتین به ریاض سفر کند و یکی از بحث ها و شاید بتوان امید ها این است که ایشان با توجه به روابط خوبی که با ایرانی ها دارد بتواند برای حل و فصل اختلافات میان ایران و عربستان سعودی پا در میانی کند.
در ضمن اینکه این موشک ها از طرف عربستان سعودی شلیک شده باشد می تواند به نوعی یک اجماع بین المللی در محکومیت عربستان سعودی و متهم نمودن آن به ایجاد تشنج و تهدید جریان انرژی جهان به وجود آورد و باز هم بعید به نظر می آید که سعودی ها بخواهند وارد چنین مقوله ای شوند.
اما خوب برخی باور دارند همانطور که عربستان سعودی در روز روشن یک روزنامه نگار را در کنسولگری خود سلاخی کرد و همه جهان را در بهت و حیرت فرو برد که این چه کار احمقانه ای بود که انجام داده اند باز هم افرادی در عربستان سعودی وجود دارند که ممکن است خودسر دست به چنین کارهای جنون آمیزی بزنند.
اما می توان گفت طرف های دیگری هم در این ماجرا هستند که می توانند سود زیادی از این ماجرا ببرند.
قطعا اسراییل و آمریکا از نزدیکی ایران و عربستان خوشحال نیستند و هر دو می توانند مسبب این حادثه به حساب آیند.
این عمل می تواند هم از طرف آمریکایی ها انجام شده باشد و هم از طرف اسراییلی ها.
قطعا آنهایی که عملیات را انجام داده اند تلاش کرده اند شواهد را به گونه ای بچینند که ماجرا بیشتر اتهام را به سمت عربستان سعودی بکشاند تا روند مصالحه میان ایران و عربستان مختل گردد.
مضاف بر این باید توجه داشت که آمریکایی ها از اینکه ایرانی ها هنوز می توانند نفت خود را صادر کنند بسیار ناراحت هستند و بحث توقیف کشتی آدریان دریا به دست نیروهای انگلیسی و به دستور آمریکایی ها می تواند نمونه ای بارز از سطح ناراحتی آنها به حساب آید.
بسیار احتمال دارد که آمریکایی ها چون از توقیف کشتی های ایرانی مستأصل شده اند به سمت و سوی هدف قرار دادن آنها روی آورده باشند.
همچنین عقب نشینی آمریکا از مناطق شمالی سوریه و باز گذاشتن دست ترکیه در حمله به کردها که تا به همین دیروز متحدین آمریکا به حساب می آمدند موجی از انزجار از رفتار آمریکا در سطح بین المللی ایجاد کرده و هیچ بعید نیست که آمریکایی ها به دنبال آن باشند تا با ایجاد این حادثه توجه های رسانه ای را مقداری از ماجرای حمله ترکیه به مناطق شمالی سوریه دور کنند.
می توان گفت شرایط ایده آل امروزه برای اسراییل این است که ترکیه، ایران و عربستان سعودی که به نوعی می توانند تهدید بالقوه بر علیه اسراییل تلقی گردند درگیر مسایل دیگری باشند و خوب ترکیه امروزه درگیر کردها است و عربستان سعودی تلاش دارد از باتلاق یمن خلاص شود و به همین دلیل باید به نوعی تنش میان ایران و عربستان ایجاد شود تا این دو با هم درگیر باشند.
به هر حال قطعا وقت آن رسیده که یک کمیته حقیقت یاب بی طرف بیاید و تحقیقاتی در این زمینه انجام شود تا مشخص شود این حمله تروریستی از کدام طرف بوده و کل جامعه جهانی یک موضع واحد بر علیه حمله کننده بگیرند.
مشخص است هر کس به نفتکش ایرانی حمله کرده همان است که به نفتکش های مقابل بندر فجیره امارات حمله کرده و همان است که به کشتی ژاپنی در دریای عمان حمله کرده.