به گزارش اسپوتنیک، رفتار والدین گاهی سبب می شود تا کودک پرخاشگر شود، بنابراین این مسئله ارتباط با او را دشوارتر می کند.
برای ارتباط با کودک پرخاشگر هرگز نباید بگوییم که اینقدر همه چیز را پرت نکن بلکه باید بگوئیم که وقتی اسباب بازی هایت را پرت می کنی من فکر می کنم دوست نداری با آنها بازی کنی. آیا این طور است؟
همچنین هیچ گاه نباید بگوئیم که بچه های خوب این کار را نمی کنند!
بلکه باید بگوئیم که بچه های خوب و حتی بزرگ ترها هم گاهی عصبانی می شوند، اشکالی ندارد، این عصبانیت هم خواهد گذشت.
به کودک پرخاشگر هیچ گاه نگوییم که عصبانی نشو! بلکه به جای آن از عبارت من هم گاهی عصبانی می شوم. بیا شعار جنگی مان را فریاد بزنیم تا خشم مان مهار شود، استفاده کنیم.
هیچ گاه به کودک پرخاشگر خود نگوئیم که جرأت نداری بزنی بلکه باید بگوئیم که اشکالی ندارد که عصبانی باشی، اما به تو اجازه نمی دهم به کسی آسیب بزنی. ما باید امنیت همدیگر را حفظ کنیم.
همچنین در انتقاد به این دسته از کودکان نباید بگوئیم که تو خیلی بدقلق و سرسخت شده ای بلکه باید بگوئیم که این موضوع خیلی سخت و ناخوشایند است.
در هنگام عصبانیت کودک نباید بگوئیم که فهمیدم، باید در اتاقت تنها باشی!بلکه بگوئیم بیا از هم دور باشیم تا هر دو آرام شویم.
بسیاری از کاربران از مطلب فوق استقبال کردند.