به گزارش اسپوتنیک به نقل از "ساینس آلرت"، دانشمندان در دانشگاه بیلر در ایالات متحده یک ناحیه گرانشی در بزرگترین بخش دهانه ماه را کشف کردند.
پیش از این، در تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده توسط مدارهای GRAIL در سال های 2011-2012، وجود شی مرموز در بزرگترین دهانه ماه دیده شده بود. پس از این کشف، محققان نقشه های میدان گرانشی ماه را بار دیگر بررسی کردند. در حوضه قطب جنوبی ماه (قطب جنوب-آیتکن نام یک دهانهٔ برخوردی بر روی سطح کره ماه است.) با نام Aitken، که بزرگترین دهانه قمری است، افزایش تراکم مشاهده می شود، که نشان از مقدار بالای سنگهای آهن بر روی سطح ماه می باشد.
با این حال، داده های به دست آمده از ایستگاه ناسا نشان می دهد که در این ناحیه، برآمدگی به وزن 2.18 تریلیون کیلوگرم در زیر سطح، به عمق 300 کیلومتری از سطح ماه دیده می شود. به گفته ستاره شناسان، ممکن است این تغییر بر روی سطح ماه به علت باقی مانده برخورد سیارکی باشد که هنوز در گوشه ماه قرار دارد. احتمالا، یک شی آسمانی در حدود چهار میلیارد سال پیش در این ناحیه سقوط کرده است.
دهانه ماه، چاله هایی مسطح و دایره‌ای شکل در کرهٔ ماه است که با دیواره‌ای گرد محصور شده‌است. تقریباً تمامی چاه‌های کرهٔ ماه از نوع دهانه‌های برخوردی هستند که در واقع از برخورد شهاب سنگ‌ها به وجود آمده اند.