شکست طرح موسوم به معامله قرن که قرار بود بعد از ماه مبارک رمضان اعلام گردد ثابت می کند یک سری مشاور آقای ترامپ را دوره کرده اند که کوچکترین اطلاعاتی از شرایط منطقه ندارند و فقط به دنبال برخی رویا ها و خواب و خیال می باشند.
البته این مشکل فقط مربوط به آقای ترامپ نمی باشد و بسیاری از اسلاف وی نیز با همین مشکلات مواجه بودند.
مشکل اصلی این تحلیلگران و مشاوران این است که بدون در نظر گرفتن شرایط منطقه و ملت ها فکر می کنند هنوز زمان تغییر معادلات بر اساس تصمیم بزرگان وجود دارد.
متاسفانه این افراد و گروه ها توانسته اند در برخی کشورها مانند ایالات متحده به نفوذ بالا برسند و اصرار اینان بر پیاده کردن طرح های خود نیز منجر به آن شده که کل منطقه و جهان دچار خطر و دگرگونی گردد.
به عنوان مثال کشور مصر امروزه جزو متحدین ایالات متحده در منطقه به حساب می آید اما هر چه قدر هم که بخواهد با طرح های این گروه ها همراهی کند نمی تواند خطر وجود گروه های تروریستی در لیبی و همچنین نابسامانی در سودان و جنگ در یمن و… را نادیده بگیرد و اجازه دهد که معامله قرن بر سر مردم فلسطین انجام شود و تعداد زیادی فلسطینی های غزه به منطقه سینا منتقل شوند.
فلسطینیانی که اکثرا هوادار ایدئولوژی اخوان المسلمین هستند و میتوانند برای مصر مشکلات عدیده ای ایجاد کنند.
حال اگر به آن طرف سرزمین های اشغالی فلسطین برویم می بینیم اردن با چالش حضور چند ملیون فلسطینی در این کشور مواجه است بگونه ای که حدود چهل درصد اردنی ها اصالتا فلسطینی می باشند و انتقال چند ملیون فلسطینی دیگر به این کشور می تواند ترکیب جمعیتی این کشور را به هم بریزد و طبیعتا خطر بزرگی برای حکومت هاشمی به وجود آورد.
اگر به متحدین عرب اصلی طرح معامله قرن ، یعنی عربستان سعودی و امارات عربی متحده و بحرین بنگریم می بینیم که اینها کمترین نفوذ را در میان جوامع عربی و اسلامی دارند و توان این را ندارند که جوامع را تحریک کنند.
در واقع سه اجلاس اخیر مکه نشان داد که متحدین آمریکا چه قدر در میان کشورهای عربی و اسلامی در انزوا قرار دارند.
اگر اینها توانسته اند با استفاده از پول خود برخی را همراه خود کنند به این معنا نیست که این افراد می توانند همه جوامع را با آنها همراه کنند.
چون در آمریکا همه معیارها بر اساس پول و ثروت است و حاکمان می توانند با استفاده از ابزار پول بر دیگران حکومت کنند تصور بر این است که این روش در جاهای دیگر جهان هم می تواند جواب دهد.
اما اگر با شرایطی مواجه باشیم که پول با ایدئولوژی به مبارزه می پردازد، هر چه قدر که کشوری بخواهد هزینه کند به هیچ وجه با پول نمی توان در مقابل ایدئولوژی ایستاد.
اگر بخواهیم مثال واضحی در این زمینه بزنیم شاید همان داعش مثال بسیار جالبی باشد.
چه قدر باید به فردی پول بدهند تا حاضر باشد از جانش بگذرد؟
پس نمی توان تصور کرد که ده ها عملیات انتحاری توسط این گروه در روز به دلیل پول بوده بلکه قطعا به دلیل تفکر و ایدئولوژی ای بوده که بر این افراد حاکم بود.
بنده اینجا در صدد نفی و یا تایید ایدئولوژی اینها نیستم فقط خواستم مثال بزنم.
طبق اظهار نظر جناب آقای ترامپ آمریکا هفت هزار و پانصد ملیارد دلار در منطقه خاورمیانه هزینه کرده و کشورهای عرب حوزه خلیج فارس ظاهرا فقط در سوریه چیزی حدود یکصد و شصت و هفت ملیارد دلار هزینه کرده اند.
اگر بنا بود که پول گره گشای همه مشکلات باشند قطعا این پولها می توانست کف زمین کل منطقه را با دلار پوشش دهد و اگر این مبالغ را با درآمد های کشوری مانند ایران مقایسه کنیم می توانیم بگوییم ایران در طول تاریخ خود شاید این مقدار پول نفت صادر نکرده باشد.
اما مشاهده می کنیم که در نهایت داعش در سوریه و عراق و لبنان از سوی متحدین ایران شکست می خورد و نابود می شود.
چرا؟
چون یک ایدئولوژی بسیار قویتر در مقابل آنها ایستاده.
دلیل ناکارآمدی طرح موسوم به معامله قرن هم همین است.
تصور اینکه برخی بنشینند و نقشه بکشند و فکر کنند که با پول می توانند نقشه هایشان را پیاده کنند یک تصور بسیار اشتباه است.
چون در مقابل آنها یک ایمان و ایدئولوژی وجود دارد که با ارزش تر از همه این پولها می باشد.
امروزه علیرغم اینکه برخی از سران کشورهای اسلامی ممکن است با ایالات متحده واسرائیل همراه باشند اما خودشان هم بخوبی می دانند مردم با آنها همراه نیستند.
از سوی دیگر علیرغم اینکه همین سران کشورهای اسلامی و عربی ممکن است با ایران مخالف باشند اما ایرانی ها بخوبی می دانند که ملت ها با آنها همراه هستند و برگه برنده شان همین ملت ها می باشند.
امروز سالگرد رحلت امام خمینی (ره) بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران است وجا دارد از این ابر مرد یاد کنیم، ابر مردی که دهه ها پس از رحلت او هنوز ایدئولوژی ای که به جا گذاشته می تواند با همه معامله های قرن مقابله کند.