به گزارش اسپوتنیک به نقل از مهر، این خانه که خیلی هم بزرگ نیست به سبب اشیای باستانی که در معماری آن به کار رفته، گران و باارزش است. پروفسور پوپ در دهه ۴۰ در مقاله‌ای که به بررسی هنر‌های ایران پرداخته بود این خانه را ارزشمندترین خانه جهان نامیده است.
این خانه در اختیار یک استاد با ذوق دانشگاه تهران به نام استاد محسن مقدم پسر احتساب‌الملک، شهردار دوره ناصرالدین شاه قرار داشت و چون به حوزه باستان شناسی و آثار تاریخی علاقه فراوانی داشت، آثار باستانی که به غارت می‌رفته و یا فروخته می‌شده و در آستانه تخریب بوده، را جمع‌آوری می‌کرده و در خانه‌اش از آن‌ها نگهداری می‌کرده است و قصد داشته با حفظ آن‌ها بخشی از میراث فرهنگی در حال تخریب را برای همیشه حفظ کند.
استاد مقدم جز اولین باستان‌شناسان ایرانی بود که به همراه اساتید باستان شناسی در محوطه‌های تاریخی فعالیت می‌کرد.
او و همسرش سال‌ها خانه‌ای را ساختند که از همه نظر منحصر به فرد بود. چون در جای جای خانه یک اثر باستانی و یک هنر می‌بینید. از هنر باغ‌های ایرانی و ژاپنی گرفته تا معماری فرنگی و قاجاری. از کنار هم گذاشتن کاشی‌ها تا جمع کردن آثار باستانی.
خانه موزه مقدم به تنهایی یک موزه باستان شناسی مهم است موزه‌ای که هنوز هم خیلی از دانشجویان را برای تحقیق جذب خود می کند.
ابن خانه در میدان حسن آباد و خیابان شیخ هادی تهران قرار دارد.