به گزارش اسپوتنیک به نقل از «ساینس»، موشهای آوازخوان آلستون ساکن جنگلهای ابری کاستاریکا هستند و زمانی که یک جفت موش نر به یکدیگر میرسند، شروع به آواز خواندن میکنند. این موشها هنگام آواز خواندن حدود 100 نت را به کار میبرند.
محققان دانشگاه تگزاس با مطالعه نحوه آواز خواندن موشها که به نوبت انجام می شود،توانستند مدارهای عصبی شناسایی کنند که مکالمات سریع انسانها را توجیه میکنند. تحقیقات باعث درک بهتر عملکرد مدارهای عصبی و عضلات مسئول برقراری ارتباط کلامی در انسان می شود و زمینه را برای توسعه روشهای درمانی موثرتر اختلالات کلامی فراهم میکند.
به اعتقاد محققان، آواز خواندن نوبتی موشهای آلستون شباهت زیادی به مکالمات سریع انسانها دارد. به همین علت با تجزیه و تحلیل الگوهای عصبی مغز این موشها نشان دادند که مدارهای عصبی مجزایی در غشای حرکتی مغز مسئولیت شروع و توقف آواز خواندن را برعهده دارند. بر اساس این تحقیقات در مغز موشها نیز مانند مغز انسان برقراری ارتباط کلامی، مستلزم بهکارگیری غشای حرکتی مغز است.