مهدی قدیانلو هنرمند و دیوارنگار ایرانی، نقاشی را به صورت حرفه ای از بیست سال پیش آغاز کرد. وی پس از گذراندن تحصیلات دانشگاهی در رشته نقاشی و سینما، در نهایت رشته نقاشی به عنوان حرفه مورد علاقه خود انتخاب کرد. او در ایران و خارج از ایران دیوارنگاری های بسیاری انجام داده که از تاریخ اولین دیوارنگاری او در تهران حدود 13 سال می گذرد. مهدی در انگلیس، آمریکا، اتریش، روسیه و برخی کشورهای دیگر دیوارنگاری های زیبایی را طراحی و کشیده است.
آقای قدیانلو طی ماه گذشته با سفر به روسیه و شهر آلماتیفسک در جمهوری تاتارستان، یک دیوارنگاری زیبا از خود را در این شهر به ثبت رساند.
مهدی قدیانلو هنرمند نقاش و دیوارنگار ایرانی با خبرگزاری اسپوتنیک به گفتگو نشست.
من از حدود 6 سال پیش، پس از اینکه تصاویر برخی از دیوارنگاری های خود را در شبکه های اجتماعی منتشر کردم، این تصاویر در فضای مجازی به صورت گسترده منتشر شد و توجه برخی از رسانه های خارجی را هم به خود جلب کرد و با توجه به موقعیت خاص ایران و تاریخچه نقاشی معاصر ایران و اینکه بیشتر جنبه انقلابی داشتند برای آنها جالب بود و برای دیوارنگاری به برخی از کشورها دعوت شدم.
آلماتیفسک در جمهوری تاتارستان
شهر آلماتیفسک با توجه به نوع شهرسازی کمونیستی که داشت برای من بسیار جالب بود و من به این فکر بودم که کارهای من می تواند تا حدودی این فضا را متحول کند. استایل این شهر به خاطر شباهت ساختمان ها بسیار جالب بود.
پیش از سفر به روسیه و شهر آلماتیفسک ساعت ها به صورت مجازی در خیابان های این شهر به گشت گذار پرداختم و مطالب بسیاری درباره این شهر مطالعه کردم همچنین پس از مشورت با مسئولان این پروژه به این نتیجه رسیدم که طراحی این نقاشی را با توجه به شرایط این شهر طراحی کنم.
برای چنین پروژه هایی معمولا اشخاصی که با کارهای من آشنایی دارند، بر این موضوع واقفند که وقتی من در خارج از کشور فعالیت می کنم، هدف اصلی من این است که با دیوارنگاری خود، رنگ، حس مثبت و روحیه را به ارمغان بیاورم و این کاری هست که ما تقریبا 14 سال پیش در تهران انجام دادیم و در شهری که دیوارهای خاکستری، تکراری و خسته کننده داشت، انجام دادیم.
بیشتر شهرسازها و معمارهایی که معتقدند شهر و یا یک فضا نیاز به شارژ رنگی دارد و یا اینکه کاری که بر روی دیوار آنها انجام می شود باید با معماری موجود همخوانی داشته و نقاشی جزئی از آن معماری شود با من ارتباط برقرار می کنند.
پیامی از ایران در دیوارنگاری
در نقاشی هایی که در خارج ایران انجام می دهم، معمولا سعی می کنم پیامی از ایران داشته باشد. من یکی از منتقدین جشنوارهای هنری غربی هستم که از کارهایی از ایران که فضای ایران را تیره تر از آنچه هست نمایش می دهند، استقبال می کنند.
کارهای من شاید به این دلیل متفاوت است که سعی می کنم با کارهای خودم امید، هیجان و رنگهای شاد و یک پیام های مثبت را به عنوان یک ایرانی به کشورهای مختلف صادر کنم و همیشه سعی کردم اون تصویر منفی که رسانه های غربی از ایران درست کردند را از بین ببرم.
دوست دارم برای چنین پروژه هایی به سایر شهرهای روسیه سفر کنم
با توجه به علاقه ای که به تاریخ هنر روسیه دارم، اگر موقعیتی بوجود بیاد، دوست دارم در شهرهای دیگر روسیه مثل مسکو و سن پترزبورگ کار کنم. من از اوایل دوران دانشجویی یکی از علاقمندان "ایلیا ریپن" نقاش روس بودم و ضرب قلم و جرات او را در کار بسیار دوست داشتم. همینطور "ایوان شیشکین" یکی دیگر از نقاشان روس مورد علاقه من است. همچنین ما در ایران با ادبیات روسی حداقل طی سی سال گذشته شاید بیشتر از ادبیات غرب آشنایی داشتیم، با "داستایوسکی"، "چخوف" و خیلی دیگر از نویسندگان روس ما زندگی کردیم و به همین خاطر فکر می کنم از طریق ادبیات روسیه با وجود اینکه شاید به هفتاد تا صد سال گذشته برگردد، تا حدودی با فضای این کشور آشنا هستم و اگر فرصتی مهیا شود حتما برای کار به شهرهای دیگر کشور روسیه سفر خواهم کرد.
پروژه شهر آلماتیفسک از طریق اسپانسری شرکت تات نفت به عنوان بخشی از بهسازی این شهر بود، اما بیشتر سازمان های دولتی و موزه ها مجری این طرح ها هستند. اما از کشور سوئد یک سازمان خصوصی پیشنهاد همکاری به من داد که کار آنها در مرحله ای قرار داشت که تنها یک نقاش که به معماری علاقه داشت، می توانست به آنها کمک کند.
گروهی که مدیریت این پروژه را بر عهده داشت به خوبی کارها را پیش می برد و حتی به من می گفتند که این کار را قبول نکنم چون در روسیه ممکن با مشکلاتی روبرو شوم، ولی اصلا اینچنین نبود و کار لذت بخش وکم استرسی بود و خوشحال هستم که مردم اون منطقه این نقاشی را خیلی دوست دارند و الان چند روز پس از پایان این پروژه، برخی از همسایگان تصاویری از این نقاشی را در فضای مجازی به اشتراک می گذارند و برای من می فرستند که برای خود من هم بسیار جالب است و دستمزد اصلی من را این مردم دادند.