اسپوتنیک — کتایون خسرویار سرمربی جوان و ایرانی — آمریکایی تیم ملی فوتبال زیر 19 سال ایران از سن 5 سالگی به فوتبال می پرداخته و در ایالت و شهر محلی زندگی او در آمریکا پیشرفت قابل توجهی در این رشته پرطرفدار ورزشی داشت تا اینکه در مقطعی به اردوی تیم ملی زیر 17 سال ایران دعوت شد.
کتایون خسرویار در تابستان سال 2005 میلادی، هنگامی که برای اولین بار به ایران سفر می کند با خانم شهرزاد مظفر از مربیان ایرانی آشنا می شود و خانم مظفر از وی برای حضور در تیم ملی بانوان ایران دعوت به عمل می آورد.
خسرویار با توجه به اینکه به درس خیلی اهمیت می داد در کنار فوتبال حرفه ای به تحصیل خود ادامه داد و در رشته مهندسی نفت و گاز از دانشگاهی در انگلستان فارغ التحصیل شد.
کتایون خسرویار درباره دوران فوتبالی خود گفت:
من در آمریکا پله ها و درجات ترقی فوتبال را طی کردم و هر سال کار من سخت تر می شد و مربیان ما از آمریکایی به اسکاتلندی و ایرلندی تغییر می کردند که نشان دهنده قدرت تیم ها بود. من خیلی علاقه داشتم که فوتبال را ادامه داده و به تیم ملی حالا ایران و یا آمریکا راه یابم که خوشبختانه موفق شدم به تیم ملی فوتبال بانوان ایران بپیوندم.
وی گفت: من از سن 23 سالگی با دعوت کنفدراسیون فوتبال آسیا و فیفا به گذراندن دوره های مربیگری پرداختم. من در اکثر کشور دنیا دوره های مختلفی گذراندم و حتی دوره ای در اسپانیا بازی کردم و فرصت بازی در انگلستان را هم داشتم ولی ترجیح دادم به درسم بپردازم و در کنار تحصیل دوره های مربیگری را پشت سر بگذارم.
خسرویار گفت طی دوره ای که از سوی "ای اف سی" برگزار شد، 25 نفر از بهترین بازیکنان زیر 30 آسیا به مدت دو سال در این دوره حضور داشتند تا بتوانند مدرک مربیگری B آسیا را کسب کنند. در این دوره ها مدرسینی از هلند و استرالیا حضور داشتند.
کتایون خسرویار در این دوره مربیگری موفق شد رتبه اول را به خود اختصاص دهد و پس از یکماه برای شرکت در یک دوره تخصصی مخصوص بانوان در آسیا برای دریافت مدرک A از وی دعوت بعمل آمد و رتبه سوم نیز در این دوره کسب کرد. نفر اول و دوم این دوره به دو نفر از بهترین بازیکنان آسیا از چین تعلق گرفت که طی دوران بازیگری خود درخشش فراوانی در سطح فوتبال بانوان داشتند.
کتایون خسرویار هنگامی که به ایران سفر کرده بود، با 17 سال سن به تیم ملی بزرگسالان ایران دعوت شد.
وی در مورد انتخاب ایران گفت:
من وقتی در سال 2005 برای اولین بار به ایران سفر کردم، حس می کردم اون کمبود من پر شده است و من با قلبم و عشق ایران انتخاب کردم. من وقتی به ایران سفر کردم و مدتی را در این کشور زندگی کردم، عاشق ایران و ماندگار شدم.
خسرویار ادامه داد: بعد از اینکه مدرک مربیگری خودم را دریافت کردم، ترجیح من این بود که در ایران بمانم و مربیگری تیم ملی بانوان ایران را به عهده بگیرم. من علاقه به کار در کشور دیگه ای را نداشتم و با توجه به هزینه هایی که فدراسیون فوتبال برای من صرف کرده بود، دوست داشتم در ایران به مربیگری بپردازم. شاید یکی از دلایلی که من دوره های مربیگری را پشت سر گذاشتم، این بود که هدایت تیم ملی بانوان ایران را بر عهده بگیرم. من از سن 24 سالگی که به حرفه مربیگری پرداختم، در ایران ابتدا به عنوان کمک مربی در تیم زیر 14 سال، زیر 16 سال، بزرگسالان و در نهایت به عنوان سرمربی تیم ملی فوتبال بانوان زیر 19 سال به فعالیت می پردازم.
طی سال هایی که من به عنوان کمک مربی فعالیت می کردم، بسیاری از نقاط ضعف تیم های ملی مختلف که فعالیت می کردم را به نوعی دیدم و آشنا شدم و الان توانستم با توجه به این نقاط ضعف، برنامه ریزی های خوبی انجام دهیم ور در سطح آسیا حرفی برای گفتن در برابر رقیبان داشته باشیم.
من به کشورهای مختلفی سفر کردم و امکانات ایران نسبت به این کشورها بد نیست. امکاناتی که ما داریم، تقریبا امکاناتی هست که نه می توان گفت که خوب و یا بد است، اما مثلا ما در زمین تمرین تیم ملی فوتبال آقایان تمرین می کنیم و از نظر تغذیه همه چیز خوب است و لباس بازیکن لباس های با کیفیتی هستند. آقای ساکت دبیر فداسیون فوتبال اکثر اوقات بر سر تمرینات ما حاضر می شوند و از نزدیک شاهد تمرینات هستند و با بازیکنان گفتگو می کنند و در کل فدراسیون فوتبال اهمیت ویژه ای به فوتبال بانوان می دهد.
وی گفت: پس از پایان اردوهای تیم ملی و بازگشت بازیکنان به شهرهای خود، من به شهرهای محل سکونت بخصوص بازیکنان اصلی تیم سفر می کنم تا برای این بازیکنان در زمانی که در اردو نیستند زمین تمرین و مربی پیدا کنم که بتوانند آمادگی خود را حفظ کنند. یکی دیگر از مشکلات ما طرز فکر است، بسیاری از بازیکنان پس از پایان اردو تا حدودی تنبلی کرده و علاوه بر این رژیم غذایی لازم را رعایت نمی کردند و من سعی کردم این طرز فکر و عادت را تغییر داده و به بازیکنان یاد بدهم که پس از یکروز استراحت دوباره تمرینات خودشان را آغاز کنند. ما نیاز به کار بسیار زیادی داریم تا بتوانیم زیرساخت های فوتبال بانوان را به حد مطلوب برسانیم، فوتسال بانوان دارای زیرساخت هایی خوبی است و به همین خاطر موفق هم است، اما در فوتبال بانوان به این صورت نیست و خیلی عقب تر قرار دارد و اون چیزی که من می بینم بانوان بیشتر به فوتبال علاقه بیشتری نسبت به فوتسال دارند اما به دلیل اینکه زیرساخت های فوتسال خیلی رشد کرده و قویتر نیز هست، بیشتر ترجیح می دهند که به فوتسال بپردازند.
بسیاری از مربیان و دوستان من فیلم بازی بسیاری از بازیکنان را برای من ارسال می کنند و هر وقت فرصت باشد به شهرهای مختلف میرم و بازی این بازیکنان را از نزدیک تماشا می کنم.
مسابقات قهرمانی آسیا
ما برای مسابقات قهرمانی آسیا از بهمن ماه سال گذشته در اردو هستیم. این اردوها هم اردوی انتخابی بوده و هم اینکه بتونیم در این اردو یک تیم یکدست رو انتخاب کنیم و همچنین به دلیل عدم لیگ، قادر باشیم بازیکنان را برای مسابقات آماده کنیم و آماده نگه داریم. از ماه بهمن ما دو تورنمنت بین المللی شرکت کردیم که یکی از این تورنمنت ها در روسیه و تیم های قدرتمند کره شمالی، روسیه و رومانی حضور داشتند و ما مقام سوم را کسب کردیم.
تمرکز ما در مرحله اول این است که از مرحله گروهی صعود کنیم و بعد از صعود تلاش می کنیم که به مراحل بالاتر برسیم. ما باید تلاش و پشتکار بسیاری داشته باشیم و زحمت بکشیم تا بتوانیم موفق شویم. چون بدون زحمت و تلاش هیچ کاری امکان پذیر نیست و من تلاش می کنم این موارد را بازیکنانم آموزش بدهم.
بهترین مربی سال دنیا
انتخاب شدن من به عنوان بهترین مربی دنیا یک خبر خوشحال کننده برای من بود. رقبای من مسابقه مربیانی از هلندی و لاتویا بودند. مسئولان برگزاری این مسابقه با پیگیری کارهای من به ویژه در ایران و اینکه فوتبال بانوان ایران برای نخستین بار خودش را به سطح خوبی در فوتبال می رساند، ابراز علاقه کردند و من را به عنوان برترین مربی زن جهان انتخاب کردند.
جام جهانی روسیه تیم ملی فوتبال ایران
من هم مثل بسیاری دیگر از ایرانیان برای حمایت و دیدن بازی های تیم ملی فوتبال ایران به روسیه سفر کردم و بسیار خوشحالم که این بازی ها رو از نزدیک مشاهده کردم. با اینکه حذف تیم ملی ایران بسیار دردناک بود ولی بازی های بسیار خوب تیم ملی ایران در برابر بهترین تیم های دنیا باعث خوشحالی من بود.
کارلوس کی روش سرمربی تیم ملی ایران هم حمایت خوبی از من انجام داد و ما چند بار با هم ملاقات داشتیم. کی روش همیشه سعی می کرد فیلم ها و نحوه تمرینات مختلف را در اختیار من قرار دهد. ما قبل از بازی های جام جهانی یک دیدار 2 ساعته با آقای کی روش داشتم که در مورد مسائل مختلف فوتبالی و اینکه چگونه دید بازیکنان را به فوتبال جدی تر کنیم. همچنین آقای آقاجانیان مربی تیم ملی فوتبال ایران طی این مدت همیشه به من کمک کردند و من خوشحالم که می توانم به عنوان یک همکار روی کمک آنها حساب کنم.