جیانگ جی- هیانگ Jang Ji-Hyang کارمند علمی ارشد تحقیقات خاور میانه در انستیتوی مطالعات سیاسی کره جنوبی به اسپوتنیک گفت: تحریم واردات نفت ایرانی، که کره جنوبی به عنوان متحد آمریکا در آن شرکت می کند، نه توسط سازمان ملل متحد بلکه توسط ایالات متحده و اتحادیه اروپا وضع شده است. پیش از این، تحریم های اقتصادی که ایالات متحده آن را به اتحادیه اروپا، کره جنوبی و دیگر کشورهای دوست تحمیل کرد و آنها را مجبور نمود که از خرید نفت ایرانی خودداری کنند و بدین سان چین اهمیت ویژه ای بدست آورد. ایران بدون کانال های فروش نفت باقی ماند و مجبور شد نفت خود را به قیمت بسیار پایین به چین بفروشد. حالا این نفت ارزان ممکن است به کره شمالی وارد شود و به این ترتیب از شدت تحریم کره شمالی کاسته خواهد شد.
ایران و کره شمالی دارای تاریخ طولانی همکاری های اقتصادی و نظامی مخفی می باشند. نمونه ای از این مناسبات تحویل سلاح های كره شمالی به حوثی های یمن به پول ایران و همچنین فروش فناوری های هسته ای و موشكی کره شمالی به ایران است. به این خاطر، هیچ بعید نیست که پس از اعمال حجم تحریم های ایالات متحده در ابعاد کامل در ماه نوامبر، چنین توافقی راجع به نفت بسته شود.
به گفته این کارشناس کره جنوبی، ترامپ به زحمت می تواند در دو جبهه فشار وارد کند، بنابراین او از میان کره شمالی و ایران، خاور میانه را ترجیح بدهد. رییس جمهور جمهوریخواه باید نتایج چشمگیری را پیش از انتخابات میان دوره ای در ایالات متحده، که در ماه نوامبر نیز برگزار می شود، به دست آورد و دسترسی به آن در مسیر ایران آسان تر است. چرا که دموکرات هایی که بر این عقیده هستند که سهم خود را در رسیدن به معاهده هسته ای داشتند احتمالا از لغو تحریم ایران حمایت کنند ولی از کره شمالی- نه.
علاوه بر این، تهران قبلا نشان داده است که قابلیت مذاکراتی را دارد، در حالی که پیونگ یانگ باید تمام پروسه هماهنگی ها و گذشت ها را طی کند. و اگر مذاکرات در خصوص معامله جدید هسته ای ترمز کند، همکاری نفتی ایران و کره شمالی (واقعی یا خیالی)، به احتمال زیاد، توسط دولت جمهوری خواه به منظور تقویت مواضع خود در داخل ایالات متحده و در مذاکرات بین المللی هسته ای، مورد استفاده قرار خواهد گرفت.