اسپوتنیک با 42 شرکت در آلمان، اتریش و سوئیس مصاحبه کرد که با ایران روابط بازرگانی دارند. ما می خواستیم بدانیم که آیا آنها مایل به حفظ روابط تجاری با ایران هستند و یا حاضرند در برابر فشار واشنگتن عقبنشینی کنند.
جواب های نمایندگان این شرکت ها متفاوت بود. اما آنها در یک چیز اتفاق نظر داشتند و آن این است که هیچ یک از شرکت ها نمی خواستند مانند شش بانک آلمانی جواب بدهند که مصمم اند به ممنوعیت آمریکایی و به دنبال آن فروپاشی فعالیت هایشان در ایران پاسخ منفی بدهند. پاسخ "بله" یا "نه" تنها در موارد انگشت شمار بود.
کنسرن سوئسی ABB با مقر در زوریخ گردش پولی حدود 33 میلیارد دلار در سال 2016 اطلاع داد: ما به دقت اعلامیه آمریکا در مورد تحریم ها علیه ایران را بررسی می کنیم. ما همچنان به رعایت تمام مقررات تجارتی ادامه خواهیم داد. انتظار نمی رود که این اعلامیه تاثیر بسزایی بر این شرکت داشته باشد.
پاسخ BASF از Ludwigshafen، که گردش پولی آن در سال گذشته آن بیش از 64 میلیارد یورو بود، همچنین محتاطانه به نظر می رسد: "BASF وضعیت را تجزیه و تحلیل خواهد کرد. اساسا، اصل زیر کارگر می باشد: BASF به تمام مقررات و دستورات قانونی بین المللی پایبند خواهد بود.
آیا Burckhardt Compression واحد تولید کننده کمپرسور سوئیس با گردش پولی 594.6 میلیارد فرانک سوئسی، انگیزه های مهمی دارد که روند تصمیم گیری را پیچیده می کند، معلوم نیست. Burckhardt Compression از Wintertur از اسپوتنیک خواهش کرد به پاسخ این سوال با درک و فهم برخورد کند. این واحد در جواب گفت:
در حال حاضر دادن جواب به این پرسش هنوز خیلی زود است.
شرکت Daimler AG از اشتوتگارت نیز به سخنانی در باره موضع انتظازآمیز اکتفا کرد. نماینده این شرکت سازنده اتومبیل بنز با گردش پولی 164 میلیارد یورو به اسپوتنیک گفت: ما پس از بیانیه ترامپ رئیس جمهور آمریکا در باره معامله هسته ای با ایران عواقب احتمالی برای بازرگانی ما را به دقت مطالعه می کنیم. اسپوتنیک می گوید: منافع بازرگانی Daimler AG در ایالات متحده به مراتب بالاتر از ایران است. علاوه بر این، مدیریت باید احتمالا به نظر دو سهامدار عمده این شرکت گوش بدهد. منظور صندوق کویتی KIA با 6.84 درصد و صندوق هزینۀ آمریکایی Black Rock با 5.95 درصد است که یقینا وارد مقابله با واشنگتن نخواهنند شد.
Linde AG ، یکی از بزرگترین تولیدکنندگان گاز صنعتی در جهان، عمدتا — گاز طبیعی مایع LNG با گردش مالی 17 میلیارد یورو در سال گذشته، احتمالا قادر نیست بازگانی خود را در آمریکا قربانی کند. از دفتر این شرکت در مونیخ پاسخ کوتاهی دریافت شد: هیچ تفسیری در مورد این مسائله در دست نیست.
شرکت نفت و گاز اتریشی OMV که حجم معاملات در 2017 بیش از 22 میلیارد یورو بود در سال نیز موضع توام با انتظار را اشغال کرده و نماینده آن گفت: تصویر تحریم های ضد ایرانی هنوز کاملا روشن نیست. بنابراین، ما نمی توانیم در این مورد اظهار نظر کنیم.
بزرگترین شرکت خودروسازی اروپایی Volkswagen با گردش پولی 230.7 میلیارد یورو دارای منافع قابل توجهی در ایالات متحده است. با این حال، VW قطعا برای بازار ایران امیدوار بود. پاسخ این شرکت در این باره گواهی می دهد: سال گذشته فولکس واگن خودروها را به ایران صادر کرد. در این راستا، ما به دقت وضعیت پدید آمده و توسعه عوامل سیاسی و اقتصادی در منطقه را بررسی و تجزیه و تحلیل می کنیم. با این حال، به طور کلی، برای ما قاعده زیر باقی می ماند: Volkswagen به همه قوانین و مقررات معمول در صادرات ملی و بین المللی پایبند است.
در مقایسه پاسخ های موجود، نمی توانیم احساس نکنیم که احتمالا تعدادی از مواضع شرکت های مقیم ایران با هم هماهنگ شده یا تقریبا یکسان است. آنها گفتند که ما بررسی، ارزیابی، تجزیه و تحلیل و غیره خواهیم کرد.
هماهنگی موضع و انتخاب واژگان را، به هیچ وجه نمی تواند کار بدی نامیده می شود. اما در اینجا ما درباره اصل صحبت می کنیم. آیا باید زیر بار حکومت کشوری رفت، که در صورت بروز شک و تردید به جنگ متوسل می شود تا ارزش های خود را به دیگر کشورها تحمیل کند یا برای محافظت از این ارزش ها باز هم زور و قدرت به کار ببرد. حالا کشورهای دارای شرکت های تجاری در ایران باید موضع خود را مشخص کنند و گرفتن تصمیم برایشان کار آسانی نیست. به هیمن دلیل است که آنها در اظهار نظرشان احتیاط از خود نشان دادند.