صدها دلیل می توان آورد که چرا ایران توانسته از این شرایط امنیتی برخوردار شود اما می توان مهمترین آنها را یکدستی ملت در حمایت از حکومت خود و توان امنیتی و دفاعی حکومت دانست.
علیرغم اینکه بسیاری از ایرانی ها ممکن است به دلایل مختلف انتقاداتی به عملکرد دولتمردان داشته باشد که در برخی شرایط اعتراضات حتی به خیابان ها هم کشیده می شود اما به هر حال عموم مردم ایران یکپارجه از حکومت خود حمایت می کنند و ملی گرایی در میان ایرانی ها بیداد می کند و به همین دلیل دشمنان تا به حال نتوانسته اند امنیت ایران را مانند دیگر کشورهای منطقه به هم بریزند.
دشمن دو راهکار برای بر هم زدن امنیت در کشورهای مختلف دارد یا از بیرون مانند آنچه مثلا در عراق ویا افغانستان پیش آمده یا از درون مانند آنچه در سوریه ویا لیبی پیش آمده.
علیرغم همه انتقاداتی که قطعا همه ایرانیها به صدام حسن و یا معمر القذافی داشتند و دارند قطعا شرایط امنیتی و زندگی مردم در عراق و لیبی امروزه بگونه ای است که بسیاری از مردم این کشورها آرزوی بازگشت دیکتاتوری صدام حسن ویا معمر القذافی را دارند، حد اقل خیالشان راحت است که اگر نان آور خانواده برای کار از خانه بیرون رفت درحالت طبیعی شب به خانه باز خواهد گشت.
با توجه به شرایطی که حکومت ایران ایجاد کرده قطعا حمله خارجی به ایران برای دشمنان این کشور بسیار سنگین تمام خواهد شد و به دلیل همین هزینه دشمنان از درگیری مستقیم با ایران پرهیز می کنند و در حد آخر وارد جنگ های واسطه ای با ایران می شوند.
بدیهی است که در این جنگ های واسطه ای اگر اینان به نتیجه برسند آنوقت به سراغ ایران خواهند آمد، به همین دلیل هم می توان گفت هر چه قدر ایران در سوریه و یا عراق و یا یمن و یا لبنان و یا فلسطین هزینه کند باز هم بسیار برای ایران ارزان تر از آن است که درون خود ایران بخواهد هزینه کند.
بماند که خود همپیمانان ایران در این مناطق از شرایطی برخوردار هستند که بدون حمایت ایران هم می توانند بر علیه دشمنان مقاومت کنند و به عنوان مثال در عراق خود دولت عراق بیش از ایران درآمد دارد ونیازی به کمک مالی ایران نمی باشد بلکه فقط به کمک مستشاری ایران نیاز دارند.
وقتی اینجا بحث کمک مستشاری ایران می کنیم به این دلیل است که بر عکس دیگر کشورهای دشمن ایران که فقط با جنگجوهای اجاره ای می جنگند واگر یک ماه هزینه ها را پرداخت نکنند مزدورانشان از جنگ دست خواهند کشید همپیمانان ایران به دلیل اعتقادات ایدئولوژیک با ایران همراه هستند و بحث مالی برای آنها به هیچ وجه مطرح نمی باشد.
برای روشن کردن این نکته باید گفت حزب الله لبنان ویا الحشد الشعبی عراق و یا نیروهای مردمی سوریه به عنوان مثال میان 250 تا 500 دلار حقوق به صورت ماهانه به نیروهای خود پرداخت می کند و دبیر کل حزب الله طبق اظهار نظر خودش یک هزار و چهارصد دلار حقوق می گیرد، در حالی که جنگجویان وابسته به دشمنان جبهه مقاومت به عنوان مثال داعش طبق آخرین لیست های به دست آمده، پس از بازپس گیری موصل و دسترسی به دفاتر مالی داعش، از یک هزار و دویست دلار تا چند ده هزار دلار در ماه حقوق دریافت می کردند.
بدیهی است که دشمنان ایران تلاش دارند هر دو روش را برای برهم زدن ثبات و امنیت در این کشور تجربه کنند آنها با فشار های خود تلاش می کنند ایران را از تولید تسلیحات دفاعی و همچنین حضور در منطقه منصرف کنند تا هم به اصطلاح گارد ایران باز شود و هم اینکه ایران دیگر یارانی نداشته باشد که در صورت حمله به آن منطقه را به آتش بکشند و از سوی دیگر تلاش می کنند مردم را در داخل ایران تحت فشار های روحی و روانی قرار دهند تا بلکه از داخل مردم را به جدایی از حکومت خود ترغیب کنند و مملکت را از داخل فرو بپاشند.