لازم به یادآوری است که در فوریه 2011 کمیته المپیک ایران به کمیته بین‌المللی المپیک نامه رسمی فرستاد که در آن گفته شده بود که شکل لوگو بازیهای المپیک 2012 در لندن به نوشته کلمه صهیون، به انگلیسی — zion شباهت دارد. این کلمه صرفاً با رسوم مسیحی ارتباط دارد و منافع نمایندگان کشورهای اسلامی را مدخوش می کند. بهرام افشارزاده دبیر کل وقت کمیته ملی المپیک ایران طی نامه‌ای تأکید کرد که هرگاه لوگو عوض نشود ایران حاضر است بازی‌ها در پایتخت انگلیس را تحریم کند. وی در مصاحبه با ایرنا اعلام کرد که معتقد است که دیگر کشورهای اسلامی نیزعلیه «لوگو نژادپرستانه» دست به اقدام بزنند.
واکنش خشم آلود مقام های ورزشی ایران در مورد لوگو بی اثر ماند. کمیته بین‌المللی المپیک و کمیته سازمانی بازی‌ها در لندن در جواب چنین گفتند: ما تنها یک چیز را خاطرنشان می‌کنیم و آن این است که لوگو المپیک لندن چیزی جز عدد 2012 را ندارد. هیچ یک از کشورهای اسلامی از ابتکار ایران پشتیبانی نکرد. در نهایت ورزشکاران ایرانی به بازی رفتند و 13 مدال از جمله 5 مدال طلا را از آن خود کردند و در نتیجه بعنوان قهرمانان ملی به میهن باز گشتند.
براهین کسانی که جواب مثبت می‌دهند وزین است. آن‌ها می‌گویند که وقت آن فرا رسیده که ما مرز تحقیر ورزش ما را برقرار کنیم و این باید چنان سرحدی باشد که ما تحت هیچ شرایطی به هیچ‌کس اجازه نخواهیم داد که از آن عبور کند. هر ماه درجه اتهامات جنون آمیزتر و خواست ها پرروتر می شوند. هیچ کشوری در جهان بدون اشغال سرزمین آن، اجازه نمی‌دهد که شرایطی برای بازنگری قوانین و مقررات مربوط به امنیت ملی و سیستم دادگستری برقرار شود و نامزدهای روسای ساختار های ملی ورزشی و لزوم سرزنش های آن‌ها با ساختارهای بین‌المللی هناهنگ شود و در باره فعالیت های سرویس های ویژه گزارش داده شود. با طرح این خواست ها می‌شود دور رفت. آنچه اتفاق می افتد، دیگر ورزش و مبارزه علیه دوپینگ نیست، بلکه مداخله در امور داخلی روسیه است.
شرکت کنندگان در این بحث ها، مانند مبتکران تحریم بازی های لندن، مهمترین چیز را فراموش کرده‌اند و آن ورزش. چرا ورزشکارانی که زندگی خود را وقف آماده شدن برای این بازی‌ها کردند باید رنج ببرند؟ وقت آن است که همه ما این چیز را درک کنیم: حضور در بازی های المپیک و قهرمان المپیک شدن نه تنها فرصتی برای افتخار کشورخود است بلکه همچنین فرصتی برای دستیابی به موفقیت شخصی است تا نام صادقانه ورزشکار برای همیشه در تاریخ ثبت و حفظ شود.
خوب، هموطنان همیشه از ورزشکاران خودشان حمایت می کنند، آیا اینطور نیست؟ ورزشکاران نیز از هموطنان در زمان های سخت پشتیبانی می کنند. زلزله کرمان و واکنش کیانوش رستمی قهرمان المپیک در وزنه برداری و دیگر ورزشکاران المپیک و پارالمپیک ایرانی را به خاطر بیاورید.