گزارش و تحلیل

زنان نفرت انگیر دیکتاتورها

به گزارش اسپوتنیک، به نقل از روزنامه نروژی "وی جی" VG وقتی که روبرت موگابه رییس جمهور زیمبابوه از پست خود برکنار شد زنش خانم گرِیس متهم شد.
Sputnik

این زن می خواست در صورت مرگ پرزیدنت موگابه می خواست معاون بشود و از کشور رهبری کند. این نقشه به مذاق ارتش خوش نیامد و نیروی مسلح کودتا کرد. درست نیست که کل تقصیر رهبری بد کشور به گرِیس بگذاریم ولی خیلی ها در زیمبابوه بیشتر از دیکتاتور به گرِیس نفرت داشتند.

"سیگرون ماریه موس" (Sigrun Marie Moss) دانشیار دانشکده روانشناسی دانشگاه اسلو می گوید که گریس از نظر نسب با همسر خود تفاوت ریشه ای داشت. موگابه قهرمان جنبش آزادیبخش و گریس منشی و 41 سال جوانتر از او بود و اصلا برخاسته آفریقای جنوبی نه زیمبابوه بود.

موس می گوید:

خیلی ها مثل سابق به روبرت موگابه بخاطر نقش وی در مبارزه ازادیبخش احترام قایل هستند ولی کریس افتخار چنین کاری را ندارد. بسیاری می گویند که زن به فاسد شدن او مساعدت کرد.

گریس به طور مداوم به پاریس، دبی و سنگاپور می رفت و در آنجا جواهرات و لباس مد را برای میلیون ها دلار می خرید.

او در موقعیتی قرار گرفت که موقعیت یک شهروند عادی کشور به طور متوسط بدتر شد و بیکاری شدید شد. با تشکر از عادت های لوکس، موگابه نام مستعار "گریس گوچی" را دریافت کرد.

ورود گریس موگابه به سیاست منجر به سقوط شوهرش شد. پس از اینکه او در مبارزه بخاطر پست معاون راییس جمهور زیمبابوه برتری پیدا کرد ارتش کودتا انجام داد و رابرت موگابه را از پست خود در نوامبر 2017 برکنار کرد.

این یک خصلت مشترک گریس و برخی دیگر از همسران دیکتاتورها در تاریخ است. دیکتاتور برای آنچه که او انجام می دهد بخشوده می شود در حالی که گناه بر روی همسرش گذاشته می شود.

اغلب زنان دیکتاتورها در سیاست نمایان می شوند زیرا در آن شرکت می کنند و در محیط لوکس بسر می برند. "ایملدا مارکوس"، همسر رییس جمهور سابق فیلیپین فردیناند مارکوس، برای مجموعه عظیمی از کفش های خود و مراسم شبنشینی ستاره های هالیوود در باشگاه دیسکو استودیو 54 در نیویورک در دهه 1970 معروف شد.

ایملدا مارکوس

نمی توان گفت که مردم همه زنان دیکتاتور را دوست ندارند. در بسیاری از موارد، همسران در پس زمینه نگهداری می شوند و به ویژه در رسانه ها قابل توجه نیستند. همچنین اتفاق می افتد که اغلب همسران دیکتاتور باعث نگرانی مبهم می شوند. مثلا ایملدا مارکوس مثل سابق سیاستمدار مطرح و نماینده پارلمان فیلیپین است.

پروفسور خانم "اینگر اسکییلسباک" استاد موسسه تحقیق مسائل صلح اسلو تاکید می کند که زنان اغلب در سیاست های مختلف غیر از مردان ارزیابی می شوند. او معتقد است که دلیل این که بسیاری از زنان دیکتاتور را از بیش از شوهرانشان نفرت دارند، این است که زنان فرصت بیشتری برای قدردانی از محیط لوکس دارند. آنها این محیط را به رخ دیگران می کشند. این استاد می گوید: زنان در حکم تجسم واضحی از این واقعیت است که قدرت و ثروت نصیب تعداد معدودی از مردم است. لباس همیشه لباسی بیش نیست اما لباس از دارای مارک گوچی نشانه زندگی لوکس و مجلل است.

روباه

ژنرال فرانسیسکو فرانکو در اسپانیا از سال 1939 تا زمان مرگش در سال 1975 حکومت کرد، او آخرین دیکتاتور در اروپای غربی بود. او توسط آدولف هیتلر و دیکتاتور فاشیست ایتالیایی بنیتو موسولینی حمایت شد. فرانکو از اسپانیا و خارج از کشور متنفر بود. همسرش کارمن پولو در خارج از اسپانیا کمتر شناخته شده است، اما در میهن او را یک شخص بدنام می دانند.


"کارمن پولو مسئول اقدام های ناروای جدی مذهبی است. او به دنبال تصویب قوانینی که به طور جدی زنان را تحت تاثیر قرار داده است، شهرت دارد. اسپانیا به نوعی ایران کاتولیک تبدیل شد. ترک خانواده، ترک همسر و فرزندان غیرقانونی بود. به گفته "اسوئینونگ میککلسن" نویسنده کتاب "زنان دیکتاتورها"، برای دریافت وام از یک بانک، زن باید امضا شوهر یا پدرش را بدست آورد

در اسپانیا در دوره حکومت فرانسیسکو فرانکو و کارمن پولس، زنان نمی توانستند اساتد دانشگاه شوند و حق نداشتند به عنوان شاهد در دادگاه عمل کنند. در همان زمان پولو مانند یک ملکه زندگی کرد. او نام مستعار "گردنبند خانم" را دریافت کرد، زیرا او همیشه یک رشته مروارید در بدور گردن خود داشت. یک نام مستعار دیگر وی "روباه" بود.

محکومیت برای اختلاس

"بهار عربی" با ناآرامی در تونس آغاز شد، که منجر به این شد که رئیس جمهور زین العابدین بن علی در ژانویه 2011 از کشور فرار کرد. و اگر بن علی در این کشور فقط محبوب نبود، تونسی ها همسرش لیلا تربلسی را ساده ناچیز می شمردند.

یکی از فعالان سیاسی تونس را به The Daily Beast پس از اینکه دیکتاتور و همسرش کشور را ترک کردند گفت:"او و خانواده اش در هفته های اخیر در مرکز همه تنفر و خشم قرار داشتند. این زن شبکه ای باورنکردنی را تشکیل داد که کل زندگی تجاری کشور را مختل کرد.

پس از اینکه زن و شوهر ریاست جمهوری کشور را ترک کردند، پول نقد و جواهرات به ارزش ده ها میلیون دلار در کاخ ریاست جمهوری یافت شد. درنتیجه، تربلسی به طور غیابی به 35 سال حبس محکوم شد و به دلیل اختلاس بودجه دولتی محکوم گردید.

مادر ملت

النا چائوشسکو اولین بانوی رومانی بود تا سقوط رژیم کمونیست در سال 1989. وی همراه با شوهرش رئیس جمهور نیکولا چائوشسکو، رومانی را به نماد فساد و رهبری بد یک کشور عضو بلوک شرق کمونیستی کرد.

او اصلا وضعیتی را که جمعیت رومانی در آن بود، درک نمی کرد. در حالی که رومانی ها در فقر زندگی می کردند، النا چائوشسکو در جالباسی مجموعه ای از پالتو های خز منحصر به فرد جمع کرد. وی به تلویزیون رومانی دستور داد که اورا نیمرخ نشان ندهد چرا که او فکر کرد که بینیش خیلی بزرگ است.

النا و نیکولا کیش شخصیت های خود را ایجاد کردند. درباره النا اغلب به عنوان «مادر ملت» صحبت می کردند.

با وجود این واقعیت که النا چیزی جز دبیرستان تمام نکرده بود وی متقاعد بود که توانایی یک شیمیدان را دارد. او دکترای شیمی را دریافت کرد و رئیس موسسه تحقیقات شیمی در رومانی شد. او در محافل رسمی اغلب دانشمند و شیمیدان مشهور جهان نامیده می شد و دائما شکایت می کرد که نامزدی وی برای جایزه علوم شیمی نوبل معرفی نشده است.

نیکلا و النا چائوشسکو را در تاریخ 25 دسامبر 1989 اعدام کردند.

"شیطان"

در ژانویه 2017 یحیا جامع رئیس جمهور گامبیا که 23 سال روی کار بود استعفا داد. پس از اینکه جامع بر اثر کودتای نظامی به قدرت رسید، او به طرز وحشیانه مخالفان را سرکوب کرد و سعی نمود دهان مطبوعات آزاد را ببندد.

او با اعلام اینکه توانایی درمان بیماری ایدز را با طب سنتی دارد و همچنین می تواند زنان نابارور را در معرض بارداری قرار دهد توجه همگان را به خود جلب کرد.

همسر او زینب جامع نیز در گامبیا اصلا محبوب نبود و اهالی آن کشور او را "شکارچی طلا" و "شیطان" نام گذاشتند. بسیاری معتقد بودند که او تأثیر بدی بر شوهرش دارد.

یکی از مشاوران پرزیدنت جامع به نشریه اینترنتی "اخبار قاهره" چنین تعریف کرد:

چیز بسیار عادی است وقتی که به دستورات همسر گوش می دهند و دستورات شوهرش را نادیده می گیرند. اگر نه، او شروع به گریه می کند و آقای جامع را به گروگان می گیرد. رئیس جمهور قادر نیست مقاومت کند و از او اطاعت می کند.

فرار از هائیتی

Jean-Claude Duvalier، "Baby Doc" Duvalier —دوالویه تنها 19 سال داشت، زمانی که در سال 1971 پدرش فوت کرد و عنوان زندگی رئیس جمهور هائیتی را به عهده گرفت. پس از نه سال، او با میشل بِنِت ازدواج کرد، عروسی آنها لوکس بود. در هفته های بعد، زن رییس جمهور در سراسر کشور سفر کرد و مواد غذایی، شیرینی و لباس ها را برای فقیران توزیع نمود. این جریان باعث شد که بنت برای مدتی میان مردم محبوب شود ولی این زیاد طول نکشید. زوج دوالویه به سرعت به نماد فساد و عشق به لوکس تبدیل شد. خانواده میشل بنت شرایط فوق العاده مطلوب برای انجام کسب و کار خود را دریافت کرد. پدرش برای فروش اتومبیل های BMW را در کشور انحصار دریافت کرد.

بنت مانند بسیاری از دیکتاتورهای دیگر دوست داشت پالتوی پوست خز تن کند هر چند که هوای هائیتی گرمسیری است. او به طور منظم به پاریس می رفت و در آنجا اجناس لوکس خریداری می کرد که فرد میانه حال هائیتی فقط می توانست در آرزوی آن باشد.

در نهایت کاسه صبر مردم هائیتی لبریز شد. تظاهرات گسترده آغاز شد و چند ماه بعد Baby Doc و همسرش مجبور شدند کشور را ترک کنند. آنها بخش قابل توجهی از خزانه دولتی را با خود گرفتند و حالا مثل سابق در وضعیت لوکس در ریویرا فرانسه زندگی می کنند.

 

بحث و گفتگو