لی شونین در سال 1677 بدنیا آمده بود. در سن 10 سالگی استفاده از گیاهان برای درمان بیماری ها را یاد گرفت.
لی طی سالهای زندگی هم به تقویت جسمانی و هم معنوی خود پرداخت. او آدمی شاد و مهربان و نیکو اندیش بود. او 23 بار ازدواج کرد و 200 بچه داشت. زیاد سفر می کرد و در سفرهایش به جمع آوری گیاهان طبی و مطالعه جاهای جدید می پرداخت. شاگران لی تعریف کردند که لی کهنسال یکبار با مردی روبرو می شود که بیش از 500 سال عمر کرده بود و او تمرینات تنفسی «سیگون» را به او یاد داد.
لی شینون به خواست خود از دنیا رفت. ولی خودکشی نکرد. او خودش تصمیم گرفت چقدر زندگی کند و کی بمیرد. لی قبل از مرگ گفت: «من هر کاری لازم بود در این دنیا انجام دادم. حالا راهی خانه می شوم».
به احتمال زیاد یکی از مهمترین سر و راز طول عمر همین است. او برای تمدید حیات به انواع داروهای شیمیایی و دستگاه های فنی متوسل نشد.
مهمترین چیزی که لی به شاگردانش وصیت کرد این بود:« قلب خود را در سکوت نگه دارید، مثل لاک پشت بنشینید،خوشحال و سرحال مثل کبوتر راه بروید و مثل سگ نگهبان، بخوابید».
صلح و آرامش و گیاهان طبی زیاد در وعده های غذایی اش کلید 256 سال عمر او بود.