به گزارش اسپوتنیک-خوانا می گوید که در پایان سال 2015 تصمیم گرفت یک فاحشه شود و قبلا به عنوان مدیر یک آرایشگاه کار می کرد. کاهش قیمت نفت که بیش از 96 درصد درآمد ونزوئلا را تشکیل می دهد به بدبختی کشور با بدهی 150 میلیارد دلاری منجر شد.به در چنین وضعیتی کودکان و خانواده های پر جمعیت آسیب پذیرتر هستند.
2015 آخرین سالی بود که بانک مرکزی ونزوئلا نرخ تورم را با میزان 180.9 درصد منتشر کرد، از آن زمان تا کنون ارقام رسمی بر کسی معلوم نیست. در این اوضاع دشوار، خوانا راهی یک فاحشه خانه شد تا در آنجا به عنوان یک خدمتکار کار کند، اما چند روز بعد، از او دعوت شد به عنوان یک فاحشه به کار بپردازد. چند ماه بعد دخترش به همین کار پیوست.
در آمد هفته‌ای "خوب" از4 تا5 دلار است. زنان اصرار دارند که این به اندازه کافی برای خوردن و تأمین غذای مناسب برای کودکان نیست. با وجود این واقعیت این است که این مبلغ بالاتر از حداقل دستمزد ماهانه 8 دلاری است. زنان اعتراف می کنند که خوردن گوشت یا مرغ برایشان مانند چیزهای لوکس است.
خوانا با دو نوه، پسر و هم خانه خود در یک اتاق کوچک بدون پنجره زندگی می کند. آنها فقط یک تخت دو نفره و یک اجاق گاز کوچک با دو مشعل دارند.
خوانیتای 30 ساله می گوید:
من ترجیح می دهم که بدنم را به فروش برسانم زیرا از تماشای دخترم که از زباله دان غذا می‌خورد و یا بدون غذا خوردن خواب می‌رود بسیار ناراحت می‌شوم.
او گفت:
ما پنج نفر در اتاقی با یک تخت دو نفره و اجاره روزانه بسر می بریم.
خوانیتا دارای پنج فرزند است، اما تنها دو نفر از ازدواج اول با خوانا، مادرش زندگی می کنند. سه جوان از دومین معشوق، با مادربزرگ پدری زندگی می کنند. هنگامی که او دربارۀ حرفه ی خوانیتا با خبر شد کاری کرد تا از طریق دادگاه او را از حق سرپرستی و نگهداری اطفال محروم کنند.
خوانیتا در حال گذراندن زندگی دوگانه است. او توضیح می دهد که تصمیم گرفته بیشترین روزهای هفته در هتل دیگری زندگی کند نه در اتاقی همراه با کودکان، زیرا بیم آن دارد که وقتی بدانند که وی به چه اشتغال دارد کاری کنند تا کودکان از او جدا شوند.
در این کشور واقع در آمریکای جنوبی هیچ ابزار قانونی وجود ندارد که به صراحت فاحشگی را ممنوع یا اجازه دهد. بر اساس روایت پلیس های پایتخت که ترجیح دادند نام خود را افشا نکنند در مرکز کاراکاس بیش از 40 فاحشه خانه درجه های مختلف وجود دارد.