https://spnfa.ir/20251017/تنها-راه-صلح-در-غزه-پایان-اشغال-است-25998741.html
تنها راه صلح در غزه پایان اشغال است
تنها راه صلح در غزه پایان اشغال است
اسپوتنیک ایران
کارشناس مسائل بینالملل: نامگذاری 25 مهر به عنوان "روز نسلکشی زنان و کودکان فلسطینی" واکنشی رسمی و نمادین به جنایات ساختاری و نظاممندِ انجامشده علیه... 17.10.2025, اسپوتنیک ایران
2025-10-17T00:17+0330
2025-10-17T00:17+0330
2025-10-17T00:20+0330
گزارش و تحلیل
https://cdn1.img.spnfa.ir/img/07e9/0a/0f/25976241_0:67:1280:787_1920x0_80_0_0_2617d1bf5259f0e8c070ab888f65cb82.jpg
اشکان ممبینی، کارشناس مسائل بینالملل، در خصوص روز نشل کشی زنان و کودکان فلسطینی (25 ام مهر ماه) به خبرنگار اسپوتنیک در تهران گفت: گزارشها و نهادهای بینالمللی (از جمله نهادهای تخصصی زنان و کودکانِ سازمان ملل) نشان دادهاند آمار قربانیان زن و کودک در جریان عملیات و محاصرهی غزه بسیار بالا و نابرابر است؛ این حقیقت و شیوهی کشتار و محاصره طولانیمدت، برای بسیاری از کشورها و جریانهای مقاومت مصداق خشونتی سیستماتیک و حتی مصادیقِ نسلکشی یا جنایات علیه بشریت تلقی میشود. این نامگذاری می تواند هم یاد قربانیان را زنده کند و هم به عنوان ابزار فشار سیاسی و اخلاقی علیه دولتهایی عمل کند که یا در این جنایات شریکاند یا سکوت کردهاند. اشکان ممبینی، کارشناس مسائل بینالملل، در ادامه به دو کارکرد اساسی در نامگذاریهای رسمی اشاره کرد و اظهار داشت: حفظِ خاطره و ایجاد روایتِ اخلاقی و تاریخی — یعنی اینکه جمعیتها و نسلها نگذارند قربانیان فراموش شوند؛ و دوم، خلقِ اهرم فشار سیاسی و دیپلماتیک بر دولتها و نهادهای بینالمللی. از منظر راهبردی چنین روزی ابزار مهمی است برای: سازماندهی همبستگی مردمی ، تشدید فشار سیاسی بر نهادهای بینالمللی و دولتهای حامی اسرائیل و بیشتر برجسته کردن جنایات تا مسیرهای حقوقی و رسانهای برای پیگیری مسئولان فراهم شود. با اینحال، اثربخشی عملی نامگذاری بستگی دارد به همراهی رسانهها، دیپلماسی فعال (از جمله پیگیری پرونده در سازمان ملل و دستگاههای حقوقی بینالمللی)، و اعمال فشار اقتصادی/سیاسی واقعی بر کشورهای حامیِ اسرائیل؛ بدون اینها نامگذاری صرفاً جنبه نمادین خواهد داشت. در نتیجه: نامگذاری مهم و لازم است، اما به تنهایی کافی نیست؛ باید با سیاست خارجی فعال، کمپینهای حقوق بشری و فشار منطقهای همراه شود تا به تغییر میدانی یا قضایی بینجامد.وی در ادامه تاکید کرد:طرحهایی که از سوی آمریکا و متحدانش تحت عنوان "صلح" مطرح میشود، در واقع ادامهی همان سیاستهای یکجانبه است. هیچ طرحی نمیتواند عادلانه یا پایدار باشد مگر اینکه بر پایهی پایان کامل اشغالگری، بازگشت همه فلسطینیان به سرزمین مادریشان از بحر تا نهر، و تشکیل حکومتی واحد بر اساس اراده مردم فلسطین استوار باشد. تنها چنین راهی میتواند به توقف واقعی جنایتها و بازگشت صلحی پایدار و عادلانه در منطقه منجر شود.
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
2025
خبرها
fa_FA
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
اسپوتنیک ایران
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
تنها راه صلح در غزه پایان اشغال است
00:17 17.10.2025 (بروز رسانی شده: 00:20 17.10.2025) کارشناس مسائل بینالملل: نامگذاری 25 مهر به عنوان "روز نسلکشی زنان و کودکان فلسطینی" واکنشی رسمی و نمادین به جنایات ساختاری و نظاممندِ انجامشده علیه غیرنظامیان در غزه است؛ نامگذاریای که میخواهد توجه جهانی را به واقعیت وحشتناکِ تلفاتِ غیرنظامیان—بهویژه زنان و کودکان—معطوف کند و مسئولیتپذیری بینالمللی را طلب کند.
اشکان ممبینی، کارشناس مسائل بینالملل، در خصوص روز نشل کشی زنان و کودکان فلسطینی (25 ام مهر ماه) به خبرنگار اسپوتنیک در تهران گفت: گزارشها و نهادهای بینالمللی (از جمله نهادهای تخصصی زنان و کودکانِ سازمان ملل) نشان دادهاند آمار قربانیان زن و کودک در جریان عملیات و محاصرهی غزه بسیار بالا و نابرابر است؛ این حقیقت و شیوهی کشتار و محاصره طولانیمدت، برای بسیاری از کشورها و جریانهای مقاومت مصداق خشونتی سیستماتیک و حتی مصادیقِ نسلکشی یا جنایات علیه بشریت تلقی میشود. این نامگذاری می تواند هم یاد قربانیان را زنده کند و هم به عنوان ابزار فشار سیاسی و اخلاقی علیه دولتهایی عمل کند که یا در این جنایات شریکاند یا سکوت کردهاند.
اشکان ممبینی، کارشناس مسائل بینالملل، در ادامه به دو کارکرد اساسی در نامگذاریهای رسمی اشاره کرد و اظهار داشت: حفظِ خاطره و ایجاد روایتِ اخلاقی و تاریخی — یعنی اینکه جمعیتها و نسلها نگذارند قربانیان فراموش شوند؛ و دوم، خلقِ اهرم فشار سیاسی و دیپلماتیک بر دولتها و نهادهای بینالمللی. از منظر راهبردی چنین روزی ابزار مهمی است برای: سازماندهی همبستگی مردمی ، تشدید فشار سیاسی بر نهادهای بینالمللی و دولتهای حامی اسرائیل و بیشتر برجسته کردن جنایات تا مسیرهای حقوقی و رسانهای برای پیگیری مسئولان فراهم شود. با اینحال، اثربخشی عملی نامگذاری بستگی دارد به همراهی رسانهها، دیپلماسی فعال (از جمله پیگیری پرونده در سازمان ملل و دستگاههای حقوقی بینالمللی)، و اعمال فشار اقتصادی/سیاسی واقعی بر کشورهای حامیِ اسرائیل؛ بدون اینها نامگذاری صرفاً جنبه نمادین خواهد داشت. در نتیجه: نامگذاری مهم و لازم است، اما به تنهایی کافی نیست؛ باید با سیاست خارجی فعال، کمپینهای حقوق بشری و فشار منطقهای همراه شود تا به تغییر میدانی یا قضایی بینجامد.
وی در ادامه تاکید کرد:طرحهایی که از سوی آمریکا و متحدانش تحت عنوان "صلح" مطرح میشود، در واقع ادامهی همان سیاستهای یکجانبه است. هیچ طرحی نمیتواند عادلانه یا پایدار باشد مگر اینکه بر پایهی پایان کامل اشغالگری، بازگشت همه فلسطینیان به سرزمین مادریشان از بحر تا نهر، و تشکیل حکومتی واحد بر اساس اراده مردم فلسطین استوار باشد. تنها چنین راهی میتواند به توقف واقعی جنایتها و بازگشت صلحی پایدار و عادلانه در منطقه منجر شود.
