گزارش و تحلیل

نشنال اینترست: "آرماتا" روسی علیه "لئوپارد" آلمانی، چه کسی برنده است؟

© Ministry of defence of the Russian Federation /  مراجعه به بانک تصاویر Demonstration of T-14 Armata tank
Demonstration of T-14 Armata tank - اسپوتنیک ایران  , 1920, 13.12.2021
اشتراک
تانک آلمانی Leopard 2A7 را می توان بهترین در جهان و به خوبی طراحی شده دانست. اما همه اینها بهایی دارد.
تانک Leopard 2A7 توسط شرکت آلمانی Krauss-Maffei Wegmann GmbH ساخته شده است.
اسپوتنیک به نقل از نشریه آمریکایی نشنال اینترست می نویسد: این تانک مانند تمام تانک های آلمانی بسیار متعادل است. از طرفی در تانک های روسی معمولاً کیفیت به ضرر کمیت آورده می شد. اما T-14 Armata این سنت را شکست. این تانک از بسیاری جهات به همتایان غربی خود شباهت دارد و به اندازه تانک T-72 تولید نخواهد شد.
اگرچه شاید "آرماتا" به تنهایی به اندازه "لئوپارد" قوی نباشد، اما در تاریخ پیشین این اتفاق افتاده است که تانک های روسی وارد برلین شده بودند. البته به احتمال زیاد سایر کشورهایی که این تانک ها را خریداری کرده اند با یکدیگر مبارزه خواهند کرد. اما در هر صورت، تانک های آلمانی در نبرد با مشکلاتی روبرو خواهند شد: لئوپارد دارای گلوله هایی نیست که بتواند به زره آرماتا نفوذ کند.
لئوپارد 2A7 آخرین تانک در زنجیره طولانی تانک های آلمانی بود که پس از Panzerkampfwagen I ضعیف آغاز شد که مخفیانه با نقض محدودیت های اعمال شده توسط قرارداد ورسای طراحی و توسعه یافت. و در جبهه های جنگ جهانی دوم "پلنگ" و "تیگر سلطنتی" وحشتناک بودند. و همانا "پلنگ" بود که مسیر ساخت تانک پس از جنگ را تعیین کرد.
در سال 1965، لئوپارد 1 استاندارد تانک های غربی را تعیین کرد. توسعه مشترک تانک MBT-70 با ایالات متحده ناموفق بود. در نتیجه، آلمان Leopard-2 و ایالات متحده - M-1 Abrams را تولید کردند. تفاوت اصلی بین این دو تانک این است که تانک آلمانی از موتور دیزلی قابل اطمینان تری استفاده می کند و به توپ قدرتمند 120 میلی متری Rheinmetal L44 مجهز است که بعداً برای تانک های آمریکایی اصلاح شد.
ماکت های آموزشی تانک های روسی در آمریکا مدرنیزه شدند - اسپوتنیک ایران  , 1920, 26.11.2021
ماکت های آموزشی تانک های روسی در آمریکا مدرنیزه شدند
با گذشت زمان، لئوپارد 2 دستخوش تغییرات بیشتری شد و به توپ L55 مجهز شد، که در برابر تانک هایی با زره های سنگین موثرتر بود. آلمانی ها استفاده از اورانیوم ضعیف شده در گلوله ها را کنار گذاشتند. آنها یک جایگزین در وُلفرام (تنگستن) پیدا کردند. گلوله های تنگستن آلمان نسبت به گلوله های اورانیوم ضعیف شده آمریکایی M829A3 و M829E4 در دست توسعه پایین‌تر هستند (پس از ورود این گلوله های ، نام آنها به A-4 عوض خواهد شد).
به خاطر محدودیت هایی که در مورد گلوله های تنگستن وجود دارد، کاملاً ممکن است که گلوله های آلمانی انرژی جنبشی کافی برای نابودی تانک هایی مانند T-80، T-90 و البته آرماتا به دست نیاورند.
یکی از راه حل های این مشکل ممکن است انتقال به گلوله های سری M829 آمریکایی یا توسعه گلوله های کالیبر زیر خود از اورانیوم ضعیف شده باشد. اما، اول، مخالفت سیاسی شدیدی در آلمان با تولید گلوله های اورانیوم ضعیف شده وجود دارد. دوم، استفاده از گلوله های آمریکایی می تواند مشکل ساز باشد، زیرا مشخص نیست که آیا آنها برای توپ بلند L55 که لئوپاردها به آن مجهز شده اند مناسب هستند یا خیر.
پاسخ آلمان به چالش های جدید روسیه در اروپای شرقی، ساخت یک خودروی زرهی جدید بود. این پروژه عنوان کاری Leopard-3 را دریافت کرد. معلوم نیست که آن چه شکلی خواهد بود، اما اگر ارتش آلمان به ترک اورانیوم ضعیف شده ادامه دهد، باید تانک جدید را به یک توپ 140 میلی متری مجهز کند.
نوار خبری
0
loader
بحث و گفتگو
Заголовок открываемого материала