چشم انداز توافقنامه بلندمدت همکاری همه جانبه ایران با روسیه

© Sputnik / Shiva Abshenasنشست بین پارلمانی ایران و روسیه
نشست بین پارلمانی ایران و روسیه - اسپوتنیک ایران  , 1920, 17.11.2021
اشتراک
رئیسی: طرف ایرانی آماده انعقاد توافقنامه بلندمدت همکاری همه جانبه با روسیه است.
ابراهیم رئیسی، رئیس جمهور ایران روز سه شنبه در گفتگوی تلفنی با ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه، بیان کرد: آماده تکمیل سند همکاری های بلندمدت و همه جانبه دو کشور هستیم.
وی با بیان اینکه تهران و مسکو در بسیاری از موضوعات بین‌المللی همگرایی و هم‌ افزایی دارند، اظهار داشت: مقابله با یکجانبه‌ گرایی و تحکیم چندجانبه‌ گرایی از جمله وجوه مشترک دو کشور است.
در این راستا خبرگزاری اسپوتنیک با آقای شعیب بهمن متخصص مسائل خاورمیانه، قففاز و روابط ایران و روسیه به گفتگو نشست.
مولفه های اصلی همکاری که باید مبنای این سند باشد چیست؟
مولفه همکاری جامع بین ایران و مسکو می تواند در برگیرنده مسائل و مباحث مختلفی باشد از همکاری های اقتصادی دو جانبه در حوزه های مختلف مثل تبادلات تجاری، سرمایه گذاری مستقیم و بویژه همکاری در حوزه زیرساخت ها گرفته تا افزایش تعاملات سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و منطقه ای که همه اینها می تواند در چهارچوب یک توافق بین المللی جامع گنجانده شود. به هر حال ایران و روسیه دارای منافع و تهدید های مشترکی هستند. بسیاری از حوزه های امنیتی هستند که طرفین در سال های اخیر همکاری در این حوزه ها را بارها و بارها نشان دادند و همکاری ها هم بین هر دو کشور شکل گرفته است. علاوه بر این در حوزه تعاملات منطقه ای نیز بین دو کشور یک تجربه موفق در سوریه داشتند که قاعدتا این تجربه موفق می تواند در سایر کشورها و حوزه ها هم مجددا تکرار شود بویژه حوزه هایی مثل افغانستان که یکی از مسائل مهمی است که می تواند از طریق همکاری های دو جانبه بین ایران و روسیه تا حد زیادی حل و فصل شود و همچنین تعاملات فرهنگی و اجتماعی و افزایش ارتباط انسانی، افزایش ارتباطات رسانه ای، گسترش توریسم در حوزه های مختلف و افزایش همکاری های علمی و فنی و آکادمیک هم می تواند بخشی از این سند توافق جامع باشد. بنابراین سند توافق جامع بین ایران و روسیه یک سند چند وجهی و چند بعدی می تواند باشد که هم همکاری های سیاسی، امنیتی، نظامی، دفاعی، اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی، منطقه ای و بین المللی را در بر بگیرد.
برای چه مدت باید چنین قراردادی منعقد شود؟ آیا ایران با الگوبرداری از قرارداد چین آماده امضای قرارداد مشارکت بلندمدت به مدت 25 سال است؟
معمولا اسناد جامع همکاری بین کشورها اسنادی هستند که برای مدت زمان طولانی منعقد می شوند. قاعدتا سند همکاری جامع بین ایران و روسیه هم از این امر مستثنی نیست، بنابراین اگر قرار باشد چنین سندی باشد ضرورت دارد که در بازه زمانی 20 تا 25 ساله بین دو کشور شکل بگیرد چرا که اساسا بخش مهمی از این همکاری ها نیازمند گذر زمان زیاد هستند و به گذر زمان نیاز دارند چون این همکاری ها همکاری های کوتاه مدت و گذرا نیستند که بخواهند به شکل موقتی شکل بگیرند و بعد از مدتی از بین بروند بنابراین ضرورت شکل گیری چنین سندی ایجاب می کند که این توافق یک توافق بلند مدت در حوزه 20 سال یا 25 ساله باشد همانند قرار داد و سند همکاری ایران و چین.
رویکرد رئیسی و تیمش در این زمینه چقدر با دولت قبل متفاوت است؟
کاملا تفاوت دارد به هر حال در این هیچ تردیدی نیست که دولت روحانی یک دولت غرب گرا بود و بیشتر تمایل توسعه ایران با کشورهای اروپایی و غربی داشت این در حالی است که اولویت سیاست خارجی رئیسی تعامل و توسعه مناسبات با کشورهای همسایه و همچنین قدرتهایی مثل روسیه و چین است. بنابراین دیدگاه نسبت به دولت روحانی کاملا متفاوت است و برخلاف دولت روحانی که تمایل توسعه مناسبات با غرب داشت، رئیسی به دنبال گسترش روابط با کشورهایی مثل چین و روسیه می باشد.
نوار خبری
0
loader
بحث و گفتگو
Заголовок открываемого материала